Over een verloren agent te paard, een woonwagenkamp en een dikke jogger." /> Over een verloren agent te paard, een woonwagenkamp en een dikke jogger." />
Asset 14

Van de Wereld

Joppe van Hulzen studeerde dit jaar af in de richting regie aan de Filmacademie in Amsterdam. Hij regisseerde en schreef het scenario voor zijn film Van de Wereld. Hij won hiermee, samen met zijn crew, de Topkapi Films Fictie prijs voor de beste eindexamenfilm.

Van de Wereld teaser

Van de Wereld is een licht absurdistische film over Rolf (Guido Pollemans), een agent te paard, die tijdens gewelddadige voetbalrellen het roer omgooit. Niet wetende wat hij moet doen met zijn nieuw verworven vrijheid, stuit hij in het bos op een kleine afgezonderde leefgemeenschap. Even lijkt het leven van de bewoners in het boskampement een mooi alternatief voor het leven dat hij is ontvlucht. Rolf ontdekt echter al snel dat de plek waar hij terecht is gekomen niet veel beter is dan de plek waar hij vandaan komt.

Waar gaat de film volgens jou over?
Mijn film gaat over de verloren mens. De zoekende mens. Ik wilde een film maken over de kwetsbare kant van de mens. Over mensen die geen idee hebben wat ze op deze wereld te zoeken hebben. Dit gevoel ervaar ik zelf ook heel vaak. Dan loop ik over straat, kijk ik om me heen en zoom ik als het ware uit op de dingen en dan vraag ik me af of iedereen enig idee heeft wat ze nou eigenlijk aan het doen zijn en waarom. Hoewel het hier om een filosofisch thema gaat, is humor hierin zeker belangrijk voor mij. Als ik denk aan de zoekende mens, dan denk ik niet aan depressieve mensen die met de gordijnen dicht in bed liggen. Een filosofisch thema hoeft niet per se zwaar te zijn. Die donkere kant is er natuurlijk ook, maar daar moeten andere filmmakers het maar over hebben. Een hoop makers uit mijn lichting bijvoorbeeld zijn van het rauwe naturalisme en zoeken naar een zwaarder perspectief. Bij mij komt juist die lichtheid al heel snel boven als ik aan het schrijven ben. Ik hou wel van vervreemding en absurditeit. Als je een thema in een absurde context plaatst kun je er volgens mij juist goed naar kijken. Zonder direct denken: ‘Hee, zo’n situatie ken ik wel!’

‘Ik weet niet of ik het ben die door de wereld heen reist, of dat de wereld door mij heen reist.’ Dit citaat inspireerde je bij het maken van de film. Wat bedoel je hier precies mee? En waar haalde je nog meer je inspiratie vandaan?

Je hebt maar tot op zekere hoogte invloed op wat je meemaakt en wat er met je gebeurt. We leven soms in de illusie dat we ons eigen leven kunnen vormgeven, maar ik denk dat dat omgedraaid is. Dat het leven door ons heen reist en niet andersom. Die gedachte probeerde ik ook wel terug te laten komen in de film. Alles overkomt de agent een beetje. In de beginscène vindt er wel een keuzemoment plaats, dat is dan ook meteen een dramatische en krachtige keuze. Maar voor de rest neemt hij niet echt beslissingen. Alles wordt hem een beetje aangereikt. In een wat klassiekere dramaturgie maakt het hoofdpersonage veel vaker keuzes. Het is ook een stuk aantrekkelijker om naar iemand te kijken die iets probeert te bereiken, ook al lukt het misschien niet. Maar in een korte film kun je dat gemakkelijker niet doen. In een speelfilm zou ik niet zo snel voor zo’n besluiteloos hoofdpersonage gaan. Als publiek hou je het gewoonweg niet vol om daar naar te blijven kijken. Dan mis je toch een bepaalde assertiviteit.

Verder haal ik ook wel veel inspiratie uit andere films. De Coen broers zijn een groot voorbeeld voor mij. Wat ik leuk vind aan hen is dat ze soms heel letterlijk zeggen waar het over gaat en wat het probleem is. Dat is eigenlijk verboden in de filmwereld, om dingen zo letterlijk te zeggen. Je vertelt normaal altijd in subtekst, in wat eronder ligt. Maar als je het slim doet kun je het dus ook heel letterlijk zeggen. Dat vind ik eigenlijk veel interessanter dan dat het misschien niet wordt uitgesproken, maar er wel hartstikke dik bovenop ligt. In mijn film heb ik dat met het personage van Frank Lammers gedaan. Hij is een soort wijze boodschapper. In de vorm van een jogger met overgewicht.

Er zit een paard in je film. Hoe was het om een paard te regisseren?
Moeilijk. Dat hebben we echt spelenderwijs gedaan. Dat paard werd ook behoorlijk onder de drugs gezet. Dat doen ze wel vaker hoor, zo’n beest moet heel lang stilstaan. De eerste draainacht had de verzorger van het paard alleen iets te veel gegeven, waardoor de piemel van dat paard ineens enorm lang werd. Die shots konden we dus weggooien.

Je hebt eerder toneelschool gedaan. Waarom ben je overgestapt naar het regisseren van films? En waarom dan toch je eigen scenario schrijven?
Op de toneelschool ging het gewoon niet zo heel goed. Ik vind het blijkbaar heel moeilijk om vol in een idee van een regisseur mee te gaan. Ik dacht de hele tijd alleen aan hoe ik het zelf het beste zou vinden. Ik was mezelf te veel aan het regisseren en als je dat doet kan je niet goed spelen. Ik was van jongs af aan al bezig met theater. Ik had de jeugdtheaterschool gedaan, maakte zelf toneelstukjes. Toen uiteindelijk de toneelschool niet echt lukte, was dat heel teleurstellend. Nadat ik gestopt was, besloot ik dat ik wilde regisseren. En als ik stopte met theater wilde ik ook echt stoppen met theater dus ik koos voor film. Waarom ik voor mijn eindexamenfilm ook mijn script heb geschreven is eigenlijk omdat ik niemand in mijn jaar had zitten die een beetje in hetzelfde straatje zit als ik. De meesten zijn toch meer van het naturalisme. Mijn film werd een soort komedie genoemd, dus dat is wel heel anders. Ook al zie ik mijn film trouwens niet echt als een ‘comedy’. Één van de belangrijkste ingrediënten van humor is dat je niet een goede grap moet willen maken. Ik wil in de toekomst trouwens wel heel graag met scenaristen gaan werken, maar in deze lichting zat gewoon niemand die bij mij paste. Ik ben dan ook hard op zoek naar een scenarist!

De eindexamenfilms van de NFTA zijn in september in zijn geheel op de televisie te zien. Data volgen.

Mail

Zara Dwinger

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

:Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Meld je aan voor de Hard//hoofd schrijfworkshop: hoe schrijf je over mannelijkheid?

Hard//hoofd organiseert op 25 mei de eerste schrijfworkshop! Tijdens deze middag zul je onder begeleiding van Selm Merel Wenselaers, Marthe van Bronkhorst en Jochum Veenstra de tijd krijgen om met elkaar in gesprek te gaan en aan een tekst over mannelijkheid te werken. Aanmelden kan tot en met 22 april. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie 2

Mooi vanbuiten en vanbinnen: pleidooi voor dagdagelijkse entomologie

Insecten hebben een slecht imago. We houden ze het liefst ver uit de buurt, maar dat is onterecht, vindt Jitte. Met dit artikel bewijst hij je graag van het tegendeel en vertelt hij hoe sluipwespen lieveheersbeestjes inschakelen als lijfwacht voor haar larven, over de indrukwekkende hersenen van de Darwinwesp, en hoe je een mierenkolonie opzet met één koningin. Lees meer

Auto Draft 6

ode aan de lepismA saccharinA

Lieke van den Belt neemt je mee in de wereld van de zilvervis. Met lichte en vervreemdende beelden schetst ze in twee gedichten een dialoog tussen deze beestjes en hun slachtoffers. Lees meer

Enterprise, Alabama

Enterprise, Alabama

Charlotte Duistermaat neemt je mee in de enigszins absurde culturele en historische impact van een snuitkeverplaag op een Amerikaans dorpje en de vergelijkbare migratiestromen van mens en dier. Lees meer

Oproep: Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Beeld!

Hard//hoofd zoekt een getalenteerde beelddenker (x/v/m) die visuele sturing geeft en die de redactie wil komen versterken! Lees meer

Oproep: Stouten Stift en het Rode Oor 2025 1

Oproep: De Stoute Stift en Het Rode Oor 2025

De jaarlijkse erotische schrijfwedstrijd Het Rode Oor en de daaraan gekoppelde illustratiewedstrijd De Stoute Stift staan weer open voor inzendingen! We zijn op zoek naar de beste erotische verhalen om naar te luisteren en vier Nederlandse en vier Vlaamse illustratoren die een beeld willen maken bij de beste verhalen van de erotische schrijfwedstrijd. Lees meer

Composthoop

Een symfonie van het kleine leven

Jesse Van den Eynden neemt je mee in de symfonie van het kleine leven dat zich afspeelt in de duisternis van de composthoop. In dit liefdevolle essay beschrijft hij hoe zijn leven steeds meer overgenomen wordt door de rottende en levende massa in zijn tuin, en hoe het slurpen, klikken en kraken van de aarde en haar bewoners een meditatieve ervaring worden. Lees meer

Auto Draft 5

Verpopping

Wanneer een rups zich in de sombere wintermaanden in haar keukenraam nestelt, koestert de hoofdpersoon in dit verhaal van Esther De Soomer voor het eerst weer gevoelens van liefde en tederheid. Lees meer

Begraaf me, alsjeblieft! Een ode aan het beestje

Begraaf me, alsjeblieft! Een ode aan het beestje

Juul Kruse introduceert de Beestjesweken. Van 16 tot 29 maart zullen alle artikelen die we op Hard//hoofd publiceren gaan over kleine kruipers, slijmerige sluipers en gladde glibberaars. Juul vertelt waar diens fascinatie met beestjes begon en waarom die begraven wil worden na diens dood. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer