Asset 14

Vis

Als ze bij me is, heb ik het liefst dat ze huilt, dat ik haar hoofd tussen mijn handen kan nemen en haar tranen weg kan kussen. Een kort verhaal van Anne Everard.

1

We praten. Vooral zij praat. Ik kan alleen maar kijken naar haar mond, haar ogen, die glimmen als sardientjes, van de tranen. Haar stem klinkt dof. We zitten in bad. Haar borsten liggen op het schuim, haar tepels zachtroze op het wit. De badkamer is klam, warm. De lucht is gezwollen. Mijn tandenborstel naast die van haar.

Ze vertelt me over haar moeder. Dat is niet de eerste keer. Toen Vere tien was, neukte haar moeder elke avond een andere man. Soms vergat ze haar huissleutel. Dan moest Vere open doen. Want pappa mocht niks merken.

Nu vertelt Vere een ander verhaal, maar ik kan me niet goed concentreren. Haar wimpers fladderen als vogels, knipperen haar verdriet weg. Ze is mooi, met haar fijne, blonde haar, de onderkant nat van het water. Ik wrijf door mijn ogen, mijn mascara loopt uit. Ik kus haar, strijk met mijn hand langs haar wang, lik haar tranen op. Ze praat over een vis, zegt iets van dat ze die van haar moeder bij de derde ex door de brievenbus moest doen toen ze negen was, maar haar woorden glijden langs me heen.

2

Ik hou van haar. Maar meer nog hou ik van het idee van de liefde. Dat ze van me houdt. En dat ze me nodig heeft, dat ze niet kan leven zonder me. Dat ik het ben die ze belt en niet die jongen van vorig jaar, die op voetbal zat en die als ontbijt altijd twee boterhammen met pindakaas in haar keuken smeerde.

Als ze bij me is, heb ik het liefst dat ze huilt, dat ik haar hoofd tussen mijn handen kan nemen en haar tranen weg kan kussen. Dan glimlacht ze door haar tranen heen en weet ik dat ik het ben die haar gelukkig maakt, alleen ik en niemand anders.

Soms lijkt ze op een zielig klein vogeltje. Dat windt me op. Als ze blij is, glimmen haar ogen van plezier en krijgt ze dat kuiltje in haar wang dat me irriteert. Als ik haar warme lijf tegen me aan wil drukken, duwt ze me grinnikend weg. Haar lach maakt mij overbodig. Haar onbereikbaar.

Illustratie: Joost Dekkers

3

Ik tik op haar naam in mijn telefoon. Hij gaat over. Voor de vijfde keer die dag krijg ik haar voicemail. Ik steek een sigaret op, neem een diepe trek, druk hem uit in de asbak. Ik pak mijn telefoon. Voicemail. Het glas citroenlimonade dat ik net had ingeschonken, gooi ik tegen de muur kapot. Straaltjes limonade lopen als riviertjes langs het behang naar beneden.

Een uur later ligt het kapotte glas nog steeds in de keuken. De limonade is opgedroogd. Mijn telefoon licht op. Een sms. We moeten praten. Ik wil niet praten, niet daarover. Sigaret tussen mijn lippen. Ik hou de aansteker ervoor. Ik bel haar nog een keer, spreek in op haar voicemail dat ze de godverdomde tering kan krijgen. Er is as op mijn broek gevallen.

4

Toen ik vanochtend wakker werd, was de lucht donkergrijs. De zon bevlekte haar met watergele plekken. Met een vaatdoekje heb ik de muur schoongemaakt. De scherven opgeveegd. De percolator die op het fornuis staat verspreid een koffiegeur door het huis. Ik maak me op met de bruine oogschaduw die zo goed bij mijn groene ogen past, mijn haar in een rommelige staart. De koffie smaakt sterk, kruipt tot in mijn neus. Ik neem een slok, slik mijn pillen ermee weg. Mijn lijf ontspant zich, weet wat we gaan doen. Het is maar vijf minuten fietsen naar de visboer.

Mail

Anne Everard

Joost Dekkers

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Mijn huid een rekbare grens (Frontaal)

Mijn huid een rekbare grens

In dit drieluik bevraagt Isa/Isa Bob van Rooy de kaders die er gesteld zijn rondom onze natuurlijke wereld. Bestaat er eigenlijk wel een verschil tussen zelf en natuur, of tussen plant en organisme? Lees meer

Whisper Heart, The Movie

Whisper Heart: the movie

Hoe ver ga jij voor De Ware? Anne Sikma onderzoekt in dit bloedstollende verhaal de grenzen op tussen fictie en realiteit. Ben je er klaar voor? Lees meer

:We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Lief kutland // Lancering 1

Kijk de lancering van 'Lief kutland' terug

Tijdens de lancering van het vijfde Hard//hoofd magazine, 'Lief kutland', plozen we dit neokoloniale stipje op de aardbol uit. Bekijk de registratie. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

Voorland

Voorland

Hoe ga je om met de grote kans dat je, net als vele vrouwen in je familie, jongdementie zal krijgen? Yanaika Zomer bereidt zich voor in de vorm van een gedicht. Lees meer

:Het koloniale verleden en roofkunst: wat ga je na een spijtbetuiging dóén?

Het koloniale verleden en roofkunst: wat ga je na een spijtbetuiging dóén?

Hoe kan Nederland de schade herstellen van het koloniale verleden? Wanneer zijn excuses oprecht en zinvol? Waarom wordt niet alle roofkunst teruggegeven? In musea en cafés in Kaapstad mijmert Jorne Vriens over deze vragen en ziet hij zich geconfronteerd met zijn eigen geprivilegieerde positie. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Doorlaatbaar 1

Doorlaatbaar

Een jonge vrouw is mantelzorger voor haar moeder. Dit verhaal van Siska van Daele beschrijft de grens tussen hun binnen- en buitenwereld: binnen lijkt de tijd stil te staan, terwijl buiten alles doorraast. Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Lieselot 2

Winnaar Stoute Stift 2024

Ruben Topia won met zijn illustratie de Stoute Stift 2024, de illustratiewedstrijd die deBuren organiseert. Topia maakte een illustratie bij een erotische verhaal van Prins de Vos. Lees hier het juryrapport! Lees meer

Lieselot 1

bloedbanen

‘Jij bént geen lijf, je hébt er een,’ stelt de therapeut in het buurthuis. Kan de ik-persoon geholpen worden? Met ‘bloedbanen’ won Sandro van der Leeuw de juryprijs van Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Lieselot

Lieselot

Twee vrouwen in een verzorgingstehuis hebben een afspraakje - maar zal de ander wel komen? Met ‘Lieselot’ won Sanne Otten Het Rode Oor 2024, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Ondergang / Opkomst

Ondergang / Opkomst

Wat als Pangea opnieuw ontstaat en de wereld weer één land wordt? In haar beeldende gedichten fantaseert Sanne Lolkema over nieuwe en oude werelden, systemen en cirkels. Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer