Asset 14

Der Fall Collini

Filmtrialoog: Der Fall Collini

Redacteurs Ruby Sanders, Rosanna Baas en Oscar Spaans togen naar de bioscoop om Der Fall Collini te zien, een rechtbankthriller met een verrassende inkijk op een onderbelicht stukje naoorlogse geschiedenis.

Oscar: Ik vond het vooral een degelijke, goed gemaakte film.

Ruby: Degelijk is zeker ook het woord dat bij mij opkwam.

Rosanna: Ik vond de film soms wat uitleggerig. Het verleden werd zo uitgespeld. Wel realiseerde ik me dat ik Duits had gemist. Kon echt genieten van die taal en de stukjes Berlijn die je zag.

Ruby: Ah, ja dat snap ik helemaal - ik vond vooral die straathoek waaraan Leiners woning/kantoor lag heel herkenbaar. Zo’n advocatenkantoor, maar dan wel overal graffiti buiten op de deur. Maar dit verhaal speelde niet nu, anno 2020, toch? 2005 ofzo?

Oscar: Begin van de jaren nul dacht ik, ja.

Rosanna: Merkte je dat ergens aan?

Ruby: Het klopte wel beter met de sfeerbeelden van Berlijn, en zo'n uber-alternatieve Duitse die hem te hulp schoot (sowieso moet één iemand altijd een neuspiercing hebben in Duitse films).

Rosanna: Die Italiaans én bedrijfskunde studeerde. Ik was trouwens wel heel blij toen dat geen romance bleek te worden.

Ruby: Poeh ja, ik ook!

Oscar: Dat had de film echt niet nodig gehad.

Rosanna: Wat vonden jullie van de andere romance tussen Leiner en Johanna Meyer, de kleindochter van Hans Meyer? Geloofwaardig? Overbodig? Was-ie überhaupt oprecht, of was het een opgezet plan?

Oscar: Ik twijfelde even over de oprechtheid op het moment dat Leinen er zelf ook aan twijfelt, maar over het algemeen geloofde ik het wel. Had ook vanaf het moment dat ze voor het eerst samen in beeld waren het idee dat er meer was (geweest) tussen hen.

Als de vonken er vanaf spatten kan je best het bed induiken met de man die de moordenaar van je opa verdedigt in de rechtbank. Maar dat was helemaal niet zo.

Ruby: Het deel van de romance dat in hun jeugd speelde geloofde ik nog wel, maar in het heden vond ik het niet altijd even plausibel. Het was in mijn ogen logisch geweest als er iets van hun vroegere rolverdeling terugkwam. Bijvoorbeeld dat Johanna hem om haar vinger wond ofzo, maar dat was totaal niet zo.

Oscar: Dat ze opnieuw het bed in duikt met hem, terwijl ze eerst zó ontdaan was dat hij de moordenaar van haar opa verdedigt, deed me wel even fronsen.

Ruby: Dat kán wel, als de vonken er echt vanaf spatten. Maar dat was helemaal niet zo.

Oscar: Nee, goed punt.

Ruby: Ze waren ook allebei zo superbraaf. Vonden jullie hem überhaupt een geloofwaardig personage? Enerzijds onzeker, anderzijds één bonk (letterlijk!) zelfvertrouwen.

Rosanna: Oef, daar heb ik helemaal niet over nagedacht.

Oscar: Ik was eerlijk gezegd ook te veel met de plot bezig om me dat af te vragen.

Ruby: Dat snap ik, maar dit was zijn allereerste zaak, en hij deed zogenaamd klunzig in de rechtszaal.

Rosanna: Eerder een beetje gefrustreerd af en toe, omdat zijn cliënt maar niet wilde praten.

Oscar: Ik meende ook iets van angst te zien in Leinens ogen tijdens de eerste ontmoeting met zijn cliënt, in de gevangenis. Ik dacht zeker het eerste half uur dat Collini een of andere enge professional was.

Rosanna: Ja, een huurmoordenaar! Dat was ook mijn eerste gedachte. Maar als we het over de plot hebben: er waren wel veel wendingen...

Ruby: Enorm! Maar wat jij eerder al zei, het was behoorlijk uitleggerig. Trouwens, van Hans Meyer, die aan het begin wordt doodgeschoten, was voor mij ook wel snel duidelijk dat-ie iets fouts had.

Oscar: Eens! Het grappige is dat ik niet helemaal mijn vinger erop kan leggen waar dat hem nou in zit - jullie wel?

Rosanna: In de openingsscène was dat gevoel er al. Maar misschien is dat mijn vooroordeel tegenover mensen met grote kantoren.

Maffiabazen kunnen ook hartstikke behulpzaam zijn.

Ruby: Zo'n rijke zakenman die denkt dat de wereld van hem is.

Oscar: Ik vond hem meteen een pedofiel, eigenlijk. Was-ie niet, maar dat dacht ik. Er was iets mis met hem.

Ruby: Het hád zeker gekund.

Rosanna: Hij was natuurlijk wel heel vriendelijk tegen de jonge Leinen.

Ruby: Hij was echt de redder van de jonge Leinen, maar ook dát is toch typisch voor dat soort mensen: zíj beslissen tegen wie ze goed doen en tegen wie niet. Net als maffiabazen, die kunnen ook hartstikke behulpzaam zijn.

Oscar: Precies. Ze manoeuvreren zichzelf in een soort goddelijke positie vanwaar ze beslissen over goed en kwaad.

Rosanna: En dat terwijl zijn kleinzoontje hun ontmoeting begon met 'Wat doet deze Turk bij ons meer?' of iets in die trant.

Ruby: Precies! Dat was super tekenend.

Rosanna: Dat was ook nog een thema op de achtergrond, dat niemand geloofde dat een Turk een goede advocaat kon zijn.

Ruby: Zeker, dat vond ik nog wel een interessante laag: dat hij ook nog tegen vooroordelen moest opboksen. Want ergens tegen het einde zegt Johanna in haar boosheid zoiets als 'Zonder ons had je nu in een döner-tent gewerkt.' Dat legde wel even haar ware aard bloot.

Oscar: Hadden jullie verwacht dat de film op een gegeven moment de wending nam die hij nam?

Rosanna: Toen de Tweede Wereldoorlog erbij werd gehaald (en Collini dus geen huurmoordenaar bleek te zijn) dacht ik wel even: oh ja, Duitse film, duh.

Ruby: Het werd inderdaad wel redelijk snel duidelijk dat het om de oorlog ging en toen kon je zelf invullen dat Hans niet ergens op de achtergrond had zitten toekijken. Maar de uitéindelijke plot, van die andere advocaat (en Caspars oude docent Rechten), dát was wel een grote verrassing. Wisten jullie af van die Dreherwet uit 1968, die er dus voor zorgde dat veel misdaden uit de Tweede Wereldoorlog doodslag werden i.p.v. moord en op die manier konden verjaren?

Oscar: Nooit van gehoord.

Rosanna: Die twist was voor mij wel echt nodig om de plot te redden.

Oscar: Ja? Ik vond die vrij goed in elkaar zitten. Toen ik de bioscoop uitliep bleef ik alleen met één vraag zitten: waarom zweeg Collini de hele tijd. Althans, in het begin. Waarom niet gewoon - ondanks de in het verleden afgewimpelde poging tot een proces - alsnog je verklaring afleggen in de rechtzaal? In de media kreeg hij al direct veel aandacht, dus er zouden sowieso journalisten op af komen die de waarheid boven water zouden willen krijgen.

Oh ja, Caspars vader deed aan speed reading! Dat was echt superhandig.

Ruby: Goeie vraag.

Rosanna: Ik ben eigenlijk vooral benieuwd hoe overbodig jullie die hele verhaallijn met Caspars eigen vader vonden. Retorische vraag, haha.

Oscar: Dat was dus één van de minder geslaagde elementen waar ik me tijdens de film niet per se aan stoorde, maar waarvan ik achteraf inderdaad wel dacht: het kon ook zonder. Wel maakte de vader Caspar tragischer, en het kwam goed uit dat hij snel kon lezen, omdat al die historische stukken moesten worden doorgeploegd.

Ruby: Oh ja, hij deed aan speed reading! Dat was echt superhandig. Ook wel redelijk archetypisch, zo'n linksige sloeber met alleen maar een huis vol boeken. Maar ik denk dat hij nodig was om Caspars eigen 'moraal' aan het wankelen te brengen – hij vond altijd dat zijn vader een nietsnut was, dat bleek nu wel weer mee te vallen.

Rosanna: En wat vonden jullie van het slotbeeld? Ik zal 'm deze keer niet inkoppen.

Oscar: Een beetje geforceerd. Dat symbolische viel uit de toon.

Ruby: Dat stukje op die begraafplaats, met dat jongetje in het verleden?

Rosanna: Ja, er komt een bal op hem afgerold in Italië. En dan ziet hij daar de jonge Collini met zijn vader weglopen.

Oscar: Heel louterend allemaal.

Ruby: Tja, daar heb ik eerlijk gezegd een broertje dood aan. Ik zou het gewoon in de rechtbank laten eindigen. Dat was het beste en spannendste aspect van de film.

Rosanna: Ja, dat was echt prima geweest. Gevolgd door die tekst over de Dreherwet en bam! Het komt binnen.

Ruby: Precies! Want die wet an sich is al enorm schokkend voor wie dat niet weet, en geeft ook ontzettend te denken: over de rechtsspraak, over wat rechtvaardig is als een juridische elite die voortkomt uit een 'foute' klasse zelf wetten ontwerpt die hen vrijpleiten.

Rosanna: Als jullie ballen mochten geven, hoeveel zou de film er dan krijgen?

Ruby: Voor het verhaal: zeker vier of vijf ballen. Voor de geloofwaardigheid en dimensionaliteit van de personages en de sentimentaliteit: drie.

Oscar: Al met al drie van de vijf voor mij.

Rosanna: Dan doe ik er nog een halve bij voor de looks van Elyas M'Barek. Was niet onplezierig om naar te kijken.

Ruby: Zeker niet! Ik denk trouwens dat het boek (het is een verfilming) top is om te lezen. Fijn, zo'n rechttoe rechtaan rechtbankdrama. Mét historische waarde.

Der Fall Collini is nu te zien met

Mail

Redactie

XF&M zijn een illustratie duo uit Groningen. Vanuit hun studio/huis werken zij samen aan hun illustraties, laag voor laag, met pen en papier, wat potlood, verf, krijt, inkt, stiften…en misschien nog wat spuitbus…

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
Tussen de randen van een aquarium

Tussen de randen van een aquarium

Wie ben je als je alles kunt zijn? In het fragmentarische afstudeerwerk van Ettie Edens veranderen mensen onder andere in een hoopje, een steen, een natuurkundedocent, water, iemand die limonade drinkt en een lantaarnpaal. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Mycelium

Mycelium

Wat als schimmelsporen zich met iedere adem dieper in je longen graven? Met ‘Mycelium’ won Olga Ponjee de juryprijs van Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Bösendorfer 1

Bösendorfer

Bij Snelders blinkt de piano van het poetsen en de handen van de vijftigjarige eigenaar zijn door ouderdom stram geworden. Wat gebeurt er als een twintiger op bezoek komt om de Bösendorfer te bezichtigen? Met ‘Bösendorfer’ won Nick De Weerdt Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Een villa voor het onbekende

Een villa voor het onbekende

Floris Tesink bezocht het FOMU, waar Grace Ndiritu door associatieve combinatie een expositie invulde. "Dit conflict tussen de fotografie en de ruimte brengt je op een plek die niet te begrijpen is, maar toch verslavend voelt voor degene die zich hieraan overgeeft." Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

In mijn droom besta ik uit pixels

In mijn droom besta ik uit pixels

Terra van Dorst keek maandenlang naar livestreams van pleinen en stranden. Dit vertaalde ze naar gedichten over een straat waarin ze haar ouders vindt, een man die haar een sjaal wil verkopen waar je in kan wonen en de zee. Het resultaat is de bundel 'in mijn droom besta ik uit pixels' waarmee ze deze zomer afstudeerde bij de opleiding Creative Writing aan ArtEZ. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Essay en Opinie

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Essay en Opinie!

Hard//hoofd zoekt vanaf 1 november een enthousiaste en assertieve kritische denker (x/v/m) die de redactie wil komen versterken als Chef Essay en Opinie! Lees meer

Pulpa

Pulpa

Ileen Rook schreef een afstudeernovelle over autoriteit, de supermarkt en een teveel aan tanden. Wie is Aline, waar komen al die tanden vandaan en hoe kan ze grip krijgen op een realiteit die steeds verder van haar verwijderd raakt? Lees meer

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echt subsidies zijn’?

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echte subsidies’ zijn?

‘De grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid is niet het moment voor afleidingsmanoeuvres.’ Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Stuur je pitch in voor ‘Sorry’, het vierde Hard//hoofd Magazine! 1

Stuur je pitch in voor ‘Sorry’, het vierde Hard//hoofd Magazine!

We zijn weer op zoek naar nieuwe inzendingen van literaire virtuozen, opiniërende vedetten en visuele vagebonden. Stuur uiterlijk zondag 8 oktober een pitch naar magazine@hardhoofd.com onder vermelding van ‘Magazine 4: Sorry’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Bibi Dumon Tak in Zomergasten

Bibi Dumon Tak was in veel opzichten een perfecte Zomergast

De vierde Zomergast van 2023 nam vanaf het eerste fragment de regie, maar schrijver Bibi Dumon Tak verloor haar kijker (en presentator) geen moment uit het oog. Marte Hoogenboom zag in haar de ideale Zomergast, die er niet op uit was briljant of eloquent over te komen. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Khadija Arib in Zomergasten

Kat-en-muisspel tussen Arib en Maassen in Zomergasten

Net als andere zomers bespreken we ook dit jaar de grootmoedige, strijdbare en soms stroeve gesprekken die in Zomergasten worden gevoerd. Marthe van Bronkhorst over het gesprek tussen zomergast Khadija Arib en Theo Maassen: Arib de machtige, tevreden kat, Maassen een nieuwsgierig muisje. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we voortaan twee keer per jaar verschijnen en daardoor nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer