Asset 14

Conversatie​houdgreep

Tip: Conversatie​houdgreep

‘Wanneer ga jij nou aan de kinderen,’ wordt mij gevraagd op een feestje, terwijl ik met de scherpe kant van mijn vorkje een stuk vlaai in tweeën splijt. De toon verraadt dat er maar één goed antwoord is. Ik kijk naar een bosbes die tussen de twee stukken in op het bordje glijdt en zo nergens meer bij hoort. Ik overweeg mijn opties. Schuif ik hem terug op een van de twee stukken? Prik hem op en eet ik hem als eerste? Bewaar ik hem? Er is veel mogelijk met een losse bosbes en zolang ik bedenkelijk naar mijn bord kijk, hoef ik niet te antwoorden.

De kindervraag wordt mij, sinds ik aan de verkeerde kant van de 25 ben beland, ben afgestudeerd, werk en een vaste relatie heb, regelmatig gesteld. Vaak door mensen die ouder zijn dan ik. Over het algemeen door mensen die zelf kinderen hebben. Meestal door vrouwen. Altijd door mensen die mij niet per se goed kennen. Alsof ook deze vraag een vorm van smalltalk is, vergelijkbaar met vragen omtrent de liefde of je werk.

Wanneer ik geluk heb geformuleerd als ‘zijn jullie al met kinderen bezig?’, of ‘denk jij al aan een kleintje?’ Wanneer ik pech heb: ‘beginnen je eierstokken al te klapperen/ratelen?’ (Waarom klinken eierstokken eigenlijk altijd irritant?)

Soms zegt iemand dat ik een leuke moeder zou zijn.

De kindervraag is een conversatiehoudgreep; eenmaal erin beland weet ik nooit wat de juiste beweging is om te ontsnappen. Antwoorden als:

‘Ik weet niet zeker of ik wel kinderen wil.’

‘Voorlopig nog niet.’

‘Na mijn bestseller.’

En:

‘Nooit.’

Kunnen rekenen op ‘wacht maar,’ en ‘als je eenmaal in de dertig bent,’ en ‘voor je het weet is het te laat,’ én nog iets over eierstokken en het geluid dat deze produceren. Dit soort reacties bezorgen me het verontrustende gevoel dat kinderen krijgen mijn voornaamste doel in het leven is. Alsof de ander eigenlijk zegt: ‘dit is de potentie van je lichaam, ga maar waarmaken.’

Zelf denk ik dat het krijgen van kinderen wel wat bedachtzaamheid verdient. Niet alleen met betrekking tot je carrière of individualiteit, maar ook op het gebied van milieu en overbevolking lijkt het me normaal om het voortplanten te bevragen. Daarbij zijn er genoeg vrouwen die geen kinderen willen of kunnen krijgen. Zou op basis daarvan de kindervraag niet al lang van het smalltalk-lijstje moeten zijn geschrapt?

Ik schuif de bosbes heen en weer op mijn bord. Prik hem op en adem in om te zeggen dat een vage bekende niets met mijn voortplanting te maken heeft. Ook tijdens ongemakkelijke feestjes ben ik baas in eigen buik. Ik adem in om te zeggen dat eierstokken geen geluid maken en dat het idee dat het enige ‘lang en gelukkig’ van een vrouw samenhangt met moederschap verouderd is. Zelfs Disney heeft dit inmiddels begrepen.

Maar het is niet de schuld van de vraagsteller dat ze mij vraagt wat haar waarschijnlijk ook vaak genoeg gevraagd is. Het is niet haar schuld dat de kindervraag nog altijd onder smalltalk valt. Laten we hem schrappen en het over de liefde hebben.

Beeld via Flickr

Mail

Yentl van Stokkum is redactielid bij Hard//hoofd. Ze was ooit, op een blauwe maandag, kunstdocent in het middelbaar onderwijs. Nu schrijft ze theaterteksten, hoorspelen, poëzie en essay’s.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven

Steun de makers van de toekomst

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe makers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. We zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Wij geloven dat nieuwe makers vooral een scherpe en eigenzinnige stem kunnen ontwikkelen als zij niet worden verleid tot clickbait en sensatie: die vrijheid vormt de basis voor originele verbeelding en nieuwe verhalen.

Steun ons

  • Jochum VeenstraHoofdredacteur
  • Mark de BoorderUitgever
Lees meer
het laatste
Komiek schreeuwt tegen wolk

Komiek schreeuwt tegen wolk

Of je vertelt de waarheid, bent grappig en wordt vervolgens gecanceld, óf je bent ‘politiek correct’ en daarmee helemaal niet meer grappig. Daar wil Jihane Chaara het even over hebben. Lees meer

illustratie van een meisje in een tent waarin ze leest en veel spullen om zich heen heeft staan, in contrast met de paarse lucht buiten

De magen zagen bleek in dit licht

'Ik heb een onstilbare behoefte mensen van hier te ontmoeten / op zoek naar een bewoonbare waarheid.' De gedichten van Angelika Geronymaki worden bevolkt door bietjes, bralhonden en bulderende koeien: lijfelijke poëzie die je voelt en proeft. Lees meer

Automatische concepten 55

Mijn vader en ik, mijlenver uiteen

Hoe blijf je strijdvaardig als misstanden generatie na generatie niet worden opgelost? Marthe van Bronkhorst reflecteert op de relatie met haar vader en hoe ze verschillend met onrecht omgaan. Lees meer

Illustratie van twee bomen. De bomen zijn wit en kaal, en je ziet hun wortels en takken voor een achtergrond van een groene en paarse gradiënt.

