Freaky kermisgeluiden, een prachtige engel én Bob Dylan: een mixtape ter begeleiding van het einde der tijden." /> Freaky kermisgeluiden, een prachtige engel én Bob Dylan: een mixtape ter begeleiding van het einde der tijden." />
Asset 14

De Apocalypse

De Mayakalender voorspelt nu écht het einde der tijden. Mocht het zover komen, welke muziek zou dan de Apocalypse moeten begeleiden? De redactie van hard//hoofd duikt voortaan iedere maand in hun platenkast, om via de gratis muziekservice Spotify een thematische mixtape voor je samen te stellen, met een platenhoes door illustrator Joost Dekkers. Beluister hier de gehele playlist. Geen Spotify? Geen nood, klik op de titels van de nummers voor Youtube-links.

1. Tom Waits - Carnival (Sanne)
"Een heel weird en eng intro voor de Apocalypse, met allerlei kermis-geluiden."

2. St. Vincent - The Apocalypse Song (Timo)
"Als iemand de voorbode voor het einde der tijden moet zijn, dan hoop ik op de ongenaakbare Annie Clark. St. Vincent als een prachtige engel die in raadsels de Apocalypse verkondigt en met onheilspellende gitaarslagen - vooral vanaf 2min15 - aangeeft dat het nu echt zo ver is. Mijn angst zou op slag verdwijnen, en ik zou vol bewondering ten onder gaan."

3. Sufjan Stevens – The Age Of Adz (Kasper)
"‘Monsterlijk’, zo zou ik Sufjan Steven’s "The Age Of Adz" willen omschrijven. Dit werkstuk is geïnspireerd op de apocalyptische visioenen van outsidekunstenaar Royal Robertson en vliegt muzikaal onbeschaamd alle denkbare en ondenkbare kanten op, futuristisch en pompeus. De titeltrack mag wat mij betreft de soundtrack vormen voor ons collectieve einde, mocht deze tenminste net zo meeslepend en gestoord zijn als ik toch van harte hoop."

4. Radiohead - Exit Music (For A Film) (Roos)
"Geen kunstwerk is te goed of gecompliceerd om erover te schrijven. Maar bij Radiohead vind ik dat nog knap lastig. Sinds ik rond m'n elfde Street Spirit hoorde, liet de band me niet meer los. Maar waarom? Het is in ieder geval de duistere, existentiële toon, de vreemdheid en ongrijpbaarheid van geluid waarmee de muzikanten zelf ook lijken te worstelen. Voor mij hoort Radiohead daarom zonder twijfel in deze apocalyptische lijst. Eigenlijk het gehele oeuvre, maar minstens de klassieker Exit Music (For A Film), omdat het echt over een vertrek gaat, en een kwetsbaarheid heeft die op de nieuwere platen moeilijker te vinden is."

5. Eels – End Times (Kasper)
"Er is weinig apocalyptisch aan de liedjes van Mark Oliver Everett, daarvoor zijn ze te pijnlijk klein. Ook als we gezamenlijk vergaan, blijft deze permanent gebroken man alleen. Als Everett een onheilsprofeet op straat passeert die het einde der tijden aankondigt, is dat zeker een kleine troost. Hij is de enige die deze man opmerkt, de rest van de mensen negeert de gestoorde gek. Het lijkt wel alsof ze willen dat het leven alsmaar door blijft gaan."

6. Bob Dylan – Not Dark Yet (Kasper)
"Dylan heeft vele apocalyptische liederen geschreven, je zou kunnen zeggen dat hij er een grootmeester in is. Wat dat betreft is dit een vreemde keuze, aangezien het – net als de rest van zijn late meesterwerk Time Out Of Mind - hier zo duidelijk om zijn eigen sterfelijkheid gaat. Maar ja, het is Bob Dylan. Ook als de beste man op zijn meest persoonlijk klinkt, voelt het als zoveel meer dan dat. Als de nacht zich om hem heen sluit, sluit het ons allen in."

7. Guillemots – If The World Ends (Willem)
"Er ligt een melancholie besloten in het dystopische karakter van het absolute collectieve einde. Volkomen tragisch is het, wanneer dat gepaard gaat met de eeuwigheid. En wat is er eeuwiger en onoverwinnelijker dan de liefde? De Guillemots schreven een tranentrekker die de spijker op zijn kop slaat: If the world ends // it won’t finish you // you’re not the type they can capture // you flit like a flycatcher."

8. Modest Mouse - Bury Me With It (Timo)
"Alleen die albumtitel al: Good News For People Who Love Bad News. En slecht nieuws is er genoeg, als je de cynische zanger Isaac Brock mag geloven: "Well sure as planets come, I know that they end." Wanneer het zo ver is, laat er dan geen onduidelijkheid over bestaan. Brock hoeft niet te overleven in een post-apocalyptische wereld. "I just don't need none of that Mad Max bullshit." Zo is het, Isaac. Begraaf mij maar met de rest van de wereld."

9. David Bowie - Five Years (Kasper)
"In dit grandioze openingsnummer van Bowie's klassieke conceptplaat 'The Rise and Fall of Ziggy Stardust and The Spiders from Mars' uit 1972 wordt op een marktplein het nieuws gebracht dat de aarde nog vijf jaar te gaan heeft. Wat ontstaat is natuurlijk massahysterie, maar in die hysterie zit ook een troostrijke verbroedering verborgen. Opeens wordt alles wat vanzelfsprekend leek vervuld van de diepste waarden. De wereld zal vermoedelijk niet vergaan in 2012, maar laten we alsjeblieft toch doen alsof!"

10. The Doors - When the Music's Over (Roos)
"Wie op de titel was afgegaan had misschien The End gekozen, maar When the Music's Over vind ik vele malen mooier, interessanter en apocalyptischer. Door de woest aantrekkelijke en destructieve Jim Morrison die alleen nog in de muziek gelooft. Die tussen de prachtig dreigende klanken van het orgeltje en bijna uitstervende drum op 7 minuten de meest vreemde hersenspinsels oprakelt. En op 8min06 een uithaal doet, "We want the world and we want it NOW", een laatste poging tot levensvatbaarheid en hoop. Tot het weer opnieuw lijkt te beginnen, als een eindeloze cyclus, en hij uiteindelijk zijn toevlucht zoekt in de muziek. 'Music is your only friend, untill the end.'"

11. Fela Kuti - Look and Laugh (deel 1 en deel 2) (Zara)
"Reusachtig woeste golven die man en land kapot scheuren, oneindig vuur razend langs de levenden, etterende ziektes vol dood en verderf, zombies die opstaan uit graven op zoek naar onschuldig vlees, buitenaardse wezens die met telepathische krachten de dieren tegen ons opzetten. Dat is een beetje hoe ik de Apocalypse voor me zie. Het idee dat er een Laatste Uur zal slaan en de wereld zal ophouden te bestaan, doet mij huiveren. Het idee dat het leven in al haar grootse pracht en kleine praal in z’n geheel verdwijnen kan, is in z’n angstaanjagendheid niet te bevatten. Maar als het zover is, wat heeft het dan voor zin om nog in paniek te raken? De wereld vergaat toch wel. Het enige wat er op dat moment op zit, is het voorbeeld van Fela Kuti volgen. Als alles en iedereen zich tegen je keert en er geen hoop meer is, kijk en lach."

Mail

Audioredactie

Joost Dekkers

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Niet

Niet

'Naarmate die vakantie vorderde, begon ik die ‘niet’ te bezien in het licht van een oude angst die soms omhoogkomt. Wanneer namelijk mijn vriendin zei: ‘dat is een lantaarnpaal’ en ik zei ‘niet’, begon ik me af te vragen of we inderdaad wel dezelfde lantaarnpaal zagen.' In deze column schrijft Anne Schepers over het woord 'niet' en de gevolgen die het kan hebben voor een discussie. Lees meer

Waarom nog schrijven na ChatGPT?

Waarom nog schrijven na ChatGPT?

Waarom blijven we schrijven als kunstmatige intelligentie dat straks beter kan dan wij? In dit essay bespreekt Shimanto Reza de verbinding die teksten bieden. Ze gaan in dialoog met elkaar, met onszelf, met anderen. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Mijn week met morele ambitie: wat ik leerde ondanks Rutger Bregman

Marthe van Bronkhorst probeerde morele ambitie een week uit en leerde ervan - ondanks Rutger Bregman. Lees meer

Vacature Lid Raad van Toezicht

Vacature Lid Raad van Toezicht

Hard//hoofd wil per 1 juni de driekoppige Raad van Toezicht uitbreiden met twee nieuwe leden waaronder een voorzitter. Mocht je willen reageren dan ontvangen wij graag voor 1 mei een reactie. Lees meer

:Oproep: Wie illustreert de erotische verhalen van het Rode Oor?

Oproep: Wie illustreert de erotische verhalen van het Rode Oor?

De Stoute Stift is de gloednieuwe illustratiewedstrijd van deBuren, Stripgids, Hard//hoofd en Stichting Nieuwe Helden. Meedoen? De deadline is 1 mei 2024 (10:00). Lees meer

Eva heeft u toegevoegd aan een nieuwe groepschat

Eva heeft u toegevoegd aan een nieuwe groepschat

Eva nodigt twee vrienden uit om bij haar te komen eten. Ze hoopt dat dit het begin zal zijn van een nieuwe vriendengroep. Lees meer

Witte tranen

Witte tranen

Vaak kan geconfronteerd worden met een racistische misstap veel losmaken in witte vrouwen. Waar komt dat door? Fleur den Boer onderzocht het perfectionisme van witte vrouwen en hoe zogeheten 'witte tranen' racisme in de hand werken. Lees meer

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Stieren en vrouwen hebben iets gemeen

Wat hebben stieren en vrouwen gemeen? In dit essay ziet Barbara Haenen tijdens het bezoeken van een stierengevecht gelijkenissen met haar eigen ervaringen. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn 1

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Marthe van Bronkhorst bekijkt hypocrisie als spectrum: hoe hypocriet ben jij op een schaal van Frans Bauer tot Johan Derksen? Lees meer

Bijsturen 1

Bijsturen

In dit essay legt Belle de Rode de vinger op de zere plek. Ze beschrijft hoe zij de rol van bijsturende kapitein op zich moet nemen omwille van haar zieke vader, terwijl ze juist afscheid had willen nemen van de kritische kapitein die in haar huisde. Lees meer

In je eentje achterblijven

In je eentje achterblijven

Als vriendin K. op een date gaat, denkt Eva van den Boogaard na over hun onuitgesproken pact. Zo lang ze beiden ongelukkig in de liefde zijn, hebben ze elkaar. Maar wat als er iemand dat pact uitstapt? Lees meer

Gelukkig zien jonge mensen het verband tussen toen en nu

Durf te leren van het verleden

Op Dag 150 van de wrede vergeldingsactie van Israël is een eind van de ‘slachting’ van Palestijnen nog niet in zicht. Schrijver Marte Hoogenboom vestigt haar hoop op activisten en journalisten die het verband tussen ‘toen’ en ‘nu’ durven zien. Lees meer

Fatma Shanan: de lichtelijke melancholie van het zomerse alleen zijn 1

Fatma Shanan | De lichtelijke melancholie van het zomerse alleen zijn

Een oase van rust midden in Berlijn. De kleine geschilderde landschappen en zelfportretten in de natuur van Fatma Shanan (1986, Israël) komen goed tot hun recht in de expositieruimte van Dittriech en Schlechtriem. De tentoonstelling ‘The Inn River’ bestaat uit een bescheiden aantal van negen schilderijen. Aucke Paulusma laat zien dat een aandachtige observatie loont, maar dat de schilderijen laten niet per se een vrolijke indruk achterlaten. Lees meer

Reden tot paniek

Reden tot paniek

In dit droomachtige en persoonlijke essay blikt Wouter Degreve terug op zijn jeugd, en hij onderzoekt de effecten daarvan op het heden. Want 'de kracht van de plek waar je bent opgegroeid mag je nooit onderschatten.' Lees meer

Geld lenen

Geld lenen

‘Het spijt me,’ zeg ik. ‘Voor dit alles.’ Ik gebaar om me heen. ‘Voor Nederland.’ In deze column van Anne Schepers ontmoeten twee vrouwen, die uitkijken naar hun avond in een wijnbar, een man die een treinkaartje naar Ter Apel bij elkaar probeert te sprokkelen. Lees meer

Vijftig jaar vrijheid van beweging

Vijftig jaar vrijheid van beweging

Tom Kniesmeijer leerde dansen op de remixes van discopionier Tom Moulton. Nu zijn eerste kennismaking met de muziek van deze sterproducent bijna vijftig jaar geleden is, blikt hij terug en komt hij tot een inzicht over onze tijd. Lees meer

Kür op muziek

Kür op muziek

”Onlangs las ik over wezentjes die alleen bestaan in de droom van een slapende vrouw.” Nelson Morus schreef een kort verhaal over geforceerde gezelligheid, chatbotgesprekken over lievelingsgerechten, hectiek en de alledaagse sleur. Lees meer

Als je wordt uitgenodigd voor een euthanasiefeest, dan ga je

Als je wordt uitgenodigd voor een euthanasiefeest, dan ga je

'Als je je psycholoog écht een brevet van onkunde wil geven, moet je haar uitnodigen voor je euthanasiefeest.' Lees meer

Neoliberaal Lang Covid 2

Neoliberaal Lang Covid

Voor ons 'Aaah'-magazine, schreef Harriët Bergman een essay over hoe long covid-patiënten vallen tussen pech en onrecht. "Er is iets grondig mis met hoe we in Nederland omgaan met mensen met een beperking en chronisch zieke mensen." Lees meer

Zo het begon 1

Zo het begon

Nele Peeters schreef een ontroerend verhaal, vol treffende zinnen en beelden. Het is dromerig verhaal, over eenzaamheid, hoop, zorgzaamheid en zwaarte. Lees meer

Word trouwe lezer van Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Meld je aan als abonnee voor slechts €2,50 per maand en ontvang ons papieren magazine twee keer per jaar in de bus. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer