De masturbeerscène was wel heel aandoenlijk." /> De masturbeerscène was wel heel aandoenlijk." />
Asset 14

The Dictator

Admiraal-generaal Aladeen van het Noord-Afrikaanse land Wadiya wordt door zijn oom buitenspel gezet zodat het land een democratie kan worden en er miljarden kunnen worden verdiend aan de inheemse oliebronnen. Machteloos slentert hij over de straten van New York, tot hij hulp krijgt van een linkse activiste uit Brooklyn en een voormalige atoomwetenschapper uit zijn land. Kan de democratie voorkomen worden?

Kasper: Ik heb me heel erg vermaakt. Het was leuk om weer eens een gescripte film van Sacha Baron Cohen gezien. De laatste twee met Borat en Bruno draaiden vooral om zijn confrontaties met gewone mensen.

Sanne: Jij bent een kenner?

Kasper: Zo ver zou ik niet willen gaan, maar ik heb hem wel vanaf het begin van zijn carrière gevolgd. Toen hij begin jaren ’00 met Ali G op de Nederlandse televisie te zien was, was ik meteen verkocht. Dankzij dit soort scènes kan hij bij mij niet meer stuk.

Rutger: Hij is op zijn best in die guerilla-comedy met Ali G en Borat, en hij is een hele goede komische acteur (recent nog in Hugo). Maar als grappenschrijver ben ik niet overtuigd. Dan wordt het vaak erg flauw en banaal. "Ohhhhhh een piemel in beeld! Nou ja zeg!"

Kasper: Ik denk dat Baron Cohen van zichzelf helemaal niet zo’n humorist is. Hij doorziet vooral erg goed culturele verschillen en de ongemakken die daarmee gepaard gaan. Daar heeft hij zich tijdens zijn studie Geschiedenis ook in verdiept. Daarnaast heeft hij veel lef. Mijn vriendin houdt een kussen voor haar gezicht als we naar Borat kijken.

Rutger: Ah, hij is dus eigenlijk een antropologisch filosoof! Vertel eens, dr. Van Royen, wat is het thema van zijn oeuvre dan?

Kasper: Welnu, het komt mij voor dat Baron Cohen telkens weer aantoont dat er geen politiek midden is, en dat we allemaal hypocriet zijn. Beschaving is een illusie. Zo laat hij zien dat iedereen ‘slecht’ is, of dat nou een dictator is in een schurkenstaat, of enge linksdraaiende vrouwen met okselhaar en kwarktaart.

Sanne: Jij stelt feministen gelijk aan dictators. REALLY, son?

Kasper: Kijk, dat is het mooie van Baron Cohen, hij kan dat soort dingen zeggen als typetje. Ik wou dat ik hem was.

Sanne: Je lijkt ook wel een beetje op hem, Kas. Een beetje.

Kasper: Oh, dank je.

Rutger: Dus er is eigenlijk geen ‘goed’ en ‘slecht’? Vandaar de grap in deze film dat Aladeen de woorden ‘negatief’ en ‘positief’ allebei naar zichzelf vernoemd had, wat tot verwarring leidde bij die HIV-test. Dat was wel hilarisch trouwens.

Kasper: Dat heb jij Aladeen opgemerkt Rutger!

Sanne: Ik was bang voor heel veel flauwe grappen over verkrachting en genocide.

Rutger: Terwijl jij het hardst lachte om die abortusgrap.

Sanne: Oh ja, hahaha.

Kasper: Het was een beetje een potpourri van de verwachte smerigheden (waar ik mij niet aan kon ergeren, omdat het voor mijn gevoel er ook wel een beetje bij hoort) en echt wel slim bedachte grappen over de wereld waarin wij leven.

Rutger: Dat vind ik juist zo storend! Je weet dat Baron Cohen echt heel slim is, maar hij lijkt dat niet door te willen zetten. Als een puber die het niet cool vindt om hoge cijfers te halen. Het niveau gaat op en neer van briljante grap naar domme gorigheid. Ik ben niet tegen harde of gore grappen, maar deze waren zo slecht geschreven...

Sanne: Precies. Zelfs zaken als pedofilie of de Holocaust kunnen grappig zijn, maar dan moet het wel een fucking goede grap zijn. Hier ging het vaak niet verder dan 'iets grofs doen met een controversieel onderwerp'.

Kasper: Ik schaamde me vaak tijdens de film, omdat ik dan door mijn lachen heen Rutger naast mij afkeurend hoorde zuchten. Ik voelde me dan alsof hij me betrapt had bij het doen van iets viezigs.

Rutger: Zoals toen die geitenhouder die vrouw uit haar borsten ging melken.

Kasper: Hahahaha ja dat was zo slecht!

Sanne: Ik vond de masturbeerscène wel heel aandoenlijk.

Kasper: Ja! Dat vind ik ook zo mooi, dat zijn typetjes altijd ook iets tragisch hebben.

Sanne: Wel jammer dat hij dan daarna weer met die tissue door de winkel rent en zijn zaad afveegt aan de wang van het meisje.

Kasper: Hahahaha, ja dat was jammer.

Sanne: Het viel me nu wel voor het eerst op dat Baron Cohen echt sexy is. Jij dus ook, Kas. Steek die maar in je zak.

Rutger: Echt? Hoezo?

Sanne: Dat moet je aan mijn psychiater vragen.

Kasper: Dank je.

Sanne: Hoe vonden jullie dat de vrouwen ervan af kwamen? Ik verwachtte dat ze veel slechter naar voren zouden komen.

Kasper: Heb jij zo’n laag beeld van vrouwen dan?

Rutger: Hahahahaha!

Kasper: Ik heb niet gelet op vrouwen, die interesseren me over het algemeen ook niet zo. Ik vond ze niet echt knap ieder geval. Niet zo sexy.

Rutger: Ik vond ze ook niet echt geil.

Sanne: Megan Fox deed toch mee? Klootzakken.

Rutger: Wat? Zijn we eens niet seksistisch, is het weer niet goed.

Kasper: Ja, wat is dit nou?

Sanne: HOE IS DIT NIET SEKSISTISCH?!

Rutger: Nou... Ik kreeg geen zin in seks van de vrouwen in de film. Dus het had geen seksistisch effect op mij, eigenlijk.

Sanne: Hahahaha.

Rutger: Het plot was eigenlijk gewoon hetzelfde als in Coming To America van Eddie Murphy (ook al zo'n wisselvallige comedian), waarin een Afrikaanse prins een vrouw gaat zoeken in New York. Murphy gaat in de McDonald’s werken, Baron Cohen in een veganistisch-lesbisch-pacifistische winkel, maar het idee is hetzelfde.

Sanne: Ja en de naam Aladeen en zijn aankomst bij het VN-hoofdkwartier waren een verwijzing naar Alladin. Maar de grootste inspiratie was natuurlijk The Great Dictator van Charlie Chaplin. Het wordt zelfs op een gegeven moment letterlijk gezegd: “You will be a great dictator!” Ik denk dat Sacha Baron Cohen eigenlijk Charlie Chaplin wil zijn, met die typetjes en dat geheimzinnige gedoe rondom zijn eigen identiteit. Hij gaat altijd als een of ander karakter naar award-shows, anders niet.

Kasper: Het schijnt dat hij dodelijk verlegen is in het ‘echt’.

Sanne: In Chaplins film wordt Hitler geparodieerd; hier Kaddafi. Het is ook allebei een onwaarschijnlijk verhaal over persoonsverwisseling - Hitler wordt verwisseld met een joodse kapper die precies op hem lijkt, Aladeen met een geitenhoeder. Ook hier een sentimenteel einde waarin de dictator zich tot het volk richt en pleit voor naastenliefde en vrede (ik moet trouwens altijd janken van die scène in The Great Dictator).

Rutger: Maar Baron Cohen mag echt Chaplins schoenveters niet strikken. Hij is dapper in confrontaties, maar niet in het schrijven van zijn script. Op het einde was de dictator nog steeds een eikel.

Sanne: Chaplin zei in zijn autobiografie ook dat hij nooit op zo’n lichte manier met het onderwerp was omgegaan, als hij had geweten dat later de Holocaust zou plaatsvinden.

Kasper: Goed, dat einde was jammer. Maar ik blijf fan.

Rutger: Over de Holocaust gesproken: Ben Kingsley was ook totaal misplaatst in deze film.

Kasper: Wat heeft dat met de Holocaust te maken?

Rutger: Ben Kingsley speelde in Schindler’s List.

Kasper: Ah, die heb ik niet gezien. Ik kijk eigenlijk nooit films.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer