Foto: Mees List Mees is terug in Amsterdam en zit opeens achter een tafeltje met daarop een schaaltje met kleingeld, een bakje met snoepjes en een luchtverfrisser. Gelukkig houdt MC Worst haar gezelschap." /> Foto: Mees List Mees is terug in Amsterdam en zit opeens achter een tafeltje met daarop een schaaltje met kleingeld, een bakje met snoepjes en een luchtverfrisser. Gelukkig houdt MC Worst haar gezelschap." />
Asset 14

Toiletjuffrouw

Schoteltje

Foto: Mees List

We bevinden ons in het Amsterdamse Vondelpark, gelegen tussen de kouwe kak van oud Zuid en de hectiek van de Overtoom. Het is een mooie nazomerse zaterdag om 5 uur 's middags. En ik? Ik ben toiletjuffrouw. Elke dag kom ik aan, zet mijn tafeltje buiten compleet met parasol, stort wat snoepjes op een schaaltje en dan begint het grote wachten. Na vijf uur wordt de boel weer ingeklapt en opgeborgen en schrob ik de potten. In de tussentijd mag iedereen die twee kwartjes neerlegt zijn behoefte doen. Nadat men de cabines uitloopt spuit ik wat lavendelspray naar binnen en rook nog een sigaret aan tafel, tegen de geur.

Ik zit een beetje voor me uit te staren als er een opeens jongen voor mijn neus staat. Ik heb hem niet aan zien komen. Of hij een winegum mag, vraagt hij, waarna de twee meisjes die me (semi-ongevraagd) al een uur gezelschap houden in lachen uitbarsten. “Mevrouw,” zeggen ze. Dat ben ik dus. “Weet je hoe hij heet? MC Worst. Kom op MC Worst, doe een rap dan!” MC Worst antwoordt dat hij stoned is. Volgende keer krijgen we een concert, hij belooft het. Hij steekt drie winegums tegelijkertijd in zijn mond.

MC Worst is een beetje dik. En Marokkaans. Hij heeft zo'n klein tasje om zijn schouder, en hij kijkt me een beetje schuchter aan. Hij zit op de bagagedrager van zijn fiets met de handen aan het stuur waardoor hij er uitziet als een onbeholpen gangster op een nep lowrider. De meisjes zijn strak in Tark kleding gehuld, een merk waarvan ik niet eens wist dat het überhaupt nog bestond. Ze zullen niet ouder zijn dan vijftien, en ze komen uit Osdorp. Om de tien minuten loopt er eentje naar de spiegel om het geblondeerde haar met lak te besproeien. Ze kletsen ze me de oren van het hoofd, onderwijl alle lidwoorden door elkaar halend.

De meisjes zijn een poos geleden aan komen lopen. Ze hadden afgesproken met een stel jongens, maar die laten flink op zich wachten. Ze schuiven aan en ik kan moeilijk weigeren. Zonder gezelschap is deze baan namelijk niet te doen zo saai. Ik bedel mijn vrienden al een maand om me te vergezellen in het mensen kijken, met beloftes van sapjes, kopjes thee en snoep. Meestal lukt het me, vandaag ben ik een beetje eenzaam. Dus richt ik me op de meisjes. “Je moet nooit op jongens wachten hè, altijd omgekeerd!” geef ik ze wat zusterlijk advies, en ze knikken braaf. Ze kijken toe hoe ik mijn nagels lak en vertellen me over zichzelf. Hoe ze begonnen met roken op hun achtste, dat ze normaal nooit op jongens wachten, dat het uitgaansleven in Amsterdam helemaal niet leuk is en dat je daarvoor naar Den Haag of Rotterdam moet. In Rotterdam is de Hollywood, dat is echt vet. MC Worst is nog steeds stil. Hij eet één voor één het hele schaaltje leeg en speelt met zijn telefoon. Een uur later is het tijd voor mij om de latex handschoenen aan te trekken en ik stuur de dames op pad met ieder een pakje Roosvicee Bosvruchten. Als ik weg fiets zitten ze met zijn allen op het podium van het Openluchttheater: twee meisjes, tien jongens, dollend. Ze zwaaien enthousiast naar me.

De volgende dag zit ik er weer. Een groepje jongens komt langsgelopen. Ze maken ruzie over wie er op de scooter mag rijden. Achteraan zie ik hem. “MC Worst!” Hij kijkt vrolijk op. “Dag mevrouw, alles goed? Mag ik een winegum?” Zijn vrienden lachen hem uit, maar ik krijg een knipoog. Natuurlijk jongen. Ik lees verder in mijn NRC en de septemberzon schijnt op mijn gezicht. Het leven van een toiletjuf is zo slecht nog niet.

Mail

Ava Mees List

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Mannen die over zichzelf praten

Mannen die over zichzelf praten

Na een aantal dates met een op zich interessante man twijfelt Eva of ze nog wel een keer met hem moet afspreken. Het probleem: hij praat te veel over zichzelf. Lees meer

De dingen die we onszelf vertellen

De dingen die we onszelf vertellen

Aisha Mansaray vraagt zich af waarom mensen elkaars misstappen zo uitvergroten. Zeggen onze ergernissen misschien juist meer over onze eigen gebreken dan die van een ander? Lees meer

Ilustratie van een zwarte vrouw die in een waterplas met haar hand cirkels creëert

Zwarte prinsessen bestaan wél

Onlangs werd Aisha herinnerd aan een gevoel uit haar jeugd toen ze twee tentoonstellingen in de Kunsthal bezocht. Achteraf wilde ze haar vroegere zelf troosten: "Trek je er niets van aan, want zwarte prinsessen bestaan wél." Lees meer

Automatische concepten 55

Mijn vader en ik, mijlenver uiteen

Hoe blijf je strijdvaardig als misstanden generatie na generatie niet worden opgelost? Marthe van Bronkhorst reflecteert op de relatie met haar vader en hoe ze verschillend met onrecht omgaan. Lees meer

'Ik dacht dat je met je vriend ging'

'Ik dacht dat je met je vriend ging'

Een koetjes-en-kalfjesgesprek tussen Eva en een collega in de trein wordt ongemakkelijk wanneer hij ongefundeerde aannames doet over haar privéleven. Lees meer

een persoon die naar hun eigen vervormde gezicht staart in de weerspiegeling van een telefoon

AI-angst

Wanneer Aisha in het bibliotheekcafé ineens met een human robot hybrid wordt geconfronteerd die rechtstreeks uit the Uncanny Valley schijnt te komen, lijkt het toppunt van haar industrialisatieverwarring bereikt. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we voortaan twee keer per jaar verschijnen en daardoor nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer