In Brave maakt de truttige prinses plaats voor de dappere motherfucker. Of moeten we zeggen fatherfucker? " /> In Brave maakt de truttige prinses plaats voor de dappere motherfucker. Of moeten we zeggen fatherfucker? " />
Asset 14

Brave

In de nieuwste film van Pixar Animation Studios en Disney is de eigenwijze prinses Merida vastbesloten haar eigen weg te vinden in het leven. Haar onwil te trouwen zorgt voor chaos in het koninkrijk. Wanneer ze in de Schotse bossen een heks ontmoet en vraagt om een toverspreuk waardoor ze haar zin zal krijgen, pakt dit niet uit zoals gehoopt. Het blijkt een beestachtige vloek. Om deze ongedaan te maken moet Merida vertrouwen op haar moed en boogschietkunsten. Voorafgaand aan Brave wordt, in de Pixar-traditie, een korte film vertoond: het prachtige La Luna. Drie redacteuren praten na.

Noor: Ze hebben niet echt een spannend verhaal verzonnen voor deze nieuwe Pixar: een prinsesje moet trouwen van haar strenge moeder maar wil het liefst vrij op haar paard door het bos galopperen. Strijd! Inzicht! En... opgelost. Kinderen kunnen heus wel wat spannender, minder platgetrapte paden verkennen. Ik vind dat je je publiek onderschat als je met zulke clichés blijft aankomen.

Sanne: Maar in tegenstelling tot alle voorgaande Disneyfilms, is in Brave de moeder geen boze stiefmoeder of heks die uiteindelijk aan haar eigen jaloezie en verdorvenheid ten onder gaat. Het conflict tussen moeder en dochter werd op een buitengewoon genuanceerde manier in beeld gebracht, en dat heb ik eigenlijk nooit eerder gezien in dit genre.

Zara: Ja, ik vond het verhaal ook origineler dan een doorsnee Disney. Maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Soms lag de moraal er iets te dik bovenop. En ik vond uiteindelijk de film niet die extra speciale originaliteit hebben die ik normaal met Pixar associeer.

Noor: ‘Je kunt je lot in eigen handen nemen maar daar moet je dapper voor zijn’. Dat zegt Dr. Phil ook altijd. Ze zijn allemaal hetzelfde, die Amerikanen.

Zara: Ach, zoals Grootmoeder Wilg in Pocahontas zei: ‘Soms is de juiste weg niet de makkelijkste’. Oké, misschien een beetje afgezaagd, maar wel lekker. Dr. Phil, eat your heart out.

Sanne: Merida was een beetje de Schotse versie van Pocahontas. Inclusief Keltische Enya-achtig gezang over bergen en de wind enzo. Ik wil wel even zeggen dat ik het een verademing vond dat de prinses niet verliefd werd aan het einde, of moest worden gered door een breedgeschouderde prins.

Zara: Net als die scène, wanneer er een wedstrijd wordt gehouden tussen de jongemannen om haar hand te veroveren, waarin ze door zo briljant boog te schieten haar eigen hand wint. Bruut.

Sanne: Ja, dat was geweldig!

Noor: Sowieso zaten er een aantal grappige, cynische opmerkingen in over het huwelijk. Bijvoorbeeld wanneer haar moeder zegt: ‘Het is een huwelijk, niet het einde van de wereld’.

Sanne: Ook opvallend was dat alle mannen in de film totale schlemielen waren, inclusief Merida’s dappere vader. De enige mannelijke personages die nog enigszins intelligent overkwamen waren Merida’s etterige broertjes, en die hadden geeneens tekst.

Zara: Ja, de rollen waren echt omgedraaid. Normaal in films zit er tussen alle interessante mannen een ‘excuus-meisje’. Nu waren juist alle personages die ertoe deden vrouwen. Dit was dan ook de eerste Pixarfilm met een vrouwelijk hoofdpersoon.