Van bladeren tot wortels: liefhebben zonder te verliezen

Hoeveel van jezelf lever je, dan wel niet onbewust, in om samen te kunnen zijn met een geliefde? Stefanie Gordin onderzocht wat Rainer Maria Rilke, Herman Hesse en bell hooks hebben geschreven over deze dynamiek. Ze probeert een antwoord te vinden op de vraag: Wat ging er mis in haar vorige relatie, waar ze juist zo duidelijk hadden afgesproken elkaar niet te verstikken? Lees meer

Over het lijk van Picasso

Over het lijk van Picasso

Ferenz Jacobs onderzoekt, vijftig jaar na het overlijden van Picasso, hoe groot de prijskloof tussen commerciële kunst van mannen en vrouwen nog is. Lees meer

'Ik dacht dat je met je vriend ging'

'Ik dacht dat je met je vriend ging'

Een koetjes-en-kalfjesgesprek tussen Eva en een collega in de trein wordt ongemakkelijk wanneer hij ongefundeerde aannames doet over haar privéleven. Lees meer

Illustratie van een vrouw die een deur opent en daarachter een wereld van verschillende kleuren ziet

Rust Roest

Met dit verhaal waarin surrealisme en de werkelijkheid op een poëtische manier in elkaar overlopen, won Chris Kok de Debutantenschrijfwedstrijd van Editio. Lees meer

een persoon die naar hun eigen vervormde gezicht staart in de weerspiegeling van een telefoon

AI-angst

Wanneer Aisha in het bibliotheekcafé ineens met een human robot hybrid wordt geconfronteerd die rechtstreeks uit the Uncanny Valley schijnt te komen, lijkt het toppunt van haar industrialisatieverwarring bereikt. Lees meer

Kamer aan zee

Kamer aan zee

Twee mensen ontmoeten elkaar: de een werkt in een hotel en de ander wordt niet vaak tegengesproken. Wat volgt zijn een strandopgang, cocktails en een gedeelde sigaret. Lees meer

Baas in eigen brein

Baas in eigen brein

Marthe van Bronkhorst loopt in haar werk als psycholoog tegen een dilemma aan - is medicatie wel echt altijd de oplossing voor psychische problemen? Lees meer

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Met welke zin begin ik de laatste zinnen?

Vivian Mac Gillavry schreef een reeks korte verhalen over de vragen waarmee we achterblijven vlak na de dood van een dierbare, van 'Wanneer besloot hij dat hij gecremeerd wilde worden?' tot 'Welke schoenen zijn gepast voor de uitvaart?'. Lees meer

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Eva slaapt de laatste tijd slecht. De nachtelijke hersenspinsels die ze compulsief noteert 'rieken een beetje naar waanzin'. Lees meer

De tastbare droom van Escher

De tastbare droom van Escher

Ferenz Jacobs schreef over Espai XC, het Escher-achtige huis van kunstenaar Xavier Corberó: fotogeniek, maar ook verwarrend. Lees meer

Verliefde klimaatvluchtelingen

Verliefde klimaatvluchtelingen

Het is midden november en 17 graden. Twee geliefden kuieren het strand af en aanschouwen de vreemde schoonheid van het industriële landschap. Waar zullen ze gaan wonen als het water komt? Lees meer

Mijn buurjongen 1

Mijn buurjongen

"In hun vriendschap waren ze onaantastbaar, als een groep soldaten voor een veldslag." Een kwetsbaar kort verhaal van Lars Meijer waarin tractors worden opgegeten, kleedkamers vol stoom hangen en geheimen worden ontdekt. Lees meer

Welkom in het circus van de dood

Het circus met één wild dier

Marthe van Bronkhorst verbaast zich tijdens een circusact die verkeerd afloopt over hoe laconiek het publiek reageert: "We hadden met zijn allen bij de galg kunnen staan, een standrechtelijke executie, een heksenverbranding – de popcorn was rondgegaan." Lees meer

Een ongelukje in Niemandsland 3

Een ongelukje in Niemandsland

Hoe weet je of dat wat je kiest het juiste is? Een kort verhaal van Stefanie Gordin over liefde, zwangerschap en autonomie. Lees meer

De slag om Lützerath: beeldvorming over solidariteit en geweld

De slag om Lützerath: beeldvorming over solidariteit en geweld

Er is jarenlang gestreden, maar onlangs werd bruinkooldorp Lützerath hardhandig door de Duitse politie ontruimd. Een gesprek over representatie, politiegeweld en de kernboodschap van ‘Lützi Lebt'. Lees meer

Onthouden dat ik het even moet vergeten 1

Onthouden dat ik het even moet vergeten

Heeft iedereen zo'n fabelachtig goed geheugen voor schijnbaar onbenullige details, of ligt het aan Eva? Lees meer

Stuur je pitch in voor Hard//hoofd Magazine #3! 2

Stuur je pitch in voor Hard//hoofd Magazine #3!

Stuur uiterlijk 28 februari je pitch in voor de derde editie van Hard//hoofd Magazine, met als thema: ‘Aaah!’. Lees meer

Steun de makers van de toekomst. Sluit je aan bij Hard//hoofd!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Een niet-commercieel platform waar talent online en offline de ruimte krijgt om te experimenteren en zich te ontwikkelen. Wij zijn al meer dan twaalf jaar bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Onze kunstverzamelaars maken dit mogelijk. Sluit je nu aan en ontvang jaarlijks gesigneerde kunstwerken van veelbelovende kunstenaars én je eigen Hard//hoofd-tasje. Veel verzamelplezier!

Steun en verzamel