Schrijver Nikki Dekker heeft een conceptalbum opgesteld over de ondergang van de wereld zoals wij die kennen. Klimaatdestructie en uitsterfgolven lenen zich normaal alleen voor gepieker en slapeloosheid, maar hier is het album 'Schip, 1912'. Bij elke pitch vind je liedjes die de stijl en toon van ieder nummer illustreren. Bij serieuze interesse graag contact opnemen met Nikki.
1. Geliefde
Een banger waarin achtereenvolgens de eikenprocessierups, de bedwants, de malariamug en de salmonellabacterie het leven vanuit hun perspectief bezingen. Op het eerste oog vooral dansbaar, bij nadere beluistering een liefdeslied.
2. Ik kan mezelf redden
De zangeres kijkt zichzelf aan in de spiegel en weet dat alles goed komt. Die haarkleur groeit wel weer uit, die puist trekt wel weer weg, de wallen zijn te camoufleren, binnenkort wordt het weer langer licht, misschien gaat het eerst nog vriezen, schaatsen op de Singel, zou dat niet mooi zijn? En ik hoef vandaag geen boodschappen te doen en de straten zijn rustig; gezellig, maar rustig, er zijn geen terroristen in Winterswijk en het ijs groeit wel weer aan, dat kan, het gaat weer vriezen, vast en zeker, de natuur is veerkrachtig, alles herstelt zich, met meer welvaart komen minder kinderen, met meer vrijheid minder oorlog, en de technologie staat voor niets tegenwoordig, over een paar jaar ga ik naar New York met de hogesnelheidslijn, en ik hoorde dat de orang-oetans het regenwoud zelf aan het herbeplanten zijn.
3. Neem haar mee naar zee
Een koor zingt synchroon: het is jammer, natuurlijk, dat we allemaal onder water komen te staan, maar het heeft ook iets moois, toch? Denk aan dat schilderij van Ophelia, hoe vredig ze ligt tussen de lelies, als ik toch eens zo mooi kon zijn. Denk aan Virginia Woolf, die haar zakken met stenen vulde en de rivier in liep, hoe wereldvreemd prachtig dat was, gewoonweg adembenemend, toen je die filmscène toevallig zag op tv. Denk aan de scheepswrakken op Discovery Channel, aan Leo en Kate op het voorsteven van een gigantische onzinkbare boot, zijn we niet allemaal Kate en Leo, zijn we niet allemaal geweldig mooi als we doodgaan.
4. Geweldige gedachten
Ik ben nog steeds wakker
Er is een mug in mijn kamer
Maar ik kan hem niet zien
Was het een aanval op mijn karakter
Toen Sofie zei nu moet je niet voor haar gaan invullen
Ik heb mijn tante nog steeds niet geantwoord
Wat is ‘slaaphygiëne’ überhaupt
Sommige mensen vinden het fijn
Als ik benoem wat ik ze hoor zeggen
Ik beaam het
Zet ze op een spoor
Dus morgen moet ik mailen naar die vrouw van het museum
En een afspraak maken voor mijn uitstrijkje
Waarom bestaat er geen zuigmachine
Die alle kleine insecten opzuigt
En ze aan de andere kant van de muur weer naar buiten blaast
Ik ben geen monster
Als ik dat was had ik Bas allang de nek om gedraaid
Wat is nou eigenlijk het probleem van Maxim Hartman
Werkelijk alles heeft die man meegezeten
Maar wat kun je weten van een ander
Zo bedenk ik hoe ik Bas om zeep zou helpen
Ik zou hem de hersenen inslaan met een honkbalknuppel
En laten liggen
Ik zou zo gepakt worden
Dat ging vroeger al niet goed
Met dat spiekbriefje in mijn gymschoen
Morgen maak ik couscous
Moet ik wel weer verse kruiden halen
Ik kan me nu wel druk gaan maken over de vraag of Sofie mij aardig vindt
Maar vind ik haar wel aardig
Dit soort vragen zou ik mezelf vaker moeten stellen
Niet vergeten verse kruiden
Als ik nu een webshop open
Of de stem opneem van terminale geliefden
Ik heb het gevoel dat er zo veel manieren zijn om geld te verdienen
En ze liggen allemaal net buiten mijn bereik
Avocado’s
Die zijn ook op
Ik zou haar gewoon moeten appen
Ik ben nog steeds wakker
Ik zou geen beste crimineel zijn
Wel een goede gevangene
5. Ik heb een naam
Een duet. Een man vertelt over het ontstaan van de wereld (couplet 1), een vrouw stelt hier haar eigen theorie tegenover: we zitten allemaal op het schild van een gigantische schildpad (couplet 2). In de bridge zingen ze om en om: ‘Waar staat die schildpad dan op?’ (man) en ‘op een andere schildpad, natuurlijk’ (vrouw), tot de break, als de vrouw met een passievolle uithaal het bijna uitschreeuwt: ‘Snap je er dan niks van, het is schildpadden tot in het oneindige!’ Op de beats hoor je iemand fluisteren: 'schildpad, schildpad, nog een schildpad'.
6. Vlinder van een zomer
Gewoon: Willeke Alberti die Vlinder van een zomer zingt.
7. Vrouw
Waarheid, wat is nou waarheid? Een post-truth-rocknummer op zoek naar een ijkpunt in deze ingewikkelde wereld. Idealiter gezongen door een man die recent in opspraak kwam wegens dubieuze (maar niet illegale) handelingen.
8. Mark Rutte
Mark Rutte is een ontzettend gaaf land
Mark Rutte is een Tefalpan, een ontzettend gaaf land
Op een dag op een mooie dag zullen we allemaal denken
Hadden we Mark Rutte nu nog gehad
God zegene Mark, God zegene Mark
Een ontzettend gaaf land
9. Een vampier, een vrouw
Tegen mijn zoon wil ik zeggen: ik denk niet dat je er veel aan gemist hebt. Het wordt hier steeds warmer, en niet op zo’n prettige vakantiemanier, maar met een drukkende vochtigheidsgraad die maakt dat een man in het verkeer plotseling een honkbalknuppel tevoorschijn haalt en je autodeur inslaat. Het is ook echt niet meer zo leuk voor jongens. Alles wat fout gaat, gaat fout door jullie schuld. Dat zeg ik niet, dat zegt de publieke opinie. En als ik heel eerlijk ben: ik had niet kunnen leven met het idee dat mijn zoon een publicist was. Het gaat me om de futiliteit van die titel. Niet per se om mijn eigen naam. Tegen mijn dochter wil ik zeggen: graag gedaan. Maar vooral wil ik mijn medeleven betuigen aan de mensen die bestaan. Alle kinderen die wel zijn geboren. Jullie hebben hier ook niet om gevraagd. Dit is jullie aangedaan. En nu moeten jullie het maar op zien te lossen.
10. Gewoon dansen
Het album sluit af met een clubhit die bezingt hoe fantastisch het is dat wij onszelf en alles om ons heen gaan uitroeien, dat je een dief van je eigen portemonnee bent als je niet heel snel naar Mexico vliegt, het is je goed recht, reizen is niet alleen voor de elite, jij mag ook de wereld zien, jij mag godverdomme ook een beetje genieten. Doe nou eens niet zo kritisch altijd. Leef een beetje. Omdat het je laatste dag is. Leef.
Schip, 1912 wordt ook uitgegeven in een doosje met negen losse cd’s of ep’s, voor elk kattenleven een, en ook voor elk liedje (minus het intermezzo, dat exclusief online staat, gratis, naar goed socialistisch gebruik). In de doos zit ook een gesigneerd exemplaar van Een voorwerp dat nog leeft (Nikki Dekker, 2018), een H2O purifier die urine omzet in drinkwater, de filmposter van Titanic met het gezicht van Nikki Dekker erin gephotoshopt, en een broekzakwoordenboek Spaans.