Asset 14

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen

Sinds een paar maanden lijd ik aan iets nieuws: een slaapprobleem. Waar ik eerder altijd als een blok in slaap viel om de volgende 8 à 10 uur niet meer wakker te worden, val ik nu nog steeds als een blok in slaap, maar word ik na 4 uur weer wakker omdat ik moet plassen. Ik leg mijn weg naar de wc af, kruip terug onder mijn nog warme dekens en dan begint de parade die ik niet uitgenodigd heb.

De ene gedachte na de andere trekt als een razendsnelle reeks bezienswaardigheden aan me voorbij, als een stoet die in een rotvaart en luid tetterend rakelings langs me komt vliegen. Een paar maanden geleden passeerden ook leuke gedachten de revue waar ik aardig bij kon wegdromen, in de categorie ‘wat zal mijn volgende vakantiebestemming zijn’ of ‘welk boek zal ik gaan lezen morgen’, maar de afgelopen tijd dient zich een nieuwe act aan die de stoet bijna volledig overneemt: De Problemen Waar Ik Nú Een Oplossing Voor Moet Bedenken.

Ik probeerde omstandigheden aan te passen: geen thee meer drinken na 19.30, goede oordoppen, schermen minstens een uur voor het slapengaan uitzetten. Ik kocht een knuffelkussen om me in de nacht omheen te vouwen, en een zwaartedeken om me platter te laten liggen. De nieuwe therapeut die ik opzocht om van mijn slaapprobleem af te komen, vertelde me over kwabjes en chemische processen daarbinnen in de hersenpan, dat mijn slaapprobleem getriggerd wordt door mijn reptielenbrein en mijn angsten. Maar ’s nachts geloof ik niet in kwabjes, ik geloof in mijn parade. In mijn nachtelijke vrienden die zich als entertainment verkleden, die ik op de een of andere manier moet zien te ontmaskeren in het duister van mijn slaapkamer.

Al lezend begin ik me af te vragen wie we eigenlijk zijn als we slapen.

De hoeveelheid lectuur over slaapstoornissen is eindeloos, en al lezend begin ik me af te vragen wie we eigenlijk zijn als we slapen: ik begrijp alles wat er staat, maar ’s nachts kan ik niets ervan toepassen op mezelf. De versie van mij die overdag in de intercity zit, de witte was doet, cappuccino drinkt op een terras of een boek leest, heeft geen idee wie daar ’s nachts ingepakt tussen kussens en zware dekens ligt te lijden. Wie is degene die geen weerstand kan bieden aan de stoet?

Mijn onderzoeksobject verschuift van slaap als fenomeen naar mezelf. ’s Ochtends vind ik mijn telefoon vol notities die ik (wie?) om 4.07, 4.36 en 5.25 uur maakte, met oplossingen, plannen, schrijfideeën, futiele dingen die ik écht niet mocht vergeten. Ik begrijp de schrijver van deze tekstjes niet. Ze rieken een beetje naar waanzin, en alle hersenkwabjes ten spijt verander ik ’s nachts in een versie van mezelf die ik liever niet wil leren kennen. Hoe vaak ik haar overdag ook sus, negeer of zelfs wegduw: ’s nachts luistert ze nergens naar, ze blijft kijken naar haar parade. De toeters en de bellen winnen het van haar warme, zachte, zorgvuldig gebouwde nest, gebouwd door een ander die mooi op tijd naar bed is gegaan, en die ze ergens in de duisternis is kwijtgeraakt.

Mail

Eva van den Boogaard is literatuurwetenschapper, docent en onderwijsinnovator bij St. Joost School of Art & Design en eindredacteur bij Hard//hoofd. Haar verborgen talent is slapen en haar minder verborgen talent twijfelen. Ze rent graag langs de Vecht, zingt met karaoke het liefst George Michael en droomt van een Heilige Birmaan als huisdier.

Eline Veldhuisen (1999) is illustrator. Inspiratie voor haar werk haalt ze uit haar directe omgeving, variërend van haar eigen gedachtes tot de verhalen van andere mensen. Met zo min mogelijk middelen brengt ze deze verhalen op een heldere manier in beeld.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

We hebben armoede opgelost: een toneelstukje

Marthe van Bronkhorst schreef een kort toneelstukje waarin Ruben Brekelmans en Dilan Yesilgöz uiteenzetten hoe ze armoede willen gaan oplossen. Lees meer

Dunne intellectuele belangstelling

Dunne intellectuele belangstelling

Michiel Cox is vastbesloten om als docent aan zijn mbo-studenten meer dan alleen praktische kunde over te dragen. Hoewel studenten zijn lessen mild spottend een ‘zitvak’ noemen, merkt Cox dat bij sommigen intellectuele nieuwsgierigheid opbloeit, ondanks de lage verwachtingen van de buitenwereld. Lees meer

How can I make this about me? 1

How can I make this about me?

Marthe van Bronkhorst staat stil bij een jaar genocide en pleit ervoor om het meer over onszelf te laten gaan: 'Die dode Palestijnen hadden jouw kinderen kunnen zijn.' Lees meer

De inspraakavond

De inspraakavond

Om een progressief geluid te laten horen gaat Michiel Cox naar een inspraakavond over windmolens. Maar tijdens de bijeenkomst begint hij te twijfelen. Is dit inspraak? Lees meer

Dit kabinet is ziek - het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Dit kabinet is ziek: het heeft een ontstellend gebrek aan verbeelding

Marthe van Bronkhorst stelt dat het kabinet likkebaardend zou moeten trappelen om vernieuwende ideeën te presenteren, maar komt van een koude kermis thuis. Lees meer

De man die geen vragen stelt

De man die geen vragen stelt

Aisha's single, hetero vriendinnen worden op dates overspoeld door dominante sales pitches. Stel een vraag, lieve man, stel een vraag! Lees meer

Levensweg

Levensweg

Als Aisha een trouwerij op een Limburgse boerderij bezoekt, mijmert ze ineens over haar eigen bruiloft. Ach, trouwen is niks voor haar. Toch? Lees meer

Marktplaatsgekkies

Marktplaatsgekkies

Marthe van Bronkhorst besluit de relatiemarkt opnieuw te betreden en vraagt zich af: ben ik een koopje, of een langetermijn-investering? Lees meer

:Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Dit is Europa: een half-ontspoorde trein

Marthe van Bronkhorst bekijkt Europa als een treinreis en stemmen voor de Europese Parlementsverkiezingen als het zijn van de conducteur op die rammelende trein. Lees meer

Ik wil het woord tokkie nooit meer horen

Ik wil het woord tokkie nooit meer horen

"Ofwel we noemen mij voortaan een tokkie, en ik zal de titel met trots dragen. Of we stoppen met het gebruik van het woord tokkie en laten het weer alleen een familienaam zijn." In deze gastcolumn geeft Anne Schepers een ijzersterk pleidooi tegen het negatieve gebruik van het woord 'tokkie'. Lees meer

Tot morgen

Tot morgen

Na bijna vier jaar als columnist voor Hard//hoofd is het voor Eva tijd voor iets nieuws, maar afscheid nemen is niet haar ding. 'Dus lieve lezers: voor jullie nu een kus op de wang, en tot morgen!' Lees meer

Wat je niet zult zien op het nieuws

Wat je niet zult zien op het nieuws

Marthe van Bronkhorst beschrijft dat wat ongezien blijft op het nieuws over de demonstaties bij de UvA. 'Maar het is wel gezien. Het is niet onopgemerkt gebleven.' Lees meer

Mooi weer spelen

Mooi weer spelen

Als Aisha’s eerste therapiesessie niet voelt als de warme deken waar ze op hoopte, mist ze groepsgenoot S., die haar een spiegel voorhield. Lees meer

Verdomme, ik heb wel geleefd

Maar verdomme, we hebben wel gelééfd

Marthe van Bronkhorst schreef in 2019 een toneelstuk dat bijna volledig werkelijkheid is geworden. Kan ze de slotscène nog weren uit de realiteit? Lees meer

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

Alles wat ik wil en absoluut niet nodig heb

Wanneer Eva op bezoek is bij haar zus, vraagt die of Eva haar eicellen al in heeft laten vriezen. Het laat Eva nadenken over hoe ze de vraag 'Wil ik een kind?' überhaupt kan beantwoorden. 'De vraag omtrent het ouderschap is bij uitstek een gevoelskwestie, en mijn gevoel volgen is nooit mijn sterkste punt geweest.' Lees meer

Niet

Niet

'Naarmate die vakantie vorderde, begon ik die ‘niet’ te bezien in het licht van een oude angst die soms omhoogkomt. Wanneer namelijk mijn vriendin zei: ‘dat is een lantaarnpaal’ en ik zei ‘niet’, begon ik me af te vragen of we inderdaad wel dezelfde lantaarnpaal zagen.' In deze column schrijft Anne Schepers over het woord 'niet' en de gevolgen die het kan hebben voor een discussie. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Mijn week met morele ambitie: wat ik leerde ondanks Rutger Bregman

Marthe van Bronkhorst probeerde morele ambitie een week uit en leerde ervan - ondanks Rutger Bregman. Lees meer

Eva heeft u toegevoegd aan een nieuwe groepschat

Eva heeft u toegevoegd aan een nieuwe groepschat

Eva nodigt twee vrienden uit om bij haar te komen eten. Ze hoopt dat dit het begin zal zijn van een nieuwe vriendengroep. Lees meer

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn 1

Links, wees niet zo bang om hypocriet te zijn

Marthe van Bronkhorst bekijkt hypocrisie als spectrum: hoe hypocriet ben jij op een schaal van Frans Bauer tot Johan Derksen? Lees meer

In je eentje achterblijven

In je eentje achterblijven

Als vriendin K. op een date gaat, denkt Eva van den Boogaard na over hun onuitgesproken pact. Zo lang ze beiden ongelukkig in de liefde zijn, hebben ze elkaar. Maar wat als er iemand dat pact uitstapt? Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer