Pictionary voor beginners
Ik beeld de zeespiegel uit
armen waaiend, benen golvend, uitdijende dijen, glazige ogen
en langgerekte ademstoten die bij je voeten stranden.
Jij kijkt naar de muren, je gedachten uitgestrekt
over weidse vertes die je van bewerkte foto’s kent
ook een glazige blik, maar anders dan de mijne.
Ik wil je zeggen dat je zo nooit zult raden
hoe diep ik ondertussen al gezonken ben
wij samen aan het zinken zijn
maar zolang jouw ogen het behang fixeren
is mijn mond een schelp
en al wat raast en raast is stilte -
de parel knelt in het binnenste van mijn buik.
Ik wil je zeggen dat zolang je niet begint te graven
er ook niets opgestapeld wordt
geen zoutzakjes langs deze kade
deze oneindige zee.
De lucht alleen maar dikker
de vogels slechts nog olievlekken in die lucht.
Geen dammen om ons over te werpen
geen grond voor een vaste val
niets meer
water kan dat, niets meer over laten.
We moeten ons beschermen, voor dat water dat wilder wil
voor de aarde die wakker wordt
die haar gewichtige stem oefent in het schorre orka-huilen
de nacht openbreekt door haar armen in het midden van de oceaan
als een orkaan rond ons te werpen.
Ik sta met mijn voeten in het water
het zand, de dikke lucht, het uitdunnende huis
niets valt nog te onderscheiden.
Alles zinkt of smelt of zwemt of knelt.
Ik wil je zeggen dat dit het moment is
het moment om mijn mond als een schelp aan je oren te leggen
en de hele wereld die nu zee is daar te horen ruisen.
Dit gedicht is afkomstig uit de bundel ''Zwemlessen voor later'', samengesteld door de klimaatdichters. Deze groep van ruim 160 dichters uit Nederland en Vlaanderen hebben één gedeelde zorg: de toestand van de aarde.
Met poëzie in al haar verschijningsvormen strijden zij voor een klimaatvriendelijke wereld.
Nieuwsgierig? De bundel is te koop bij de lokale boekhandel en via Uitgeverij Vrijdag. De opbrengst van deze bundel gaat naar One World Tree Planting.
Sara Eelen (Leuven, 1994) ziet poëzie in alles. Ze legt dit vast in film, foto, geluid en tekst. De laatste twee jaar werkte ze als psychosociale begeleider en nam ze veel de trein. Mogelijk beïnvloedde dit haar eerste stap richting proza.
Jamie Nee is ontwerper, wildplukker, moes-tuinder, en fanatiek activist. Ook is hij actief bezig om creatieven aan te moedigen om activist te worden en de straat op te gaan omdat creatieven een sleutelrol spelen in grote sociale verandering die nu nodig is. Diagnose: metamorfose.