Noor: Kennen jullie de Bechdeltest? Dat zijn drie criteria waarop je een film kunt testen op de mate van gender-eenzijdigheid: 1. Zitten er twee of meer vrouwen in met een eigen naam? 2. Praten ze met elkaar? 3. Over iets anders dan mannen? Heel veel films slagen voor geen meter voor deze test. Het laat zien hoe weinig vrouwen met een eigen ontwikkeld karakter in filmland te vinden zijn.

Sanne: Dat is echt fucking deprimerend.

Zara: Maar echt. En het stomme is, ik ben zelf ook gewoon keihard geïndoctrineerd. Ik vind ‘vrouwenfilms’ vaak ook onbenullig, en geniet ontzettend van die stoere mannen in films. Natuurlijk word ik ook blij van een interessant of badass vrouwelijk personage voor me heb, maar aangezien dat dus bijna nooit het geval is, geniet ik over het algemeen meer van mannen in films.

Sanne: Er zijn ook gewoon heel weinig ‘vrouwenfilms’. En dan heb ik het dus niet over Bridget Jones-achtige pulp. Ik noem een Kill Bill, Ghost World, ehm...

Zara: Thelma & Louise. Death Proof. 8 Femmes. Volver. Persepolis. Allemaal echt goede films. En vrouwenfilms bovendien! Maar ze zijn zeldzaam. Zucht... zijn mannen dan echt interessanter?

Noor: Ronja de Roversdochter. Bagdad Café. Ook geweldige films met vrouwelijke hoofdrollen. Maar de meeste filmvrouwen díe we zien worden gereduceerd tot een stelletje zeikwijven die het alleen maar over mannen hebben. De Bechdeltest gaat niet eens over of een film een ‘vrouwenfilm’ is, of een feministische film. Het gaat alleen maar over of er überhaupt vrouwen, de helft van de wereldbevolking zeg maar, in een film aanwezig zijn en uitgewerkte personages hebben.

Sanne: Mannen zijn juist saaier en daarom kan je als kijker meer op ze projecteren? Vrouwen lullen alles dood.

Zara: Of vrouwen, en dan bedoel ik de vrouwen in het publiek, kunnen zich beter inleven dan mannen. Dus ook beter in een mannelijk personage. Als een man naar een vrouwelijk personage kijkt, kan hij zich daar misschien moeilijker in verplaatsen. Kutmannen.

Sanne: CASTREREN DIE HAP! Zo.

Zara: Ah kijk, op deze superbetrouwbare website lees ik dat man-mannen zullen uitsterven. Dat komt goed uit.

Sanne: Het viel me trouwens op dat in de film dat wandtapijt zo’n ding was. Weven is echt een vrouwenwerkje. Uiteindelijk lag de oplossing voor alle problemen bij het wandtapijt. Al die zwaardgevechten haalden niets uit.

Noor: Dat vond ik juist mooi. Dat truttige vrouwendingen dus niet alleen maar stom hoeven te zijn. Want dat is natuurlijk waar het eerst even op leek.

Sanne: Is het zo dat er behoefte is aan een nieuw archetype? Het lijkt er wel op, met al die power-prinsessenfilms van het afgelopen jaar. Snow White, Snow White & the Huntsman... En ik geloof dat er ook een film aankomt over de heks uit Doornroosje met Angelina Jolie? Wij moesten genoegen nemen met Ariël en Assepoester, maar jonge meisjes van nu zien stoere, boogschietende motherfuckers.

Zara: Fatherfuckers.

Sanne: Bijna alle Disneyprinsessen tot nu toe waren suffe trutjes, eigenlijk.

Zara: Ja. Behalve Pocahontas en Esmeralda. Maar die waren dan wel ook meteen de allergeilste. Ohja en Mulan. Maar die deed alsof ze een man was, dus dat telt niet.

Noor: Merida's rode haren waren zo springerig en krullerig. Niet in toom te houden. Net als zijzelf.

Sanne: Ik was gehypnotiseerd door die haren. Maar misschien kwam dat omdat ik ‘m in 3D zag.

Zara: Ik kan er nog steeds niet aan wennen om met een soort zonnebril in de bioscoop te zitten.

Sanne: Oké, dus Merida komt door onze feministische test. Maar wat vonden we van de andere personages? Ik snapte die heks niet helemaal. Ik miste ook een echte slechterik, dat zorgde toch voor een gebrek aan spanning.

Noor: Bij de meeste Disneyfilms is het een extern en ultiem kwaad dat verslagen moet worden.

Zara: In Pixarfilms zijn de verhoudingen wel vaker niet zo zwart-wit. Ik vond het juist wel interessant dat het niet allemaal draaide om één badguy die verslagen moest worden. De 'schurk' in dit verhaal was eigenlijk het conflict tussen Merida en haar moeder en tussen Merida en zichzelf.

Sanne: Wat dat betreft hadden ze dat gedoe rond die angstaanjagende demonenbeer en er wel uit mogen laten. En dan dat psychologisch conflict iets meer uit mogen bouwen.

Zara: Hoe we er nu over praten lijkt het trouwens een bloedserieuze film, maar ik heb ook echt vaak hardop gelachen. Humor zal in een film van Pixar gelukkig niet zo snel ontbreken.

Sanne: De scène waarin de moeder in berengedaante heel truttig aan een tafeltje met mes en vork een pasgevangen vis probeert te eten is hilarisch. En de confrontaties tussen al die kiltdragende idioten waren totale slapstick. Was die ene met die blauwe verf op zijn gezicht trouwens een Mel Gibson-persiflage?

Zara: Braveheart!

Sanne: Ik hoop dat er een vervolg komt. En dan wordt Merida verliefd op een andere vechtende prinses. Of misschien de introductie van haar homofiele beste vriend. "HORSE ROAD TRIP!"

Noor: Hoe zou die film dan heten?

Sanne: "Merida & Prince Parcifal..."

Zara: "Go barebacking."

Sanne: BAM. Geen dank, Pixar, geen dank.

Als toetje: trailer van de korte film La Luna

Wij geven 2 x 2 filmarrangementen weg voor de Femathon in Kriterion. Op 24 augustus organiseren zij een Ladiesnight als nooit te voren. Van films als Death Proof en Take This Waltz tot eigenzinnige erotische films en kunstzinnige dildo's. Vertel in een mail naar redactie@hardhoofd.com waarom jij op deze vrouwenavond moet zijn.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

:Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Hard//hoofd organiseert op 25 mei de eerste schrijfworkshop! Tijdens deze middag zul je onder begeleiding van Selm Merel Wenselaers, Marthe van Bronkhorst en Jochum Veenstra de tijd krijgen om met elkaar in gesprek te gaan en aan een tekst over mannelijkheid te werken. Aanmelden kan tot en met 22 april. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Oproep: Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een getalenteerde beelddenker (x/v/m) die visuele sturing geeft en die de redactie wil komen versterken! Lees meer

Oproep: Stouten Stift en het Rode Oor 2025 1

Oproep: De Stoute Stift en Het Rode Oor 2025

De jaarlijkse erotische schrijfwedstrijd Het Rode Oor en de daaraan gekoppelde illustratiewedstrijd De Stoute Stift staan weer open voor inzendingen! We zijn op zoek naar de beste erotische verhalen om naar te luisteren en vier Nederlandse en vier Vlaamse illustratoren die een beeld willen maken bij de beste verhalen van de erotische schrijfwedstrijd. Lees meer

Composthoop

Een symfonie van het kleine leven

Jesse Van den Eynden neemt je mee in de symfonie van het kleine leven dat zich afspeelt in de duisternis van de composthoop. In dit liefdevolle essay beschrijft hij hoe zijn leven steeds meer overgenomen wordt door de rottende en levende massa in zijn tuin, en hoe het slurpen, klikken en kraken van de aarde en haar bewoners een meditatieve ervaring worden. Lees meer

Auto Draft 5

Verpopping

Wanneer een rups zich in de sombere wintermaanden in haar keukenraam nestelt, koestert de hoofdpersoon in dit verhaal van Esther De Soomer voor het eerst weer gevoelens van liefde en tederheid. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer