De wereld is een sociaal mijnenveld vol vragen en onzekerheden. Gelukkig hebben we Luuk: professioneel Agony Aunt vol antwoorden en advies. Ook behoefte aan wat sturing? Vragen kunnen naar luuk@hardhoofd.com.
Lieve Luuk,
Vijf jaar geleden koos ik vol overtuiging voor een studie die me erg interesseerde. Eigenlijk waren er ook niet veel andere opties, het was gewoon mijn eerste keuze, en een tweede was er niet. Vol enthousiasme rondde ik mijn eerste twee jaar af. Wel begon er toen al een lichte twijfel te ontstaan: de theorie was superinteressant, maar het gebrek aan praktijk vond ik een steeds groter gemis. Ik zette door, want je moet tenslotte een diploma hebben. Afmaken waarmee je begonnen bent, was toen mijn gedachte en, vooral ook, die van mijn gehele naaste omgeving. Hoe dom het ook klinkt; ik had niet door dat alles erop was gericht onderzoeker te worden. En dat wil ik niet. En nu, pas nadat ik ben afgestudeerd, heb ik enorme spijt. Juist doordat ik ben afgestudeerd, kan ik niet meer terug. Je mag tenslotte sinds een paar jaar maar één studie tegen een te overzien bedrag volgen.Ik sta voor mijn gevoel schaakmat: alsof ik geen diploma heb en er ook geen kan krijgen. Terwijl ik die nog wel zou willen halen. Mijn vraag is nu: wat te doen?
Groetjes,
Een Alumnus
Beste Alumnus,
Volgens mij heerst er aardig wat onbegrip over jouw kwestie, waar veel meer mensen mee zitten. Velen, zeker van de wat conventionelere garde, zullen als eerste reactie op je verhaal hebben: ‘Hoezo nog meer studeren? Hebben we je nog niet genoeg tijd en geld gegeven om te doen wat je wilt? Erg jammer dat je nu niet in je vakgebied wilt werken. Vroeger ging dat toch anders.’ Tegelijkertijd komt het geluid ‘dat jij dingen moet afmaken waar je aan begonnen bent’, zoals je zelf aangeeft, vaak uit diezelfde conventionele hoek. Twee berichten die, als ze gecombineerd de druk erop zetten, je zo aan een diploma helpen waar je je achteraf ongelukkig mee voelt.
Vast staat dat je nog een andere studie wilt volgen. Hierbij toch voor de zekerheid de vraag: weet je zeker dat dit je een astronomisch bedrag zou kosten? Niet alle studies zijn na het halen van je diploma (ogenschijnlijk) alleen voor miljonairs weggelegd. De sectoren onderwijs en zorg hebben de laatste jaren meer moeite om personeel te vinden dan de PvdA om stemmers te werven. Vandaar dat die studies het wettelijk collegegeld hanteren. Hetzelfde geldt voor alle studies van de TU Delft, waar ze zwemmen in robotgeld. En dan is er zelfs nog een derde optie: op het belastinggeld van de Belgen of Duitsers meeliften, want zij hebben het vermoeden dat onderwijs goed is voor de toekomst voor hun land, waardoor je bij hen vrijwel niets voor je studie betaalt. Maar als al die opties je niet bevallen, rest inderdaad het astronomische bedrag van pak ‘m beet 18000 euro. Dan komen we terug op de vraag: moet je dat willen?
Om kort te gaan: ik denk het wel. Als je zegt nog een diploma te willen halen, en niet gelukkig te worden van je huidige baanperspectief, is het het waard. Het gaat hier om de rest van je leven waar je nu de rem op houdt omwille van één mager jaarsalaris, gelijk aan dat van een minimum inkomen. Volgens mij zit het namelijk zo: als je werk doet dat niet bij je past, waar je een hekel aan hebt, dan zal iedere euro die je moet aftikken, voor wat dan ook (in dit geval: je toekomstige studieschuld), pijn doen als bij mensen die spaarzegeltjes kopen in de supermarkt. Verloren geld is dan verloren tijd. Maar als je werk doet waar je energie van krijgt, is geld slechts een bijkomstigheid, dat je zelfs met plezier afdraagt. Verloren geld kan dan zelfs gewonnen tijd worden, namelijk tijd, die je weer kan steken in het werk waarvan je houdt.
Luuk Hijne is stadsgids in Utrecht en sociaal psycholoog, houdt van lezen, musea, geschiedenis, en het opschrijven van herinneringen en belevenissen.
Mark van Wijk Beïnvloed door een grafische achtergrond en strips uit zijn jeugd puzzelt Mark van Wijk totdat er een illustratie staat die speelt met de geschreven tekst.
