In Brave maakt de truttige prinses plaats voor de dappere motherfucker. Of moeten we zeggen fatherfucker? " /> In Brave maakt de truttige prinses plaats voor de dappere motherfucker. Of moeten we zeggen fatherfucker? " />
Asset 14

Brave

In de nieuwste film van Pixar Animation Studios en Disney is de eigenwijze prinses Merida vastbesloten haar eigen weg te vinden in het leven. Haar onwil te trouwen zorgt voor chaos in het koninkrijk. Wanneer ze in de Schotse bossen een heks ontmoet en vraagt om een toverspreuk waardoor ze haar zin zal krijgen, pakt dit niet uit zoals gehoopt. Het blijkt een beestachtige vloek. Om deze ongedaan te maken moet Merida vertrouwen op haar moed en boogschietkunsten. Voorafgaand aan Brave wordt, in de Pixar-traditie, een korte film vertoond: het prachtige La Luna. Drie redacteuren praten na.

Noor: Ze hebben niet echt een spannend verhaal verzonnen voor deze nieuwe Pixar: een prinsesje moet trouwen van haar strenge moeder maar wil het liefst vrij op haar paard door het bos galopperen. Strijd! Inzicht! En... opgelost. Kinderen kunnen heus wel wat spannender, minder platgetrapte paden verkennen. Ik vind dat je je publiek onderschat als je met zulke clichés blijft aankomen.

Sanne: Maar in tegenstelling tot alle voorgaande Disneyfilms, is in Brave de moeder geen boze stiefmoeder of heks die uiteindelijk aan haar eigen jaloezie en verdorvenheid ten onder gaat. Het conflict tussen moeder en dochter werd op een buitengewoon genuanceerde manier in beeld gebracht, en dat heb ik eigenlijk nooit eerder gezien in dit genre.

Zara: Ja, ik vond het verhaal ook origineler dan een doorsnee Disney. Maar ik begrijp wel wat je bedoelt. Soms lag de moraal er iets te dik bovenop. En ik vond uiteindelijk de film niet die extra speciale originaliteit hebben die ik normaal met Pixar associeer.

Noor: ‘Je kunt je lot in eigen handen nemen maar daar moet je dapper voor zijn’. Dat zegt Dr. Phil ook altijd. Ze zijn allemaal hetzelfde, die Amerikanen.

Zara: Ach, zoals Grootmoeder Wilg in Pocahontas zei: ‘Soms is de juiste weg niet de makkelijkste’. Oké, misschien een beetje afgezaagd, maar wel lekker. Dr. Phil, eat your heart out.

Sanne: Merida was een beetje de Schotse versie van Pocahontas. Inclusief Keltische Enya-achtig gezang over bergen en de wind enzo. Ik wil wel even zeggen dat ik het een verademing vond dat de prinses niet verliefd werd aan het einde, of moest worden gered door een breedgeschouderde prins.

Zara: Net als die scène, wanneer er een wedstrijd wordt gehouden tussen de jongemannen om haar hand te veroveren, waarin ze door zo briljant boog te schieten haar eigen hand wint. Bruut.

Sanne: Ja, dat was geweldig!

Noor: Sowieso zaten er een aantal grappige, cynische opmerkingen in over het huwelijk. Bijvoorbeeld wanneer haar moeder zegt: ‘Het is een huwelijk, niet het einde van de wereld’.

Sanne: Ook opvallend was dat alle mannen in de film totale schlemielen waren, inclusief Merida’s dappere vader. De enige mannelijke personages die nog enigszins intelligent overkwamen waren Merida’s etterige broertjes, en die hadden geeneens tekst.

Zara: Ja, de rollen waren echt omgedraaid. Normaal in films zit er tussen alle interessante mannen een ‘excuus-meisje’. Nu waren juist alle personages die ertoe deden vrouwen. Dit was dan ook de eerste Pixarfilm met een vrouwelijk hoofdpersoon.

Noor: Kennen jullie de Bechdeltest? Dat zijn drie criteria waarop je een film kunt testen op de mate van gender-eenzijdigheid: 1. Zitten er twee of meer vrouwen in met een eigen naam? 2. Praten ze met elkaar? 3. Over iets anders dan mannen? Heel veel films slagen voor geen meter voor deze test. Het laat zien hoe weinig vrouwen met een eigen ontwikkeld karakter in filmland te vinden zijn.

Sanne: Dat is echt fucking deprimerend.

Zara: Maar echt. En het stomme is, ik ben zelf ook gewoon keihard geïndoctrineerd. Ik vind ‘vrouwenfilms’ vaak ook onbenullig, en geniet ontzettend van die stoere mannen in films. Natuurlijk word ik ook blij van een interessant of badass vrouwelijk personage voor me heb, maar aangezien dat dus bijna nooit het geval is, geniet ik over het algemeen meer van mannen in films.

