Asset 14

60 Seconds of Freedom

In de video ‘60 Seconds of Freedom’ van afstuderend kunstenaar Maite Klis zweven gebouwen als ruimtevaartuigen door de lucht. In hard//hoofd-kijkt gaat Tessa op zoek naar het verhaal achter deze One Minute.

Als ik Maite spreek is ze net terug uit Spanje, waar ze haar eindexamenfilm voor de Willem de Kooning Academie heeft opgenomen. Het wordt een korte fictiefilm over gedeprimeerde bejaarden. Eigenlijk lijkt deze film in niets op het veel abstractere ‘60 Seconds of Freedom’. Waar ze in Spanje met een cast en crew werkte, filmde en monteerde ze de One Minute alleen. “Ik ben niet op zoek naar een vaste stijl of aanpak maar probeer liever steeds wat anders uit.”

Twee gecombineerde landschappen vormen samen een nieuw beeld.

Aanvankelijk wilde ze een magisch-realistisch beeld creëren door twee gefotografeerde landschappen digitaal samen te voegen. Maar de directe inspiratiebron voor haar filmpje was het huis met pootjes in de Japanse manga-animatie Howl’s Moving Castle (dir. Hayajo Miyazaki, 2004). In deze film wordt een meisje getransformeerd tot oude vrouw en heeft ze de hulp van een tovenaar en zijn ‘levende’ woning nodig om deze betovering ongedaan te maken. Maite gunde zichzelf niet de vrijheid van een animatie maar wilde beelden van echte gebouwen gebruiken. Ze begon met het filmen van draaiende attracties op een kermis en besloot toen dat ze niet een beweging wilde vastleggen maar juist beweging wilde suggereren door middel van de camera. Door niet vanuit een vast frame een situatie te filmen maar het frame te laten verschuiven wordt de illusie van beweging gecreëerd. Al fietsend door de straten van Rotterdam filmde ze een aantal gebouwen, de camera omhoog gericht zodat de hoogste verdiepingen zich aftekenden tegen de lucht. Toch leverden ook deze beelden niet het gewenste resultaat op.

Uiteindelijk filmde ze vanuit de trein: van Rotterdam naar Breda en weer terug naar Den Haag via Delft, op zoek naar een traject met zo veel mogelijk gebouwen en zo min mogelijk bomen. Bomen bewegen namelijk al veel door de wind en leveren daardoor, net als de eerdere kermisshots, een te rommelig beeld op. “Weet je wel hoeveel bomen en bossen er zijn langs het spoor?”

De volgende uitdaging was een schoon raam te vinden en daarna een goed standpunt waarmee de ronding van het raam het uitzicht niet zou vervormen. Met het statief op het tafeltje en de camera tegen het raam, iets naar boven gericht, legde ze het uitzicht vast. Een aantal dagen reisde ze op en neer, tot het daglicht eindelijk klopte in alle beelden. Laat op de middag was het te donker, terwijl te fel licht ervoor zorgde dat Maite zelf in de reflectie van het raam opdook. Of het geluid van medereizigers nog voor problemen zorgde? Welnee, want het omgevingsgeluid zou niet gebruikt worden in de soundtrack.

Ze filmde een perfect tracking shot met de camera die, gestuurd door de beweging van de trein, door het landschap rijdt. Maar ‘60 Seconds of Freedom’ toont geen dwarsdoorsnede van het gebied. Maite wilde een buitenaards beeld creëren vanuit het realistische uitzicht. Ze selecteerde de stukken met de meeste gebouwen en besloot deze beelden te spiegelen, waardoor het perspectief drastisch veranderde. De gebouwen worden nu omringd door blauwe lucht en de bovenleidingen van de treinen zijn vermenigvuldigd binnen het beeld. De fabriek bij Delft bijvoorbeeld, of de brug bij Dordrecht. Ze zijn nog vaag herkenbaar, maar door de spiegeling getransformeerd tot ruimtevaartuigen en grafische patronen deinend in de lucht. Meeslepend wegdromen. In zestig seconden.

Mail

Tessa Verheul

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar