Waarschijnlijk komt het doordat het zich achter gesloten deuren afspeelt en niemand er openlijk over praat. Men gaat er eigenlijk altijd van uit dat anderen de praktijken niet bijzonder anders afhandelen. In ieders optiek bestaat er immers maar één juiste aanpak: de eigen. Maar als je het taboe doorbreekt en mensen – houd het in eerste instantie maar bij uw naasten en vrienden – wél naar hun toiletgewoontes vraagt, blijkt dat er een hoop variaties mogelijk zijn in het schouwspel dat zich voltrekt voordat er doorgetrokken wordt.
Neem nou bijvoorbeeld het wc-papier. Vouw je het op tot een keurig en kordaat pakketje zodat de vangst op een overzichtelijke manier aan je verschijnt en het verpakt als cadeautje de pot in kan? Of verfrommel je het geheel tot een nonchalante warboel – wellicht een adequatere manier om de kleine hoekjes die zich aan het oog onttrekken te lijf te gaan, maar daarna door uitplooiing misschien lastiger weg te gooien, en het gevaar van poep aan je vingers.
Ik laat ieders opvouw- of frommelpraxis in hun waarde; het zal wel een kwestie van smaak zijn. Maar waar ik me wel wezenlijk over verbaas, zo niet opwind, is dat sommigen het nodig achten die bossen haar met zo mogelijk nog grotere bossen papier te behandelen. Tien velletjes, serieus?! Doe normaal! Dat die Golden Retrieverpuppy’s het nou heerlijk vinden om in een zee van toiletpapier te woelen begrijpen we, maar het is echt niet nodig om – tenzij je naar een mummie-verkleedfeestje/Lady Gaga-concert gaat – praktisch die hele rol om je uitgestoken vlakke handen te winden voordat je overgaat tot afvegen. Deze massaconsumptiepraktijken verklaren in elk geval hoe het kan dat je na de komst van bepaald bezoek de zestienrolspakken niet aangesleept krijgt. Goed nieuws is wel weer dat het dus niet per se iets hoeft te zeggen over de kookkunsten van de gastvrouw.
Voor degenen die niet op hun vijfde het volgende goedbedoeld advies van zijn of haar tante kregen: “Lieverd, daar heb je echt niet zoveel papier voor nodig hoor, dat kan je prima af met 2 à 3 velletjes. Dan zorg je veel beter voor de bomen!” En bovendien kan je dan voor hetzelfde geld zijdezachte billenstrelers kopen in plaats van dat schrale schuurpapier. Iedereen opgelucht!