Sanne: Er zijn ook gewoon heel weinig ‘vrouwenfilms’. En dan heb ik het dus niet over Bridget Jones-achtige pulp. Ik noem een Kill Bill, Ghost World, ehm...

Zara: Thelma & Louise. Death Proof. 8 Femmes. Volver. Persepolis. Allemaal echt goede films. En vrouwenfilms bovendien! Maar ze zijn zeldzaam. Zucht... zijn mannen dan echt interessanter?

Noor: Ronja de Roversdochter. Bagdad Café. Ook geweldige films met vrouwelijke hoofdrollen. Maar de meeste filmvrouwen díe we zien worden gereduceerd tot een stelletje zeikwijven die het alleen maar over mannen hebben. De Bechdeltest gaat niet eens over of een film een ‘vrouwenfilm’ is, of een feministische film. Het gaat alleen maar over of er überhaupt vrouwen, de helft van de wereldbevolking zeg maar, in een film aanwezig zijn en uitgewerkte personages hebben.

Sanne: Mannen zijn juist saaier en daarom kan je als kijker meer op ze projecteren? Vrouwen lullen alles dood.

Zara: Of vrouwen, en dan bedoel ik de vrouwen in het publiek, kunnen zich beter inleven dan mannen. Dus ook beter in een mannelijk personage. Als een man naar een vrouwelijk personage kijkt, kan hij zich daar misschien moeilijker in verplaatsen. Kutmannen.

Sanne: CASTREREN DIE HAP! Zo.

Zara: Ah kijk, op deze superbetrouwbare website lees ik dat man-mannen zullen uitsterven. Dat komt goed uit.

Sanne: Het viel me trouwens op dat in de film dat wandtapijt zo’n ding was. Weven is echt een vrouwenwerkje. Uiteindelijk lag de oplossing voor alle problemen bij het wandtapijt. Al die zwaardgevechten haalden niets uit.

Noor: Dat vond ik juist mooi. Dat truttige vrouwendingen dus niet alleen maar stom hoeven te zijn. Want dat is natuurlijk waar het eerst even op leek.

Sanne: Is het zo dat er behoefte is aan een nieuw archetype? Het lijkt er wel op, met al die power-prinsessenfilms van het afgelopen jaar. Snow White, Snow White & the Huntsman... En ik geloof dat er ook een film aankomt over de heks uit Doornroosje met Angelina Jolie? Wij moesten genoegen nemen met Ariël en Assepoester, maar jonge meisjes van nu zien stoere, boogschietende motherfuckers.

Zara: Fatherfuckers.

Sanne: Bijna alle Disneyprinsessen tot nu toe waren suffe trutjes, eigenlijk.

Zara: Ja. Behalve Pocahontas en Esmeralda. Maar die waren dan wel ook meteen de allergeilste. Ohja en Mulan. Maar die deed alsof ze een man was, dus dat telt niet.

Noor: Merida's rode haren waren zo springerig en krullerig. Niet in toom te houden. Net als zijzelf.

Sanne: Ik was gehypnotiseerd door die haren. Maar misschien kwam dat omdat ik ‘m in 3D zag.

Zara: Ik kan er nog steeds niet aan wennen om met een soort zonnebril in de bioscoop te zitten.

Sanne: Oké, dus Merida komt door onze feministische test. Maar wat vonden we van de andere personages? Ik snapte die heks niet helemaal. Ik miste ook een echte slechterik, dat zorgde toch voor een gebrek aan spanning.

Noor: Bij de meeste Disneyfilms is het een extern en ultiem kwaad dat verslagen moet worden.

Zara: In Pixarfilms zijn de verhoudingen wel vaker niet zo zwart-wit. Ik vond het juist wel interessant dat het niet allemaal draaide om één badguy die verslagen moest worden. De 'schurk' in dit verhaal was eigenlijk het conflict tussen Merida en haar moeder en tussen Merida en zichzelf.

Sanne: Wat dat betreft hadden ze dat gedoe rond die angstaanjagende demonenbeer en er wel uit mogen laten. En dan dat psychologisch conflict iets meer uit mogen bouwen.

Zara: Hoe we er nu over praten lijkt het trouwens een bloedserieuze film, maar ik heb ook echt vaak hardop gelachen. Humor zal in een film van Pixar gelukkig niet zo snel ontbreken.

Sanne: De scène waarin de moeder in berengedaante heel truttig aan een tafeltje met mes en vork een pasgevangen vis probeert te eten is hilarisch. En de confrontaties tussen al die kiltdragende idioten waren totale slapstick. Was die ene met die blauwe verf op zijn gezicht trouwens een Mel Gibson-persiflage?

Zara: Braveheart!

Sanne: Ik hoop dat er een vervolg komt. En dan wordt Merida verliefd op een andere vechtende prinses. Of misschien de introductie van haar homofiele beste vriend. "HORSE ROAD TRIP!"

Noor: Hoe zou die film dan heten?

Sanne: "Merida & Prince Parcifal..."

Zara: "Go barebacking."

Sanne: BAM. Geen dank, Pixar, geen dank.

Als toetje: trailer van de korte film La Luna

Wij geven 2 x 2 filmarrangementen weg voor de Femathon in Kriterion. Op 24 augustus organiseren zij een Ladiesnight als nooit te voren. Van films als Death Proof en Take This Waltz tot eigenzinnige erotische films en kunstzinnige dildo's. Vertel in een mail naar redactie@hardhoofd.com waarom jij op deze vrouwenavond moet zijn.

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Wanneer steek je nou eindelijk je middelvinger op?

Wanneer steek je nou eindelijk je middelvinger op?

Waarom wil je nog altijd niet-homo en meer genderbevestigned zijn? In deze brief bespreekt Jochum de waanvrijheid rondom homoseksualiteit. Lees meer

We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Roku City/heterotopie/spiegels

Roku City / heterotopie / spiegels

Mel Kikkert schreef een multimedia verhaal over Roku een streamingdienst die in de VS ontstaan is. In 2017 bracht Roku een screen saver uit, die je zag als je niets aan het kijken was op hun service. Lees meer

De sofaconstante

De sofaconstante

Uschi Cop schreef een claustrofobische verhalenbundel over zes levens die getekend zijn door een verlangen naar zingeving. De sofaconstante is een voorpublicatie van een van die verhalen uit haar bundel 'Zwaktebod'. Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

:The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

The chosen family: Beelden van queer vruchtbaarheid

Marit Pilage onderzoekt beelden van queer vruchtbaarheid in de kunst om zo de definitie van vruchtbaarheid, zwangerschap en ouderschap te herdefiniëren. Lees meer

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Een woud vol dichtgetimmerde hokjes

Zazie Duinker baant zich een weg door het oerwoud van de (hergedefinieerde) woorden. Lees meer

In de afwezigheid van 1

In de afwezigheid van

Marit Pilage onderzoekt de rol en betekenis van kunst bij zwangerschap en vruchtbaarheid, maar vooral ook bij het uitblijven daarvan. Lees meer

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik toch een mannenhater?’ 6

Kijkend naar kunst van mannen: ‘Ben ik dan toch een mannenhater?’

Puck Lingbeek's vader stelt dat haar boosheid richting mannen haar interpretaties van kunst beïnvloedt. Puck is het daar niet mee eens, maar het zet het haar wel aan het denken. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Voesten

Voesten

"Misschien is dat man zijn hier: hetzelfde bewegen als de anderen." Voesten van Werner de Valk is een kort verhaal over een eiland met een duistere traditie en over het moeten bewijzen van mannelijkheid. Lees meer

Muze

Muze

Loren Snel schreef een roman over hoe samen te zijn met een ander en intussen trouw te blijven aan jezelf. Haar debuut verschijnt 25 oktober bij uitgeverij Prometheus. Hier lees je een voorpublicatie. Lees meer

Liever een monster

Liever een monster

Het is moeilijk te accepteren dat mensen kunnen doden, maar waarom maken we van moordenaars karikaturen? Een voorpublicatie uit Lotje Steins Bisschop en Roselien Herderschee Dodelijke gekte. Lees meer

Jari

Jari

Dave Boomkens schreef een verhaal over troosteloosheid, onmacht en opgroeien. Over hoe je in een treurig flatgebouw, tussen de nieuwsprogrammering en sportwedstrijden door, een vriend kunt vinden en verliezen. Lees meer

Hoe in Duitsland het Zionistische establishment wint

Hoe in Duitsland elke vorm van empathie met inwoners van Palestina wordt verboden

De situatie in Duitsland is de laatste dagen geëscaleerd. Het politieapparaat en de politiek gebruiken harde repressiemiddelen om vooral Duitse mensen van kleur of met een migratieachtergrond de kop in te drukken. Zij verliezen op dit moment hun vrijheid van meningsuiting. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Geef de dag een naam

Geef de dag een naam

Op een hete zomerdag wordt Felipe zwetend wakker. Deze dag, die heet en broeierig is, brengt hem uit evenwicht, tot hij uiteindelijk doet wat hij gezworen had nooit te doen: hij begint te drinken. Een fragment uit de afstudeernovelle van Tiemen Hageman over het verleden proberen los te laten, het leven ruimte geven en adolescent worden. Lees meer

Aaah, het launchfeest!

Aaah, het launchfeest!

Na de lancering van ons derde papieren tijdschrift willen we onze lezers, schrijvers en makers graag uitnodigen om dit grote succes samen met Hard//hoofd te vieren op 26 oktober in Amsterdam. Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar