Asset 14

Leer elkaars taal van de liefde

Tip: Leer elkaars taal van de liefde

Wanneer ik een tijd niet thuis ben geweest, is mijn vader altijd blij me te zien. Hij zegt: ‘Kieks!’, wijst op de koelkast: ‘Er is Cassis,’ en verdwijnt dan weer naar zijn kamer of in zijn hoek van de bank. Wanneer hij of ik verdrietig is, kijken we naar verfilmingen van Pride and Prejudice en vergelijken die dan met elkaar.

Voor een vreemde lijkt mijn relatie met mijn vader niet erg warm of uitbundig. Hij zal nooit direct vragen hoe het met mijn therapie gaat of met mijn liefdesleven, maar hij zal wel zorgen dat mijn lievelingseten in huis is als ik op visite ben. Wanneer ik iets voor hem wil doen, koop ik gevulde koeken voor bij de koffie, en als ik me in een tweedehands-boekwinkel bevind, zal ik altijd een boek meenemen waarvan ik weet dat hij het mooi zal vinden.

De manier waarop mijn vader en ik elkaar verstaan, noem ik de taal van de liefde. Ieder die met mij een keer een lange strandwandeling maakte of een ruzie heeft uitgepraat, weet dat dit een van mijn lievelingsonderwerpen is. De taal van de liefde is de manier waarop je genegenheid uitdrukt naar een ander zonder woorden. Het is lang niet voor iedereen makkelijk om genegenheid uit te spreken, en soms schieten woorden tekort. Iedereen heeft een eigen taal. Toevallig ligt mijn taal dicht bij die van mijn vader zodat we op natuurlijke wijze goed op elkaar aansluiten.

De kunst is om de taal van een ander te leren kennen en die te leren spreken. Wanneer mijn vriendin moe of gestrest is, weet ik dat ik haar dag een beetje kan verlichten door kleine huishoudelijke klusjes te doen. Als ik moe en gestrest ben, eet ik niet altijd goed, dus laat ze weleens eten bij mij bezorgen of ze kookt voor mij. Soms zijn we samen moe en gestrest en koken we niet; eten we friet op de bank. Wanneer ik mijn vrienden niet opbel, maar een brief of een kaart schrijf, weten zij dat dit voor mij een manier is om te zeggen dat zij mij lief zijn. Aan de andere kant heb ik vrienden die wél graag bellen als zij het zwaar hebben, dus dan pak ik de telefoon.

Vraag jezelf eens af hoe jouw taal van de liefde eruitziet. Met welk woordeloos gebaar laat jij aan anderen zien dat je om ze geeft? Een volgende stap is het verstaan van de ander in de taal van de liefde die zíj spreken. Het gaat er niet om welke taal beter is, maar dat je iemand kan verstaan op het moment dat zij of hij het nodig heeft.

Mijn vader stuurt me net een bericht dat hij alle zes de delen van de Pride and Prejudice serie uit 1995 heeft opgenomen en dat we die samen kunnen kijken. Ik ga snel weer naar huis met gevulde koeken.

Beeld: Apostolos Letov

Mail

Kiki Bolwijn (1996) is mens, liefhebber en dromer, maar boven alles een vooralsnog onverklaard natuurfenomeen. // kiki@hardhoofd.com

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer