Niet de laatste youtube-hit, maar kunst, videokunst. Jonge curatoren introduceren het werk van videokunstenaars. In dit eerste deel Tessa Verheul over het werk van Roderick Hietbrink. De buren begrepen het aanvankelijk niet: "Waarom kon de boom niet achterom worden afgeleverd?"
The Living Room (2011) toont een rijtjeshuis in een doodgewone, typisch Nederlandse straat. In de vensterbank staan de planten twee aan twee symmetrisch opgesteld. Ondanks het nadrukkelijk tikken van een klok lijkt binnen de tijd stil te staan. Alleen de terloops uitgeschopte sportschoenen op de grond en de opengeslagen krant verwijzen naar menselijke aanwezigheid. Het is het type doorzonwoning waar kunstenaar Roderick Hietbrink (1975) zelf in opgroeide.
Het duurde enkele maanden voordat de woning in Barendrecht was gevonden. Op de kruising van de Perentuin en Boomgaard, zoals de straatnaambordjes op de achtergrond verraden. Er werd een vergunning geregeld bij de gemeente, de straat afgezet en de buren ingelicht. Samen met de art-director deed Hietbrink inkopen bij kringloopwinkels. Van ’s ochtends vroeg tot laat in de avond werd gewerkt met een crew van zo’n vijftien man. De voor- en achterruit werden zorgvuldig verwijderd om de woning tijdens het filmen niet te beschadigen. Vier cameramannen bedienden in totaal tien camera’s, strategisch opgesteld in de gang. Er werden gaten in de muur gemaakt waardoor de camera’s de beweging volgden. Zelf volgde Hietbrink de beelden vanuit de keuken, maar hij kon zich maar moeilijk concentreren. Het zou een objectieve registratie worden, alles moest er in een keer opstaan want herhaling was onmogelijk. Het duurde uiteindelijk acht minuten en veertig seconden, precies even lang als de uiteindelijke video.
The Living Room is het laatste werk in een reeks waarin Hietbrink de frictie onderzoekt tussen de menselijke oerdrang (die we het liefst zouden willen onderdrukken) en gecultiveerd gedrag (zoals we gezien willen worden). Het meest is hij geïnteresseerd in de verwarrende overgang van dit onderbewuste naar het sociaal-bewuste, wat hij verbeeldt in ruimtelijke situaties. Objecten verschijnen op ongebruikelijke locaties of krijgen plotseling een andere rol toebedeeld en personages (als die al aanwezig zijn) gedragen zich vreemd. Een ander werk dat tot deze reeks behoort is Drawing Home Appliances (2010). Verschillende huishoudelijke apparaten, waaronder een broodrooster en een radio, worden aan hun snoer door het bos gesleurd. Achteloos stuiteren de apparaten tussen de bladeren en takken door. De video geeft geen aanwijzingen over wie de objecten heeft meegenomen of waar ze naartoe gaan. Maar door hun absurdistische verplaatsing van keukenla naar het bos roept het werk een spanning op, zoals die ook voelbaar is in The Living Room.
De situaties die Hietbrink creëert in zijn video’s zijn voor de kijker al even bevreemdend als voor de buurtbewoners van de Perentuin. Er staat iets te gebeuren in deze beschermde, huiselijke setting. En er is geen ontkomen meer aan.
The Living Room wordt eind januari vertoond op het Internationaal Filmfestival Rotterdam. Meer informatie over het werk van Roderick Hietbrink: www.roderickhietbrink.nl