Asset 14

Iets dat me niet langer platlegt

Iets dat me niet langer platlegt

Alsof het je aan komt waaien

Het is weer eens zo’n dag waarop ik me sponzig voel,
wachtend tot iemand alles uit me komt knijpen.

Neem het in je op, leg het naast je neer.

Span je buikspieren,
een pirouette draaien is zo moeilijk als je het zelf maakt
en vind je ook niet dat daar een bepaalde schoonheid in zit?

Het is zo moeilijk als je het zelf maakt en als we het park uit lopen zeg je
dat we niets met elkaar kunnen doen vanwege de situatie waar je nu in zit.

(Dat is pas een makkelijke manier om je ervan af te maken,
verander jezelf in een schaakstuk, doe alsof het je is overkomen.)

In Roemenië geef je alleen een even aantal bloemen wanneer er iemand dood is,
dus probeerde je het bloemenmeisje ervan te overtuigen
je er negen te geven in plaats van tien.

Dat is wat ik mooi aan je vind:
niet het gezicht dat je trekt bij een verkeerde soort wijn,
maar de verhalen die je achterlaat.

Hoe je altijd troebel water zal blijven.

Span je armen, span je benen,
je mag me later bedanken
wanneer je een minirokje draagt.

Of nog veel later, als je oud bent met kapotte knieën
en je niet langer weet wanneer iemand voor het laatst ‘Olé’ naar je riep.

 

Iets dat me niet langer platlegt 1

Afbeelding door Evita Hinneman

 

Lichtgewicht

Zo veel dagen verspild aan niets doen.
Ik denk aan productiviteitsstudies en efficiëntie,
hoe we allemaal naar een doel toe werken,
maar hardlopers zijn doodlopers en toevallig bracht ik
de mooiste uren in mijn lijf door op een opblaasbare flamingo
dobberend in de Middellandse Zee. Lieg ik als ik dit zeg?
Zijn er niet stiekem betere momenten te verzinnen?

De laatste dagen verlang ik naar anonimiteit, ik denk
aan Alain de Botton die zegt dat een gewoon leven
een goed leven is, maar ook dat iedereen een bepaalde
waanzin met zich meedraagt en ik weet niet zo goed
hoe die twee dingen met elkaar overeenstemmen.
Ik verlang naar een zwarte jas waarin ik me kan verstoppen,
een grijze sjaal die ik om mijn hoofd kan knopen en toch
zou ik nu ook best een verlopen rockster willen zijn,
ik zou zo veel hebben bijgedragen aan de kunstwereld
en de maatschappij in het algemeen dat ik me nu
over kan geven aan borduren en vrijwilligerswerk.
Mijn kleinkinderen komen op woensdag en vrijdag.

Maar voorlopig is er dit nog jonge lijf
dat ik in een spagaat kan leren buigen,
dat soms een lustobject is en soms een gebruiksvoorwerp,
iets waarmee ik nu naar de bar kan lopen om een drankje
voor je te halen.

Ik verlang naar een kalm soort verliefdheid,
als een radiozender die op de achtergrond aan staat en
waar je afwisselend wel en niet naar kunt luisteren
afhankelijk van waar je op dat moment mee bezig bent.
Iets dat me niet langer platlegt, maar op laat veren.
Een lichtgewicht, een gazelle.

Uiteindelijk zal hij vragen hoe laat de kleinkinderen komen
en dan zal ik zeggen dat ik het nog niet weet, maar dat
we wel vast op de bank naar een album van Norah Jones
kunnen luisteren en misschien blijken dat dan wel
de mooiste uren in mijn lijf te zijn.

Mail

Emma Stomp (1994) schrijft over alles wat haar fascineert: van vreemde Mexicaanse gezegdes tot aan de mooiste uren in je lichaam. Eerder studeerde ze sociologie aan de UvA, waar ze nu werkt als communicatiemedewerker. Ze is dol op Wes Anderson films en vintagekleding en heeft minstens zo’n grote koffieverslaving als Lorelai Gilmore.

Melissa Schriek

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Mycelium

Mycelium

Wat als schimmelsporen zich met iedere adem dieper in je longen graven? Met ‘Mycelium’ won Olga Ponjee de juryprijs van Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Bösendorfer 1

Bösendorfer

Bij Snelders blinkt de piano van het poetsen en de handen van de vijftigjarige eigenaar zijn door ouderdom stram geworden. Wat gebeurt er als een twintiger op bezoek komt om de Bösendorfer te bezichtigen? Met ‘Bösendorfer’ won Nick De Weerdt Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

In mijn droom besta ik uit pixels

In mijn droom besta ik uit pixels

Terra van Dorst keek maandenlang naar livestreams van pleinen en stranden. Dit vertaalde ze naar gedichten over een straat waarin ze haar ouders vindt, een man die haar een sjaal wil verkopen waar je in kan wonen en de zee. Het resultaat is de bundel 'in mijn droom besta ik uit pixels' waarmee ze deze zomer afstudeerde bij de opleiding Creative Writing aan ArtEZ. Lees meer

Pulpa

Pulpa

Ileen Rook schreef een afstudeernovelle over autoriteit, de supermarkt en een teveel aan tanden. Wie is Aline, waar komen al die tanden vandaan en hoe kan ze grip krijgen op een realiteit die steeds verder van haar verwijderd raakt? Lees meer

:Voorpublicatie Magazine Aaah: Mijn vader de eendenmosseljager

🎧 Mijn vader de eendenmosseljager

‘Dat zijn de zenuwen, die horen erbij. Een goede percebeiro is altijd bang.’ Een voorpublicatie uit Aaah!, het nieuwe magazine van Hard//hoofd. Lees meer

Notes on Ken

Notes on Ken

‘Camp is de organisator van het feestje, en strooit nog wat extra glitter over je heen wanneer je arriveert.’ In Notes on Ken analyseert Caecilia Rasch Earring Magic Ken, neonkleurige beenwarmers, Barbiecore fitc checks en de kenmerkende campy esthetiek. Lees meer

Ik kan u nergens vinden

Ik kan u nergens vinden

In dit verhaal van Werner de Valk, praten twee huisgenoten onder het genot van een glas wijn over het bestaan van God. Nooit een goed idee als je je ergert aan elkaar. Lees meer

Biecht

Biecht

‘Ik ben buschauffeur en ik rijd altijd expres de halte een paar meter voorbij zodat alle wachtende mensen een drafje moeten inzetten om de bus toch te halen.’ Een verhaal van Hanne Craye dat je leidt langs zonden, intieme geheimen en de juridische voorwaarden van een biecht. Lees meer

Een bui

Een bui

In dit verhaal neemt Tessel Veneboer je mee naar hartje Parijs. Een jonge vrouw en een oudere man treffen elkaar. Terwijl ze praten over films, de wijn en ‘de meertaligheid van zijn twee dochters’, verschuift haar blik op de stad om haar heen en op zichzelf. Lees meer

Nooit meer vliegen

Nooit meer vliegen

‘Het is een gedoe om je van de dode vogels te ontdoen. Je weet ook niet goed hoe dat moet, lichamen bergen.’ In dit verhaal van Esther de Soomer vliegen de vogels moedwillig tegen je raam, scroll je door artikelen over te vroeg bottende bomen en komt je buurvrouw langs met haar kat die gek wordt van je roofvogelgeluiden. Lees meer

:‘Een zeer stellige manier van tegenspreken’ : Een interview met Ester Naomi Perquin

‘Een zeer stellige manier van tegenspreken’: Een interview met Ester Naomi Perquin

‘Er is een reden waarom de meeste dichters niet kunnen autorijden.’ Julia de Dreu interviewde Ester Naomi Perquin over haar nieuwste bundel, geloven, chagrijnige kippen en porseleinkastjes. Lees meer

:Poetry International X Willem de Kooning Academy: Gedicht zoekt beeld (deel 2) 5

Poetry International X Willem de Kooning Academy: Gedicht zoekt beeld (deel 2)

Deel twee van de samenwerking tussen Poetry International en Willem de Kooning Academy. Achttien studenten lieten zich inspireren door het werk van de dichters van het 53ste Poetry International Festival. Alle illustraties zijn gedurende het festival te zien in een expositie in LantarenVenster en op de route tussen de festivallocaties op Katendrecht. Lees meer

Eén tarotlezing verwijderd van

Eén tarotlezing verwijderd van

‘Mijn navel is een portaal / Ik smeer hem in / met etherische oliën / in de hoop dat het ruimte creëert / om mijzelf in te kunnen verbergen.’ Sander Ausems schreef een gedichtenreeks over het verlangen om grip te houden op een steeds sneller veranderende wereld. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer