Asset 14

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Sinds een paar maanden lijd ik aan iets nieuws: een slaapprobleem. Waar ik eerder altijd als een blok in slaap viel om de volgende 8 à 10 uur niet meer wakker te worden, val ik nu nog steeds als een blok in slaap, maar word ik na 4 uur weer wakker omdat ik moet plassen. Ik leg mijn weg naar de wc af, kruip terug onder mijn nog warme dekens en dan begint de parade die ik niet uitgenodigd heb.

De ene gedachte na de andere trekt als een razendsnelle reeks bezienswaardigheden aan me voorbij, als een stoet die in een rotvaart en luid tetterend rakelings langs me komt vliegen. Een paar maanden geleden passeerden ook leuke gedachten de revue waar ik aardig bij kon wegdromen, in de categorie ‘wat zal mijn volgende vakantiebestemming zijn’ of ‘welk boek zal ik gaan lezen morgen’, maar de afgelopen tijd dient zich een nieuwe act aan die de stoet bijna volledig overneemt: De Problemen Waar Ik Nú Een Oplossing Voor Moet Bedenken.

Ik probeerde omstandigheden aan te passen: geen thee meer drinken na 19.30, goede oordoppen, schermen minstens een uur voor het slapengaan uitzetten. Ik kocht een knuffelkussen om me in de nacht omheen te vouwen, en een zwaartedeken om me platter te laten liggen. De nieuwe therapeut die ik opzocht om van mijn slaapprobleem af te komen, vertelde me over kwabjes en chemische processen daarbinnen in de hersenpan, dat mijn slaapprobleem getriggerd wordt door mijn reptielenbrein en mijn angsten. Maar ’s nachts geloof ik niet in kwabjes, ik geloof in mijn parade. In mijn nachtelijke vrienden die zich als entertainment verkleden, die ik op de een of andere manier moet zien te ontmaskeren in het duister van mijn slaapkamer.

Al lezend begin ik me af te vragen wie we eigenlijk zijn als we slapen.

De hoeveelheid lectuur over slaapstoornissen is eindeloos, en al lezend begin ik me af te vragen wie we eigenlijk zijn als we slapen: ik begrijp alles wat er staat, maar ’s nachts kan ik niets ervan toepassen op mezelf. De versie van mij die overdag in de intercity zit, de witte was doet, cappuccino drinkt op een terras of een boek leest, heeft geen idee wie daar ’s nachts ingepakt tussen kussens en zware dekens ligt te lijden. Wie is degene die geen weerstand kan bieden aan de stoet?

Mijn onderzoeksobject verschuift van slaap als fenomeen naar mezelf. ’s Ochtends vind ik mijn telefoon vol notities die ik (wie?) om 4.07, 4.36 en 5.25 uur maakte, met oplossingen, plannen, schrijfideeën, futiele dingen die ik écht niet mocht vergeten. Ik begrijp de schrijver van deze tekstjes niet. Ze rieken een beetje naar waanzin, en alle hersenkwabjes ten spijt verander ik ’s nachts in een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen. Hoe vaak ik haar overdag ook sus, negeer of zelfs wegduw: ’s nachts luistert ze nergens naar, ze blijft kijken naar haar parade. De toeters en de bellen winnen het van haar warme, zachte, zorgvuldig gebouwde nest, gebouwd door een ander die mooi op tijd naar bed is gegaan, en die ze ergens in de duisternis is kwijtgeraakt.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Eline Veldhuisen (1999) is illustrator. Inspiratie voor haar werk haalt ze uit haar directe omgeving, variërend van haar eigen gedachtes tot de verhalen van andere mensen. Met zo min mogelijk middelen brengt ze deze verhalen op een heldere manier in beeld.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Afgebeeld is een vrouw in badpak, zwemmend tussen vissen.

Anders zijn is niet ‘tegen de natuur’

Marthe van Bronkhorst duikt in de diepzee en ontleert acht lessen die ze vroeger op school onderwezen kreeg. Lees meer

De rode draad 1

De rode draad? Dat zijn wij, voor elkaar

Jihane Chaara is geen determinist, maar vraagt zich toch af of sommige ontmoetingen in het leven wel echt toeval zijn. Wat als we allemaal volgens een rode draad met elkaar verbonden zijn, zowel in ons huidige netwerk, als ook met degenen die op magische wijze ons leven in komen? Lees meer

Met deze column kan ik de wereldvernietigen

Met deze column kan ik de wereld vernietigen

‘Maar als ik die column nu verder schrijf’ zegt Marthe van Bronkhorst, ‘dan komt deze informatie online, en kan ik die AI op ideeën brengen.' Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem 1

Kun je liefde delen?

Marthe van Bronkhorst onderzoekt polyamorie: 'Als ik mijn hart versplinterd heb, kan ik het dan minder hard breken?' Lees meer

De macht van het lookje

De macht van het lookje

Columnist Loïs Blank analyseert de stijlkeuzes van Zuckerberg, en Ivanka en Donald Trump. Wat proberen ze met hun kleding te zeggen, en wat hangt er van hun kledingkeuzes af? Lees meer

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

Ze willen niet dat je dit weet over ons voedselsysteem

When life gives you hepatitis A-bessen, kruipt Marthe van Bronkhorst in de pen om het toch nog eens over de voedselindustrie te hebben. Lees meer

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024) 1

Een kijkje in mijn consumentenziel (2024)

De gemiddelde Nederlander koopt vaak kleding, en heeft er vaak ook nog geen overzicht over. Columnist Loïs Blank houdt haar eigen koopgedrag elk jaar weer bij. Lees meer

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Elke trui is een kersttrui, je moet alleen zelf voorbij Rudolf kijken

Misschien heb jij hem nu wel aan: de kersttrui. Een onschuldig grapje of een kledingstuk dat perfect toelicht wat er mis is met de kledingindustrie? Lees meer

Lieve groetjes van Venus

Lieve groetjes van Venus

Lieke van den Belt vertelt in deze column over haar relatie met en tot Venus. Kijken ze elkaar aan? En zien ze de ander dan ook? Lees meer

Auto Draft 1

Hoe jij politiek je zin weer krijgt: valse dilemma’s, overdrijven en nog drie tactieken die ik leerde van mijn vader

Marthe van Bronkhorst leerde van haar vader dat goed vals niet lelijk is. In deze column legt ze je drie technieken uit om je (politieke) zin te krijgen. "Links, doe nou eens wat mijn vader deed: nooit genoegen nemen met minder." Lees meer

Zwervende organen en feminiene furie

Zwervende organen en feminiene furie

Hysterie was vroeger een diagnose voor seksueel gefrustreerde vrouwen, in deze column pakt Lieke van de Belt het woord terug. Lees meer

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Gaten in mijn vroegste overtuiging

Michiel Cox’ broer wil als vrijwilliger het leger dienen. Hoe kan Michiel zijn begrip daarvoor rijmen met de idealistische opvoeding van zijn ouders? Lees meer

Het kattenvrouwtje dat de boom in sprong

Lieke van den Belt mijmert over verlegenheid en Minoes. Waarom bestaan er toch zo veel vooroordelen over kattenvrouwtjes? En zal ze zelf veilig vanuit de boom toekijken, of springt ze er uit? Lees meer

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

‘Zij moet echt normaal doen!’ riepen de mensen die verkrachtingsfantasieën over mij schreven

Marthe van Bronkhorst dacht dat het met conservatieve haat en machocultuur wel meeviel in Nederland, maar na anderhalve maand online haat en doodverwensingen, weet ze beter. Lees meer

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer