Asset 14

Postbode Bas: ‘Advocaten en ondernemers hebben het voor elkaar’

Postbode Bas: ‘Advocaten en ondernemers hebben het voor elkaar. Ik verdien 13 euro per uur’

Kunstenaar Monica Overdijk werkte enige tijd als sorteerder bij PostNL. Daar trof ze, naast tijdelijke krachten, postbodes aan die er al jaren werken. Stoere types met spierballen, die de taal van de straat spreken. Ze besloot zeven collega's te vragen voor haar te poseren en ze vroeg Ferry Wieringa hen te interviewen. Met Hard//hoofd delen ze drie fragmenten. Vandaag een fragment uit het verhaal van postbode Bas.

“Ik volgde al jong het beursnieuws op RTL-Z. Mannen in mooie pakken vertelden over hoe je met handel veel geld kon verdienen. Dat vond ik interessant want geld is – helaas, helaas – nu eenmaal heel belangrijk in het leven. Het maakt het leven makkelijker. Je kunt lekker uit eten gaan, op vakantie zonder dat je op je centen hoeft te letten, viergangen dinertjes koken voor vrienden. Je hebt geen zorgen over de huur of medische kosten.

In een dure buurt in Amsterdam-Zuid ontstond mijn ideaalbeeld van een gelukkig leven

Op de HAVO ging economie me makkelijk af en na mijn eindexamen schreef ik me in voor hbo management, economie en recht. Maar ik haalde het eerste jaar niet en ben toen gestopt. Dat vonden mijn ouders wel heel jammer. Ik vond zelf ook dat ik had gefaald – ik was aan iets begonnen dat ik niet had afgemaakt én ik was 1600 euro collegegeld kwijt. Ik probeerde nog een andere studie maar ook dat werd niks.

Via een uitzendbureau ging ik toen werken als bijrijder op de vuilniswagen. Later ook bij de veegdienst. Een groot verschil met de aandelenbeurs maar ik vond het hartstikke leuk. Leuke collega’s, bijtijds klaar en op de markt kregen we altijd fruit, blikjes Cola en weet-ik-wat-al-niet-meer toegestopt. Op mijn 23ste solliciteerde ik bij de post. Mijn ouders waren wel bang dat ik niet genoeg zou verdienen maar ik was ervan overtuigd dat het wel goed zou komen."

Interview gaat verder onder de illustratie.

(Klik op de illustratie om deze in een nieuw veld te openen.)

"Ik sta om twee uur op. Klein ontbijtje, kopje koffie, de basis hygiënedingen en dan stap ik om kwart voor drie op de fiets. Van vier tot halftwaalf werk ik binnen, sorteren. Dat is gezellig, altijd veel grappen en grollen, hartstikke leuk. Als dat klaar is, komen ze meestal aanzetten met een lijstje: ‘Bas, voor deze wijken hebben we nog niemand. Kies er maar wat uit. Zoveel jij wilt.’ Dan ga ik bezorgen. Lekker buiten, de rust, geen managers die in je nek hijgen.

De eerste wijk die ik ooit liep lag in een dure buurt in Zuid. Mijn ideaalbeeld van een gelukkig leven is daar ontstaan. Als ik bij het Minervaplein pakjes had dan liep ik naar boven in zo’n gigantisch hoog en breed trappenhuis. Als de deur van het appartement openstond dan zag ik de mooiste geweven tapijten, schilderijen, van die wereldbollen die open kunnen klappen waar cognac en whisky in staan, een open haard die knappert, Chesterfields. Ik dacht: ‘Het moet fijn zijn om hier te wonen. Als je een eigen huis hebt, heb je het voor elkaar.’ Maar ja, díe mensen zijn topadvocaat of ondernemer. Ik verdien 13 euro per uur, huur een kamer bij een hospita, driehoog achter met keuken en een klein dakterras.”

Wil je de illustraties en foto's in het echt zien en de volledige verhalen lezen? ‘TEAM 7 – De mannen en vrouwen van de post’ is nog tot en met zondag 20 november te zien in etalages bij Kunsttraject in de Staatsliedenbuurt in Amsterdam.

Dit project is mede mogelijk gemaakt door het Steunfonds Freelance Journalisten.

Mail

Ferry Wieringa (1975) schrijft over ogenschijnlijk onbeduidende levens en plekken. In zijn verhalen spelen figuranten de hoofdrol en schuift de achtergrond naar het voorplan.

Monica Overdijk is beeldend kunstenaar.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer