Asset 14

Mensen uit een ander leven

Mensen uit een ander leven

Tijdens een schrijfretraite op het Noord-Franse platteland ontmoet Eva van den Boogaard twee mensen met wie het meteen klikt. Maar zo snel het contact was gelegd, zo snel is het weer verbroken bij het afscheid. Of ziet ze ze nog terug?

Met een koffer vol boeken, comfortabele schoenen en heel veel truien reed ik vorige week naar Frankrijk. Ik reisde af voor een kleine schrijfretraite, me voorbereidend op een week intellectueel werk, klaar om me onder te dompelen in letters. In de oude meisjesschool werkten schrijvers en kunstenaars allemaal aan een eigen project dat thuis misschien te lang bleef liggen en wel een sprintje kon gebruiken. Waar ik me tijdens mijn vorige bezoek onttrok aan alle sociale interacties, merkte ik ineens dat ik gezellige mensen tegenkwam. Rond een uur of 18.00, als we klaar waren met werken, we nog gewandeld hadden voor het donker werd, ontmoetten we elkaar in een van de bibliotheken of woonkamers in het gigantische, oude pand.
Ik leerde C. kennen, een fotograaf met een Amsterdams accent die bang was van geesten. Op haar Uggs wandelde ze door het gebouw, beelden van zwevende stukken goud folie schietend, als vliegende spoken. Samen met B., een curator uit Den Haag met een mooie lage stem die graag over seances sprak, hingen we op de bank. We wisten niks van wijn, maar haalden om de beurt bij de plaatselijke Intermarché in het dorp een, twee, of drie flessen rood die we aan een wijntest konden onderwerpen. We googelden halfslachtig wat termen die op de flessen stonden, druivensoorten en keurmerken, maar na het tweede glas vergaten we te proeven, afgeleid door ons gesprek over werk, onze ouders, politiek of het onderwijs of welke ruimte in de gigantische oude school zich het best leende voor een productieve ochtend, en in welke de geesten schenen te huizen. C. wilde dat we ophielden over die geesten omdat ze ’s nachts niet meer durfde te gaan plassen. B. deed er bij wijze van afronding nog een klein schepje bovenop: geesten doen niks, maar als je contact gezocht hebt moet je wel altijd even goed afscheid van ze nemen.

Overdag bezochten we de plekken in de school waar naar verluidt de geesten huisden

Alleen B. en ik rookten. In de pikdonkere tuin was het doodstil, op de oehoe van de uil na. Ik zei dat ik van de cellosuites van Bach hield, hij raadde me nieuwe viola da gamba-muziek aan. Hij werkte aan een tekst over Badiou, ik tipte hem een boek van Barthes.
Overdag bezochten we de plekken in de school waar naar verluidt de geesten huisden: bij de kapel werd moederoverste gezien, en op zolder Duitse soldaten die hier verbleven tijdens de Eerste Wereldoorlog. B. vertelde over de sessies glaasje draaien die zijn moeder vroeger organiseerde bij hen thuis. Ze renden rond de tafel achter het glas aan. C. liep met een bedrukt gezicht achter ons aan en probeerde onze aandacht te trekken met opmerkingen over de architectuur van het gebouw in plaats van over het verleden.
Ik ging eerder terug naar huis dan B. en C. We wisselden telefoonnummers uit, het leek me volkomen vanzelfsprekend contact te houden. Op de oprit zwaaiden ze me uit, met mijn ene hand aan het stuur en de ander uit het open raampje zag ik hen kleiner worden in mijn achteruitkijkspiegel.
Langzaam transformeerde het landschap, de Noord-Franse heuvels veranderden in een grijs Wallonië en in een georganiseerde Hollandse snelweg. De avond viel, en ik dacht aan C. en B. als twee mensen uit een ander leven die horen te blijven hangen op een plek. Als ze aan me verschijnen, in mijn verbeelding zwaaiend op een oprit, dan weet ik: niks om bang voor te zijn, we hebben immers afscheid genomen.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Eline Veldhuisen (1999) is illustrator. Inspiratie voor haar werk haalt ze uit haar directe omgeving, variërend van haar eigen gedachtes tot de verhalen van andere mensen. Met zo min mogelijk middelen brengt ze deze verhalen op een heldere manier in beeld.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Mannen die over zichzelf praten

Mannen die over zichzelf praten

Na een aantal dates met een op zich interessante man twijfelt Eva of ze nog wel een keer met hem moet afspreken. Het probleem: hij praat te veel over zichzelf. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer