Asset 14

Drug//Talk

Hard//Talk: Depressie 1

De wereld staat in brand en dat mag niet onbeschreven blijven. Olga vindt het lullig voor ADE dat pillendraaiers het logo van de organisatie op hun levensgevaarlijke handelswaar zetten. En het zou nog lulliger zijn als er weer mensen zouden omkomen door onwetendheid over drugs.

De associatie met de levensbedreigende pil is op zijn zachtst gezegd lullig te noemen voor de organisatie van ADE, die vorig jaar met een aantal doden te maken had tijdens het festival. In een enkel geval was het niet duidelijk of het echt een drugsdode betrof, en waar die drugs nou vandaan kwamen (aanvankelijk zou de vervuilde drugs in dezelfde club zijn verkocht, later toch weer niet), maar dood is dood, en ADE had wat uit te leggen. Nu wordt ADE weer om een reactie gevraagd. Ze hebben er niets mee te maken, maar toch staat hun logo op die gevaarlijke pil. Had er het vertrouwde Nike-, Rolex- of Supermanlogo op gestaan, was de organisatie in dit verband waarschijnlijk nog even met rust gelaten. En Nike, Rolex en Superman waren denk ik ook niet gebeld.

De pil bevat niet de gevaarlijke stof PMMA zoals xtc-pillen die eerder in omloop waren, met een doodskop (!) erop, (ik zie hier overigens een nieuwe aflevering van ‘Luther’ of ‘The Bridge’ in, waarin de rechercheurs een netwerk achterna zitten dat eropuit is om de hele dancescene te vermoorden) maar de pil bevat een zeer hoge dosering mdma. Dat is gevaarlijk. Daar is dus voorlichting over gebruik voor nodig. Die voorlichting moet verder reiken dan een alarmerend bericht van het Trimbos-instituut.

Ik kan hier de wens uitspreken om drugs te laten testen op festivals. Maar het zero-tolerancebeleid is niet binnen twee weken te veranderen. Bovendien zijn er meerdere manieren van voorlichting en testen mogelijk. Mensen kunnen hun drugs naar de Jellinek brengen. Dat mag gewoon. Maar ik kan me voorstellen dat het een goed idee is dat huisartsensposten een drugsspreekuur in het leven roepen. En als er op scholen seksuele voorlichting wordt gegeven, waarom dan eigenlijk geen voorlichting over drugs? Of op zijn minst over de gevaren ervan. (Zelf stak ik mijn eerste sigaret op op de dag dat ik bij scheikunde leerde over de gevaren van roken door middel van een proef met een sigaret, een stolp en een berg watten – maar ik ben misschien het beste voorbeeld niet, en bovendien duurde het alsnog twaalf jaar voordat ik daadwerkelijk met roken begon, op ADE, als ik me niet vergis).

Wat ik bedoel te zeggen: als er een alarmerend bericht over een zware pil in het nieuws komt, is het misschien logisch dat een journalist met ADE belt. Maar als we echt willen dat er geen drugsdoden vallen, of dat risico in ieder geval willen inperken, dan moeten we meer doen dan de organisatie van een festival om oplossingen vragen, of enkel opperen dat het weer tijd wordt voor drugstesten op festivals. Dit ligt niet binnen de directe mogelijkheden, dus we moeten creatiever worden. Bovendien zijn drugstesten ook niet altijd zaligmakend. Dat weet ook nog niet iedereen. Er zouden meer instanties moeten opstaan om de collectieve kennis over de gevaren en het verantwoord gebruik van drugs te vergroten.

Mail

Olga Kortz

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Hoe lang blijf je een vluchteling?

Hoe lang blijf je een vluchteling?

'Wat' ben je als je ergens niet thuishoort, maar ook niet terug kan naar je geboorteland? Ivana Kalaš onderzoekt het label 'vluchteling'. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

De dooddoener van het kwaad

De dooddoener van het kwaad

Bas Keemink bespreekt de film 'The Zone of Interest', waarin Jonathan Glazer 'Big Brother' naar de Holocaust brengt. Lovende kritieken schrijven dat hij Hannah Arendts theorie, de banaliteit van het kwaad, goed in beeld brengt, maar is dat wel zo? Lees meer

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Exteriors, Annie Ernaux and Photography

Jorne Vriens bezocht een tentoonstelling in Parijs en dit leidde tot een prachtige uiteenzetting over tekst, smartphones, connectie en fotografie. Lees meer

De eerste leugen

De eerste leugen

De eerste keer dat Job van Ballegoijen de Jong loog, was het bijna onschuldig. Een leugentje om bestwil, dacht hij toen, om zijn moeder gerust te stellen. Maar die eerste leugen groeide uit tot een web waarin hij langzaam verstrikte. In zijn debuut 'Morgen vertel ik alles' vertelt hij waarom iedereen een tweede (of derde) kans verdient. Lees meer

Leven in laagjes

Leven in laagjes

In dit essay geeft Dani Bouwman een intieme reflectie op identiteit, familie en het verlangen naar een plek waar hij volledig zichzelf kan zijn. Lees meer

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

De overkokende theatraliteit van Pierre Bokma maakt van Zomergasten weer een feestje

Reinout Bongers schreef een nabeschouwing van de Zomergasten-aflevering met Pierre Bokma als gast of, moeten we zeggen, hoofdrol? "Therapie heeft hij wel geprobeerd, maar dat leverde hem - naar eigen zeggen - vooral een lege bankrekening op." Lees meer

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Eerherstel voor mijn stiefmoeder

Toen zijn stiefmoeder Pieta stierf, voelde het voor Jelle Havermans alsof hij werd bevrijd van een van zijn grootste onderdrukkers. Voor ons Sorry-magazine schreef hij dit essay waarin hij jaren later toegeeft dat de vrouw die hem en zijn zusje het leven zuur maakte, ook slachtoffer was van haar eigen tijdsgeest en omgeving. Lees meer

:Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

Aan een dun touwtje: Over onbegrip, offers en intergenerationele solidariteit

In dit persoonlijke essay ontrafelt Laura Korvinus de draden die haar met haar oma verbinden. Langs welke verhalen of assen kan verbondenheid tussen verschillende generaties ontstaan en worden vastgehouden? Deel 1. 
 Onderweg naar mijn grootouders glipt een herinnering mijn gedachten binnen. Op een oude video ben ik aan het spelen aan de rand van... Lees meer

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Op studiobezoek bij Koen van den Broek

Aucke Paulusma ging op studiobezoek bij kunstschilder Koen van den Broek. In de hoop inspiratie op te doen voor zijn eigen kunstenaarscarrière, bespreken ze de kunst. Lees meer

:Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje? 7

Sōsaku hanga: Modernistische kippenvelkunst volgens het boekje?

Waarom blijft prachtige kunst soms onbekend? Janke Boskma kreeg kippenvel van Sōsaku hanga en dook in de Japanse kunstgeschiedenis. Lees meer

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ook boze mensen kunnen kwetsbaar zijn

Ettie reageert voor een laatste keer op een brief van Jochum, door te schrijven over verdriet, kwetsbaarheid, woede en het belang van actief luisteren. Lees meer

:'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

'Hoop is het laatste dat sterft, maar op dit moment is de situatie tamelijk hopeloos': Sana Valiulina te gast in Zomergasten

Juul Kruse bekijkt de Zomergasten-aflevering van Sana Valiulina, waarin zij bovenal probeert hoop te houden en overeind te blijven tegen de achtergrond van immer grimmig Rusland. Lees meer

Een excuus in een klein restaurant

Een excuus in een klein restaurant

Ettie schreef een brief aan Jochum, die hem ontroerde. Hij besloot een brief terug te sturen over excuses, ouders en wat het betekent om zowel een cis-man én queer te zijn. Lees meer

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Een goed passend hokje is nog steeds een hokje

Vorige week schreef Jochum een brief aan Ettie over zijn ervaring met queer-zijn, biseksualiteit en identiteit tijdens zijn jeugd. In deze brief reageert Ettie met haar eigen ervaring en vraagt ze zich af of iedereen queer zou kunnen zijn. Lees meer

De schipperende kameleon: zomergast Van der Burg is sociaal voor de mensen, maar liberaal in het beleid

De schipperende kameleon: Zomergast Van der Burg is sociaal voor de mensen, maar liberaal in het beleid

Eric van der Burg was op bezoek bij Zomergasten. Marthe van Bronkhorst geeft in dit artikel haar scherpe analyse op de aflevering. Lees meer

Briefwisseling Ettie en Jochum - Brief 2

Wie wil nou een slachtoffer zijn?

Jochum ontving een brief van Ettie over zijn nooit-verstuurde brief aan zijn jeugdliefde. Ettie vindt dat Jochum de vrijheid van de queeridenteit niet goed beschrijft. Hij besluit Ettie een brief terug te sturen en op haar kritiek in te gaan. Lees meer

Word vóór 1 februari trouwe lezer en ontvang Hard//hoofd magazine ‘Ssst’ in maart!

Hard//hoofd verschijnt weer op papier! In ‘Ssst’ verkennen we de (zelf)opgelegde stilte. Fluister je met ons mee? Word vóór 1 februari trouwe lezer voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart 120 pagina’s over de kracht, het geweld en de kwetsbaarheid van stilte op de mat. Veel leesplezier!

Word vóór 1 februari trouwe lezer