Asset 14

Drug//Talk

Hard//Talk: Depressie 1

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Olga vindt het lullig voor ADE dat pillendraaiers het logo van de organisatie op hun levensgevaarlijke handelswaar zetten. En het zou nog lulliger zijn als er weer mensen zouden omkomen door onwetendheid over drugs.

De associatie met de levensbedreigende pil is op zijn zachtst gezegd lullig te noemen voor de organisatie van ADE, die vorig jaar met een aantal doden te maken had tijdens het festival. In een enkel geval was het niet duidelijk of het echt een drugsdode betrof, en waar die drugs nou vandaan kwamen (aanvankelijk zou de vervuilde drugs in dezelfde club zijn verkocht, later toch weer niet), maar dood is dood, en ADE had wat uit te leggen. Nu wordt ADE weer om een reactie gevraagd. Ze hebben er niets mee te maken, maar toch staat hun logo op die gevaarlijke pil. Had er het vertrouwde Nike-, Rolex- of Supermanlogo op gestaan, was de organisatie in dit verband waarschijnlijk nog even met rust gelaten. En Nike, Rolex en Superman waren denk ik ook niet gebeld.

De pil bevat niet de gevaarlijke stof PMMA zoals xtc-pillen die eerder in omloop waren, met een doodskop (!) erop, (ik zie hier overigens een nieuwe aflevering van ‘Luther’ of ‘The Bridge’ in, waarin de rechercheurs een netwerk achterna zitten dat eropuit is om de hele dancescene te vermoorden) maar de pil bevat een zeer hoge dosering mdma. Dat is gevaarlijk. Daar is dus voorlichting over gebruik voor nodig. Die voorlichting moet verder reiken dan een alarmerend bericht van het Trimbos-instituut.

Ik kan hier de wens uitspreken om drugs te laten testen op festivals. Maar het zero-tolerancebeleid is niet binnen twee weken te veranderen. Bovendien zijn er meerdere manieren van voorlichting en testen mogelijk. Mensen kunnen hun drugs naar de Jellinek brengen. Dat mag gewoon. Maar ik kan me voorstellen dat het een goed idee is dat huisartsensposten een drugsspreekuur in het leven roepen. En als er op scholen seksuele voorlichting wordt gegeven, waarom dan eigenlijk geen voorlichting over drugs? Of op zijn minst over de gevaren ervan. (Zelf stak ik mijn eerste sigaret op op de dag dat ik bij scheikunde leerde over de gevaren van roken door middel van een proef met een sigaret, een stolp en een berg watten – maar ik ben misschien het beste voorbeeld niet, en bovendien duurde het alsnog twaalf jaar voordat ik daadwerkelijk met roken begon, op ADE, als ik me niet vergis).

Wat ik bedoel te zeggen: als er een alarmerend bericht over een zware pil in het nieuws komt, is het misschien logisch dat een journalist met ADE belt. Maar als we echt willen dat er geen drugsdoden vallen, of dat risico in ieder geval willen inperken, dan moeten we meer doen dan de organisatie van een festival om oplossingen vragen, of enkel opperen dat het weer tijd wordt voor drugstesten op festivals. Dit ligt niet binnen de directe mogelijkheden, dus we moeten creatiever worden. Bovendien zijn drugstesten ook niet altijd zaligmakend. Dat weet ook nog niet iedereen. Er zouden meer instanties moeten opstaan om de collectieve kennis over de gevaren en het verantwoord gebruik van drugs te vergroten.

Mail

Olga Kortz

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Wanneer steek je nou eindelijk je middelvinger op?

Wanneer steek je nou eindelijk je middelvinger op?

Waarom wil je nog altijd niet-homo en meer genderbevestigned zijn? In deze brief bespreekt Jochum de waanvrijheid rondom homoseksualiteit. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Een villa voor het onbekende

Een villa voor het onbekende

Floris Tesink bezocht het FOMU, waar Grace Ndiritu door associatieve combinatie een expositie invulde. "Dit conflict tussen de fotografie en de ruimte brengt je op een plek die niet te begrijpen is, maar toch verslavend voelt voor degene die zich hieraan overgeeft." Lees meer

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echt subsidies zijn’?

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echte subsidies’ zijn?

‘De grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid is niet het moment voor afleidingsmanoeuvres.’ Lees meer

:De aankondiging: De kunst van vertrekken (deel 1)

De kunst van vertrekken: de aankondiging

Voor kunstenaars is het essentieel om zichtbaar te zijn voor publiek. Maar wat gebeurt er als een kunstenaar zich terugtrekt of zelfs helemaal stopt met het maken van kunst? In deel 1 van de serie ‘De kunst van het vertrekken’ kijkt Lara den Hartog Jager naar de kunst waarmee sommige kunstenaars afscheid nemen uit de kunstwereld. Lees meer

Een gestolde eeuwigheid

Futiliteit op een gestolde eeuwigheid

De bergen laten Nick Sens al even niet meer met rust. Waar komt de drang vandaan ze, ondanks de mogelijke gevaren, te willen beklimmen? Lees meer

:Koloniale pijn: Papoeavlag niet gewenst tijdens defilé Veteranendag 1

Koloniale pijn: Papoeavlag niet gewenst tijdens defilé Veteranendag

24 juni was het Veteranendag, acht jaar geleden was het de oud-militairen voor het eerst verboden tijdens het veteranendefilé te lopen met de Morgenster, de vlag van de Papoea’s. Waarom gebeurde dat? Lees meer

 1

Alleen het gehele verhaal kan voor heling zorgen

Bijna 80 jaar na dato erkent de Nederlandse staat 17 augustus 1945 pas als officiële Indonesische onafhankelijkheidsdatum. Benjamin Caton vraagt zich af waarom sommige partijen deze ontwikkelingen tegenwerken en waar hun denkfouten zitten. 'Het is niet nodig is om de ene pijn te ontkennen om erkenning te krijgen voor de andere.' Lees meer

:De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt 1

De roman als tapijt van verweven geschiedenissen: hoe een collectieve schrijversblik houvast biedt

Wat willen we vertellen, wat hebben we te vertellen en hoe willen we dat vertellen? Amber Netten, Marleen Doré en Zuma Knegjes vinden houvast in collectiviteit. Lees meer

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Zelfs een kapotte klok wijst tweemaal per dag de juiste tijd aan

Als klein meisje had Roosje van der Kamp een ritueel waarmee ze hoopte haar ouders te kunnen beschermen tegen de dood. Kan magisch denken in plaats van een poging tot controle, ook een vorm van loslaten zijn? Kan het ook een daad van liefde zijn? Lees meer

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia) 4

De on//smakelijke week: Wondermeisjes (of: de aantrekkingskracht van anorexia)

Toen in juni 2014 een week in het teken van eten stond was Emy Koopman not amused. Ze schreef een nog altijd actueel essay over de vraag of een eetstoornis een modeverschijnsel is. Eten door de ogen van een ex-magerzuchtige. Lees meer

Zeikwijf

De on//smakelijke week: Pisnijd

Van hoge prijzen tot pottenkijkers: een bezoek aan een openbaar toilet is voor vrouwen vaak niet vanzelfsprekend. Sofie Hees verdiept zich in de ins en outs van dit decennia-oude probleem. Lees meer

Ik heb schijt

Ik heb schijt

Maatschappelijke ongelijkheid begint in de buurt waarin je opgroeit laat Milio van de Kamp zien in zijn debuut ‘Misschien moet je iets lager mikken’, dat op 16 mei verschijnt. Een voorpublicatie. Lees meer

Toxic Friendships

Toxic Friendships

Het verbreken van toxic friendships geldt op TikTok als een vorm van self-care, maar is dat wel zo? Rijk Kistemaker buigt zich erover. Lees meer

Factdroppen

Factdroppen

Is het herhalen van feiten een manier om grip te krijgen op een wereld die steeds onzekerder is? Max Beijneveld gaat op zoek naar een alternatief voor ongebreideld factdroppen. Lees meer

Een <em>mountain home</em> in een wereld waar de tijd verdwijnt

Een mountain home in een wereld waar de tijd verdwijnt

Na het luisteren van de podcast Dolly Parton’s America besluit Anna van der Kruis haar eigen fascinatie voor Dolly Parton te onderzoeken. Waarom slikt ze alles wat Dolly haar verkoopt? Hoe kan het dat Dolly zoveel verschillende mensen samenbrengt? Tijdens de zoektocht komt ze erachter dat haar verhouding tot Dolly Parton persoonlijker is dan ze... Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar