Asset 14

Het beste van 2020

Hard//talk: De goede kant van de geschiedenis is solidair, ook als het even niet uitkomt

Ook in 2020 bood Hard//hoofd een podium aan scherpe critici met waardevolle inzichten. Wat hield hen dit jaar bezig? Tien hoogtepunten van een jaar discussies, ruzies en gepassioneerde betogen die de revue passeerden.

5 maart: Je bent woke – fijn, maar maak er geen wedstrijd van
Dat ze niet op de hoogte was van inclusieve pronouns kwam Vivian Mac Gillavry op afkeurende reacties te staan. Behalve door een van de aanwezigen, die haar gebrek aan 'wokeness' geduldig opvulde.

4 juni: De goede kant van de geschiedenis is solidair, ook als het even niet uitkomt
Racisme is een diep verweven onderdeel van het narratief van Nederland, waar we nog dagelijks de gevolgen van kunnen zien en voelen. Het is niet genoeg om je stil en afzijdig te houden van onrecht: verandering vereist actie, schreef Jihane Chaara kort na de eerste grote antiracismedemonstratie in Nederland.

11 juni: Ga weg met je loonoffer
De coronacrisis werd een economische crash van jewelste. Met de vorige crisis nog vers in het geheugen, staan we nu aan de vooravond van een nieuwe, waarschijnlijk nog zwaardere recessie, schreef Bas van Weegberg, voorzitter van FNV Young & United en gemeenteraadslid in Tilburg. Maar als we niet oppassen, dragen ook nu weer de zwakste schouders de zwaarste lasten.

15 juni: De anderhalve meter negeren mag best, maar alleen als het geld oplevert
Twee weken nadat de coronamaatregelen werden versoepeld, was een toename in het aantal coronabesmettingen te verwachten. Wie daarvan de schuld zouden krijgen, liet zich raden, schreef Julius Koetsier: de antiracismedemonstranten die begin juni op de Dam stonden.

16 juni: ‘Black Lives Matter’ betekent óók in Nederland politiegeweld tegengaan
In navolging van de demonstratiegolven in de VS en elders tegen racistisch politiegeweld, keken steeds meer Nederlanders kritisch naar hun eigen agenten. Geweldsgebruik en etnisch profileren door de politie stonden meer dan ooit in de schijnwerpers, zag Archana Srinivasan. Wat bleek? Ook in Nederland is er sprake van stijgende geweldsaanwending, zeker tegen mensen van kleur. Ondertussen stond een wetswijziging die agenten nog meer geweldsbevoegdheden zou geven in de steigers.

22 oktober: Het EU-migratiepact versterkt ongelijkheid
In het nieuwste EU-migratieplan, eerder dit jaar, leek het alsof de EU tegen vrije migratie is. Staatsgrenzen worden strenger gecontroleerd en asielprocedures moeten sneller tot afwijzingen leiden. Intussen investeerde de EU in vliegverkeer en versoepeling van grensovergangen. De houding van EU-instanties tegenover menselijke beweging is zeer paradoxaal, schreef Jaël in ’t Veld.

20 november: Hoe serieus kan de studentendemocratie zichzelf nog nemen?
Kostbare prijzen uitdelen in ruil voor inspraak in de studentenraad is in de Nederlandse onderwijsinstellingen niet ongewoon. Multinationals en andere bedrijven veranderen ons onderwijs zo stapsgewijs in lopendebandwerk dat op hun wensen aansluit. Door haar eigen universiteit voor het gerecht te slepen, hoopt UvA-student Tammie Schoots de vrije en emancipatoire kern van het onderwijs te beschermen.

26 november: Lijden onder vrouwelijk leiderschap
Kamala Harris werd de eerste vrouwelijke vicepresident en Sigrid Kaag wil in 2021 de eerste vrouwelijke premier van Nederland worden. Harriet Bergman juicht vrouwelijk leiderschap toe, maar vraagt zich wel af of representatie alleen genoeg is. Moeten we een Thatcher-fan verwelkomen alleen omdat ze een vrouw is?

3 december: Waarom laten we een cruciaal EU-wetsvoorstel over Big Tech zomaar vallen?
De Europese Commissie stelt voor het eerst in twee decennia nieuwe regels op voor digitale diensten. Jonathan Luger vindt het onbegrijpelijk dat er nauwelijks aandacht is voor de cruciale beslissingen die worden genomen over de macht en invloed van Big Tech.

17 december: Vergeet het lichaam van de ander niet
Juist in een tijd waarin gezondheid als een individuele verplichting wordt gezien, dwingt een pandemie ons om over onze lichamelijkheid na te denken, merkt Rijk Kistemaker. En over die van de ander. Een pleidooi voor barmhartigheid naar de lichamen van vreemden.

Mail

Beeldredactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Composthoop

Een symfonie van het kleine leven

Jesse Van den Eynden neemt je mee in de symfonie van het kleine leven dat zich afspeelt in de duisternis van de composthoop. In dit liefdevolle essay beschrijft hij hoe zijn leven steeds meer overgenomen wordt door de rottende en levende massa in zijn tuin, en hoe het slurpen, klikken en kraken van de aarde en haar bewoners een meditatieve ervaring worden. Lees meer

Eiland zonder eilandjes

Eiland zonder eilandjes

Bram de Ridder is vervangend psychiater op Bonaire. Maar hoe moet hij zich als witte zorgprofessional verhouden tot de mensen van het eiland? Lees meer

Huizen, omhulsels

Huizen, omhulsels

Anne Schepers had nooit gedacht dat ze een huis kon kopen. Tijdens de verbouwing denkt ze na over huizen als politiek middel, hoe het is om als sociale klimmer ruimte in te nemen en waarom dromen over een fantasiehuis een privilege is. Lees meer

:Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent als verzet: brieven over consent in een koloniale wereld

Consent is complex in een wereld gevormd door koloniaal geweld. Yousra Benfquih vraagt zich in haar eerste brief aan Alara Adilow af hoe consent een instrument kan worden van verzet. Lees meer

Iemand die in je gelooft

Iemand die in je gelooft

Jam van der Aa ontdekte pas laat dat ze autisme heeft. Toen ze jong was herkende jeugdzorg bovendien niet de rol van autisme in de onveilige situatie bij haar thuis. Ze was gedreven en nieuwsgierig, maar lange tijd op zichzelf aangewezen. Dit essay is een pleidooi voor betere jeugdzorg en gaat over veerkracht en jezelf leren begrijpen en vertrouwen. Lees meer

Automatische concepten 87

Van mijn spreekkamer tot aan Afghanistan

In haar behandelkamer zit Jihane Chaara als forensisch psycholoog niet alleen tegenover slachtoffers, maar ook tegenover daders van dwingende controle, een vorm van huiselijk geweld. Wat is het verband tussen deze psychologische, onderdrukkende machtstructuur van een individidu als meneer X in haar spreekkamer, en het regime van de Taliban in Afghanistan? Een essay over de verbinding tussen daderschap, ontkenning, grotere structuren van vrouwenonderdrukking en verzet. Lees meer

Einde Schooldag

Einde Schooldag

Leerlingen zijn als tijdelijke passanten van wie je een hoop weet, maar nooit hoe het met ze af zal lopen. 'Ze zijn open eindes', zo schrijft Engels docente Charlotte Knoors in dit persoonlijke essay over de raadselachtige verhouding tussen docent en student. Lees meer

Zo rood als een kreeft

Zo rood als een kreeft

Wanneer twee Spaanse vrienden Ferenz Jacobs uitnodigen voor een protestmars tegen toerisme in Barcelona, voelt hij zich voor het eerst weer een 'outsider'. In dit essay richt hij zich op de gevolgen van massatoerisme op de permanente bewoners. Is er een ander soort toerisme mogelijk, buiten de logica van onderdanigheid, kolonialisme en uitbuiting om? Lees meer

Auto Draft 4

Tijd buiten de uren om

Micha Zaat sliep binnen een jaar in bijna 60 verschillende hotelkamers. In dit essay licht hij het fenomeen van de hotelkamer als liminaal object toe, en legt uit wat zo'n kortdurend verblijf voor gasten én kamers betekent en waarom het onmogelijk is om ouder te worden in een hotelkamer. 'In het bed waar ik gisteren droomde over sterven in een auto-ongeluk ligt nu iemand te masturberen.' Lees meer

Auto Draft 2

'Kunnen we vrienden zijn?': over een noodzakelijk veranderende mens-natuur relatie

Wanneer Jop Koopman afreist naar Lombok om de Indonesische visie op mens-natuurrelatie beter te begrijpen, gaat hij op pad met een lokale mysticus. In dit essay onderzoekt hij hoe we de verhouding mens-natuur opnieuw kunnen vormgeven; wat de agency is van onze omgeving, en waarom we vrienden moeten worden met alles rondom ons. Lees meer

Stil protest

Stil protest

Nadeche Remst laat zien hoe slaap, verdriet en dissociatie meer zijn dan persoonlijke reacties: ze worden een vorm van stil verzet tegen een wereld die kwetsbaarheid buitensluit. Lees meer

Hoe lang blijf je een vluchteling?

Hoe lang blijf je een vluchteling?

'Wat' ben je als je ergens niet thuishoort, maar ook niet terug kan naar je geboorteland? Ivana Kalaš onderzoekt het label 'vluchteling'. Lees meer

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus in een zompig moeras

Een cactus kan toch niet groeien in een zompig moeras? In dit essay schetst Jam een realistisch beeld van de autistische ervaring in een kapitalistisch systeem dat productiviteit als het hoogste goed beschouwt. Lees meer

Lieve buren

Lieve buren

Ze hebben dezelfde brievenbus en dezelfde supermarkt, maar Nienke Blanc vraagt zich in deze nooit verzonden brief af of dat het enige is dat ze met haar buren deelt. Lees meer

Best Friend (For The Forseeable Future)

Best Friend (For The Forseeable Future)

Lotte Krakers’ vriendschap met Karlien eindigde mét blauwe vinkjes, maar zonder antwoorden. Het laat Lotte reflecteren op het afdwingen van gelijkenissen in een vriendschap, en het plaatsen van vrienden op voetstukken: ‘Karlien hield me een spiegel voor, waarin ik vooral zag wat ik niet was.’ Lees meer

Je hebt mij getekend voor het leven

Je hebt mij getekend voor het leven

Hoe sluit je een hoofdstuk af? Jop Koopman schreef een brief aan zijn oude baas, in wiens tulpenbedrijf hij als invalkracht een bedrijfsongeval meemaakte. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer