Illustratie: Elise van Iterson

Deze week aandacht voor Neanderthalers, computernerds en homofobe republikeinen. En waar komt toch die lijkenlucht vandaan?" />

Illustratie: Elise van Iterson

Deze week aandacht voor Neanderthalers, computernerds en homofobe republikeinen. En waar komt toch die lijkenlucht vandaan?" />
Asset 14

Och arm internet

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Hard//talk is de seismograaf die de trillingen van de tand des tijds registreert. Wat heeft ons afgelopen week bezig gehouden? Wat bespraken we bij de koffieautomaat en waar lagen we wakker van? Deze week vier korte commentaren, in woord en beeld.

De Hofstad

Kadaverdiscipline

Even dacht ik dat 'het radicale midden' mijn weekeinde zou gaan beheersen. Maar nadat Felix Rottenberg en (meesterinterviewer) Frenk van der Linden die term vrijdag aangrepen om een serieus gesprek over het CDA in De Wereld Draait Door vakkundig de nek om te draaien – ik kreeg bijna sympathie voor ex-gevallen spindoctor Jack de Vries – was ik er al weer klaar mee.
Gelukkig diende zich snel een andere kandidaat voor woord van het weekeinde aan. De crypto van de Volkskrant verliep voorspoedig, totdat ik een uur lang zoekende bleek naar het mij onbekende woord 'kadaverdiscipline'. Ik zocht het op: "volstrekte gehoorzaamheid als een willoze machine".
Toen ik vervolgens eindelijk aan het inhoudelijke deel van weekeindkranten begon, las ik in de NRC dat SP'ers niet over een 'kadaverdiscipline' blijken te beschikken, wanneer ze anoniem spreken over hun bereidheid om een deel van hun inkomen in de partijkas te storten.
Opeens zag ik het overal. Binnen de dikke darm van de PVV rommelt het: oud-vertegenwoordigers doen een boekje open over de ijzeren vuist van de grote geblondeerde leider. Geert eist vergeefs totale onderwerping. Hij heeft
kadaverdiscipline-issues.
"Stoelpoten zijn niet om op te wippen…", zeggen moeders. "…Ze zijn om aan te zagen", vullen PvdA-leden aan. Een totaal gebrek aan (kadaver)discipline dus. Terwijl Roemer lekker in een tomaatrode FatBoy-zitzak ligt, zit Job 'yes, we hoped he could' Cohen op een krukje in de vorm van een gebalde vuist. De enige poot is bijna door.
Maurice de Hond (Kadaver opgraven? Ik zeg doen!) wist zondag maar weer eens te vertellen dat het met de SP goed gaat, en met de PvdA en het CDA wat minder. Hoe dat komt? Er zullen legio redenen zijn. Maar een daarvan is ongetwijfeld een gebrek aan kadaverdiscipline, al was het maar voor de bühne.
Dat constante geëtter binnen de middenpartijen. Ze zijn al weer zo lang en vooral zo opzichtig met zichzelf bezig: als ik CDA- of PvdA-stemmer was, zou ik ook afhaken. Al die praatjes over 'verbinden' kunnen niet verhullen dat de partijen stiekem vrezen het de komende jaren te druk met zichzelf te hebben. Bij iedere frisse start druipt het gebrek aan vertrouwen in de toekomst van de gezichten. En wie niet met zichzelf door een deur kan, heeft geen tijd om aan het land te denken. De kiezers ruiken de lijkenlucht rond het CDA en de PvdA ook.

Door Jan Postma

Ver weg

True American values

Homoseksuelen zijn de laatste tijd weer volop in het nieuws. Of liever, zij die problemen hebben met homoseksualiteit. In Amerika steekt het homofobe beest de kop op bij de republikeinse presidentskandidaten voor het presidentschap. Gingrich adviseert homoseksuele kiezers maar op Obama te stemmen, en Santorum stelt voor het gemak homoseksualiteit gelijk met incest, pedofilie en polygamie.
In Nederland lieten SGP, de ChristenUnie en Opperrabbijn Ralbag zich van hun beste kant zien. Gelukkig is de homotherapie door de tweede kamer verworpen, begeleidt door ferme kritiek, en is Ralbag uit zijn (Nederlandse) functie gezet.
In navolging van Bas Heijne (NRC Handelsblad, 21 januari) vrees ik dat homofobie nooit helemaal uitgeroeid zal worden. Waar mensen zijn, worden menselijke emoties vertolkt. Het is echter wel zo dat de regulering van deze emoties een groot verschil maakt. Wettelijke bescherming van homorechten is een eerste en belangrijke stap naar daadwerkelijke gelijkheid.
Hoewel niet alle homofoben een religieuze achtergrond hebben is religie doorgaans wel de drijvende motor bij dergelijke intolerantie. Eigenlijk komt het voort uit een conflict tussen een waarheidssysteem dat de universele rechten van de mens als uitgangspunt heeft en een waarheidssysteem dat haar mensbegrip stoelt op een goddelijk beginsel en de dogma's die hieruit voortkomen. In Amerika zien we dat homofobie als politiek middel wordt ingezet, in tegenstelling tot Nederland waar homofobie politiek wordt bestreden.
Hoe uiterst belangrijk is de scheiding van kerk en staat. Zeker wanneer je de vooronderstellingen onderzoekt van waaruit men opereert! Om maar een voorbeeld te geven: de gevierde Californische homohuwelijkswet werd krapweg een half jaar na aanname vernietigd. De mormoonse lobby wist het Proposition 8 Ballot Initiative door te drukken, een toevoeging aan de Californische wetgeving die ervoor zorgt dat alleen een huwelijk tussen een man en een vrouw wettelijk erkend wordt.
Aan het politieke stelsel zal het niet liggen. Het tandwiel der democratie knarst gewoon door. Het zijn echter de afnemers van die democratie die de wijze en de inhoud bepalen. God Bless America.

Door Esther Wertwijn

Nieuws in beeld

Neanderthalers gebruikten duizenden jaren eerder verf dan voorheen werd gedacht. De resten rode oker, gevonden aarde in Maastricht, tonen aan dat de verf geïmporteerd werd. De grondstoffen komen niet voor in Maastricht, maar wel in België

Illustratie: Elise van Iterson

Machtige Media

Och arm internet

Het zijn zware tijden voor het internet. De afgelopen weken werd Megaupload door de FBI platgelegd, The Pirate Bay nu dan echt door een Nederlandse rechter verboden en de omstreden internationale internetwet ACTA door steeds meer landen ondertekend, ondanks het feit dat hackers de Poolse overheid aanvielen. De Amerikaanse wetten SOPA en PIPA werden maar ternauwernood op de lange baan geschoven.
De verleiding is groot om de kant van het internet te kiezen. In de media hoor je dan ook vooral verontwaardiging over deze maatregelen.
Maar we moeten oppassen dat we het internet niet gaan vereren als een met diamanten versierd heiligdom. Bij De Wereld Draait Door mag Alexander Klöpping sinds kort webontwikkelaars met ideeën voor apps presenteren. Twee vrienden van Klöpping kregen in Berlijn een miljoen van Ashton Kutcher voor hun ideetje en het TV-programma wil meer van dit soort aaibare nerds een podium bieden. Het studiopubliek applaudisseerde in diepe bewondering voor die vreemde jongens met hun Macbooks op tafel. Ze kunnen iets wat wij maar nauwelijks begrijpen, en dus nemen we alles van ze aan. Ze zijn de postmoderne orakels.
Maar het internet wordt niet alleen beheerd door lieve nerds als Alexander Klöpping of de idealisten van Wikipedia. De zeven stafleden van Megaupload werkten op een landgoed ter waarde van 18,7 miljoen euro. Bij de inval werden vijftien Mercedessen, een Lamborghini, een Maserati en een Rolls Royce in beslag genomen, alsmede 4,9 miljoen in contanten. Megaupload en The Pirate Bay brengen schade aan hebberige platen- en filmmaatschappijen toe, die dubieuze organisaties als Brein inschakelen. Maar ze stelen ook gewoon van de artiesten. Google paste het privacybeleid nog maar eens aan, zonder dat gebruikers dit kunnen weigeren.
In de New Yorker van 28 november 2011 stond een portret van Peter Thiel, een internetinvesteerder in Silicon Valley die multimiljonair werd door beleggingen in PayPal, Palantir en Facebook. Thiel vindt dat het Amerikaanse onderwijssysteem creativiteit beknelt en sponsort het soort nerds dat we naast Klöpping aan tafel zien zitten. Hij investeert ook in onderzoek naar levensverlenging en het leven op een andere planeet. Het is een interessante, intelligente man, maar de auteur van het artikel merkte terecht op dat Thiels idealisme zich beperkt tot een kleine elite. Uiteindelijk is hij een semi-autist, zonder enige interesse in het algemene belang.
Het wereldwijde web heeft ons veel vooruitgang gebracht, en censuur moet bestreden worden. Maar wie denkt dat internetnerds de wereld gaan redden, is heel naïef.

Door Rutger Lemm

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

De eerste leugen

De eerste leugen

De eerste keer dat Job van Ballegoijen de Jong loog, was het bijna onschuldig. Een leugentje om bestwil, dacht hij toen, om zijn moeder gerust te stellen. Maar die eerste leugen groeide uit tot een web waarin hij langzaam verstrikte. In zijn debuut 'Morgen vertel ik alles' vertelt hij waarom iedereen een tweede (of derde) kans verdient. Lees meer

Leven in laagjes

Leven in laagjes

In dit essay geeft Dani Bouwman een intieme reflectie op identiteit, familie en het verlangen naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Lees meer

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

Reinout Bongers schreef een nabeschouwing van de Zomergasten-aflevering met Pierre Bokma als gast of, moeten we zeggen, hoofdrol? "Therapie heeft hij wel geprobeerd, maar dat leverde hem - naar eigen zeggen - vooral een lege bankrekening op." Lees meer

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Toen zijn stiefmoeder Pieta stierf, voelde het voor Jelle Havermans alsof hij werd bevrijd van een van zijn grootste onderdrukkers. Voor ons Sorry-magazine schreef hij dit essay waarin hij jaren later toegeeft dat de vrouw die hem en zijn zusje het leven zuur maakte, ook slachtoffer was van haar eigen tijdsgeest en omgeving. Lees meer

:Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

In dit persoonlijke essay ontrafelt Laura Korvinus de draden die haar met haar oma verbinden. Langs welke verhalen of assen kan verbondenheid tussen verschillende generaties ontstaan en worden vastgehouden? Deel 1. 
 Onderweg naar mijn grootouders glipt een herinnering mijn gedachten binnen. Op een oude video ben ik aan het spelen aan de rand van... Lees meer

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Aucke Paulusma ging op studiobezoek bij kunstschilder Koen van den Broek. In de hoop inspiratie op te doen voor zijn eigen kunstenaarscarrière, bespreken ze de kunst. Lees meer

:Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje? 7

Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje?

Waarom blijft prachtige kunst soms onbekend? Janke Boskma kreeg kippenvel van Sōsaku hanga en dook in de Japanse kunstgeschiedenis. Lees meer

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ettie reageert voor een laatste keer op een brief van Jochum, door te schrijven over verdriet, kwetsbaarheid, woede en het belang van actief luisteren. Lees meer

:'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

Juul Kruse bekijkt de Zomergasten-aflevering van Sana Valiulina, waarin zij bovenal probeert hoop te houden en overeind te blijven tegen de achtergrond van immer grimmig Rusland. Lees meer

Een excuus in een klein restaurant

Een excuus in een klein restaurant

Ettie schreef een brief aan Jochum, die hem ontroerde. Hij besloot een brief terug te sturen over excuses, ouders en wat het betekent om zowel een cis-man én queer te zijn. Lees meer

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Vorige week schreef Jochum een brief aan Ettie over zijn ervaring met queer-zijn, biseksualiteit en identiteit tijdens zijn jeugd. In deze brief reageert Ettie met haar eigen ervaring en vraagt ze zich af of iedereen queer zou kunnen zijn. Lees meer

De schipperende kameleon: zomergast Van der Burg is sociaal voor de mensen, maar liberaal in het beleid

De schipperende kameleon: Zomergast Van der Burg is sociaal voor de mensen, maar liberaal in het beleid

Eric van der Burg was op bezoek bij Zomergasten. Marthe van Bronkhorst geeft in dit artikel haar scherpe analyse op de aflevering. Lees meer

Briefwisseling Ettie en Jochum - Brief 2

Wie wil nou een slachtoffer zijn?

Jochum ontving een brief van Ettie over zijn nooit-verstuurde brief aan zijn jeugdliefde. Ettie vindt dat Jochum de vrijheid van de queeridenteit niet goed beschrijft. Hij besluit Ettie een brief terug te sturen en op haar kritiek in te gaan. Lees meer

Briefwisseling Ettie en Jochum - brief 1

Het privilege van lesbisch-zijn

Een nooit verstuurde brief die door Jochum Veenstra op Hard//Hoofd gepubliceerd werd, begon een eigen leven te krijgen in het hoofd van Ettie, die niet zo goed wist wat ze ervan moest vinden en er toen maar over besloot te schrijven. Het resultaat is een niet-verstuurde brief die ze toch besloot op te sturen. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer