Asset 14

Leer elkaars taal van de liefde

Tip: Leer elkaars taal van de liefde

Wanneer ik een tijd niet thuis ben geweest, is mijn vader altijd blij me te zien. Hij zegt: ‘Kieks!’, wijst op de koelkast: ‘Er is Cassis,’ en verdwijnt dan weer naar zijn kamer of in zijn hoek van de bank. Wanneer hij of ik verdrietig is, kijken we naar verfilmingen van Pride and Prejudice en vergelijken die dan met elkaar.

Voor een vreemde lijkt mijn relatie met mijn vader niet erg warm of uitbundig. Hij zal nooit direct vragen hoe het met mijn therapie gaat of met mijn liefdesleven, maar hij zal wel zorgen dat mijn lievelingseten in huis is als ik op visite ben. Wanneer ik iets voor hem wil doen, koop ik gevulde koeken voor bij de koffie, en als ik me in een tweedehands-boekwinkel bevind, zal ik altijd een boek meenemen waarvan ik weet dat hij het mooi zal vinden.

De manier waarop mijn vader en ik elkaar verstaan, noem ik de taal van de liefde. Ieder die met mij een keer een lange strandwandeling maakte of een ruzie heeft uitgepraat, weet dat dit een van mijn lievelingsonderwerpen is. De taal van de liefde is de manier waarop je genegenheid uitdrukt naar een ander zonder woorden. Het is lang niet voor iedereen makkelijk om genegenheid uit te spreken, en soms schieten woorden tekort. Iedereen heeft een eigen taal. Toevallig ligt mijn taal dicht bij die van mijn vader zodat we op natuurlijke wijze goed op elkaar aansluiten.

De kunst is om de taal van een ander te leren kennen en die te leren spreken. Wanneer mijn vriendin moe of gestrest is, weet ik dat ik haar dag een beetje kan verlichten door kleine huishoudelijke klusjes te doen. Als ik moe en gestrest ben, eet ik niet altijd goed, dus laat ze weleens eten bij mij bezorgen of ze kookt voor mij. Soms zijn we samen moe en gestrest en koken we niet; eten we friet op de bank. Wanneer ik mijn vrienden niet opbel, maar een brief of een kaart schrijf, weten zij dat dit voor mij een manier is om te zeggen dat zij mij lief zijn. Aan de andere kant heb ik vrienden die wél graag bellen als zij het zwaar hebben, dus dan pak ik de telefoon.

Vraag jezelf eens af hoe jouw taal van de liefde eruitziet. Met welk woordeloos gebaar laat jij aan anderen zien dat je om ze geeft? Een volgende stap is het verstaan van de ander in de taal van de liefde die zíj spreken. Het gaat er niet om welke taal beter is, maar dat je iemand kan verstaan op het moment dat zij of hij het nodig heeft.

Mijn vader stuurt me net een bericht dat hij alle zes de delen van de Pride and Prejudice serie uit 1995 heeft opgenomen en dat we die samen kunnen kijken. Ik ga snel weer naar huis met gevulde koeken.

Beeld: Apostolos Letov

Mail

Kiki Bolwijn (1996) is mens, liefhebber en dromer, maar boven alles een vooralsnog onverklaard natuurfenomeen. // kiki@hardhoofd.com

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Dit kabinet is ziek - het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Dit kabinet is ziek: het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Marthe van Bronkhorst stelt dat het kabinet likkebaardend zou moeten trappelen om vernieuwende ideeën te presenteren, maar komt van een koude kermis thuis. Lees meer

De man die geen vragen stelt

De man die geen vragen stelt

Aisha's single, hetero vriendinnen worden op dates overspoeld door dominante sales pitches. Stel een vraag, lieve man, stel een vraag! Lees meer

Levensweg

Levensweg

Als Aisha een trouwerij op een Limburgse boerderij bezoekt, mijmert ze ineens over haar eigen bruiloft. Ach, trouwen is niks voor haar. Toch? Lees meer

Marktplaatsgekkies

Marktplaatsgekkies

Marthe van Bronkhorst besluit de relatiemarkt opnieuw te betreden en vraagt zich af: ben ik een koopje, of een langetermijn-investering? Lees meer

:Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Marthe van Bronkhorst bekijkt Europa als een treinreis en stemmen voor de Europese Parlementsverkiezingen als het zijn van de conducteur op die rammelende trein. Lees meer

Ik wil het woord tokkie nooit meer horen

Ik wil het woord tokkie nooit meer horen

"Ofwel we noemen mij voortaan een tokkie, en ik zal de titel met trots dragen. Of we stoppen met het gebruik van het woord tokkie en laten het weer alleen een familienaam zijn." In deze gastcolumn geeft Anne Schepers een ijzersterk pleidooi tegen het negatieve gebruik van het woord 'tokkie'. Lees meer

Tot morgen

Tot morgen

Na bijna vier jaar als columnist voor Hard//hoofd is het voor Eva tijd voor iets nieuws, maar afscheid nemen is niet haar ding. 'Dus lieve lezers: voor jullie nu een kus op de wang, en tot morgen!' Lees meer

Wat je niet zult zien op het nieuws

Wat je niet zult zien op het nieuws

Marthe van Bronkhorst beschrijft dat wat ongezien blijft op het nieuws over de demonstaties bij de UvA. 'Maar het is wel gezien. Het is niet onopgemerkt gebleven.' Lees meer

Mooi weer spelen

Mooi weer spelen

Als Aisha’s eerste therapiesessie niet voelt als de warme deken waar ze op hoopte, mist ze groepsgenoot S., die haar een spiegel voorhield. Lees meer

Verdomme, ik heb wel geleefd

Maar verdomme, we hebben wel gelééfd

Marthe van Bronkhorst schreef in 2019 een toneelstuk dat bijna volledig werkelijkheid is geworden. Kan ze de slotscène nog weren uit de realiteit? Lees meer

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

Wanneer Eva op bezoek is bij haar zus, vraagt die of Eva haar eicellen al in heeft laten vriezen. Het laat Eva nadenken over hoe ze de vraag 'Wil ik een kind?' überhaupt kan beantwoorden. 'De vraag omtrent het ouderschap is bij uitstek een gevoelskwestie, en mijn gevoel volgen is nooit mijn sterkste punt geweest.' Lees meer

Niet

Niet

'Naarmate die vakantie vorderde, begon ik die ‘niet’ te bezien in het licht van een oude angst die soms omhoogkomt. Wanneer namelijk mijn vriendin zei: ‘dat is een lantaarnpaal’ en ik zei ‘niet’, begon ik me af te vragen of we inderdaad wel dezelfde lantaarnpaal zagen.' In deze column schrijft Anne Schepers over het woord 'niet' en de gevolgen die het kan hebben voor een discussie. Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al veertien jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 januari aan als kunstverzamelaar en ontvang in januari je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar