Ook de crackhoer wiens arm hij brak en overboord gooide, maakt hem geen monster." /> Ook de crackhoer wiens arm hij brak en overboord gooide, maakt hem geen monster." />
Asset 14

Deeltijd-monster

-Niels reist verkleed als backpacker over de wereld. Voor Hardhoofd houdt hij een wat wazig dagboek bij. Op dit moment is hij verdwaald op het betoverde eilandje Siquijor in de Filippijnen. Dit is deel 2 van zijn verslag, het vervolg op Siquijor.-

Jens staat bij de ingang van zijn resort te wachten naast een schurftige hond met een glazen oog waarvan het geslacht nooit boven water is gekomen. Jøran is nogal wat ouder dan ik, maar Jens is in de vijftig. De helft van de week is Jens een superheld, de andere helt van de week is hij een monster en dat heeft een reden. Jens was op zijn vijftiende al groot gebouwd. Toen zijn vader hem het huis uit trapte, had hij hem negen keer het ziekenhuis in geslagen, zodat hij al op zijn twaalfde zonder neusbotje door het leven ging. Hierdoor was de rest van zijn leven pijn geen probleem meer. Hij trekt zijn eigen tanden en gorgelt zich schoon met Glenfiddich. Dat kost hier overigens vijf daglonen. De werknemers op zijn resort hebben sindsdien gratis dental, want het motto van Jens is: ‘Charity is embarassing, but we can be good neigbours.’

Omdat hij door de mishandelingen toch al prima tegen pijn kon, en door diezelfde mishandelingen natuurlijk weinig reden had om nog thuis rond te blijven hangen, ging Jens op zijn vijftiende in Hamburg als freefighter aan de slag, totdat hij op zijn 17de aanmeerde op een schip. Hij kocht een dikke stapel porno voor 1 peso per stuk en verkocht ze voor 150 peso’s in Brazilië. Zo werd hij rijk. Toen ging hij naar het hoerenhuis en huurde de bovenste twee verdiepingen en de bijbehorende hoeren omdat het zijn verjaardag was. Omdat hij inmiddels natuurlijk miljonair was, had hij een bodyguard, een Armeniër die hem -op Jens’s verjaardag nota bene- al bij zijn vierde hoer kwam storen om hem te vertellen dat de wc in zijn kamer op de eerste verdieping het niet deed, dus Jens zei: ‘Man, voor mijn part gooi je het ding uit het raam’, dus de Armeniër gooide het ding uit het raam.

Maar dat is niet de reden dat Jens een deeltijd-monster is. Ook de crackhoer wiens arm hij brak en overboord gooide, zodat de motor van het schip haar onmerkbaar oppeuzelde, omdat ze een geweer tussen zijn ogen plantte, maakt hem geen monster. Dat maakt hem iemand die weet hoe hij moet overleven. Ook de familie zonder stroom, diep in de amazone, waar hij een koelkast voor kocht omdat het bier te lauw was, maakt hem geen monster, hooguit een beetje teveel gehecht aan bier. Wat hem een monster maakt, daaraan zit geen goed of kwaad meer. Het goed of kwaad daarin is net als een muntje dat elke dag anders valt. Op maandag en dinsdag lijkt het nog alsof hij een prima keuze maakte, dan wordt hij wakker van een fijne droom over een nieuw plan om een Vespa met een zijspan, waarin alleen een sixpackje San Miguel past, te bouwen. Op woensdag en donderdag is hij een monster, dan wordt hij wakker van de keuze die zijn ruggengraat voorgoed heeft vernacheld, dan kijkt hij uren in de spiegel en krabt zijn psoriasis tot bloedende pulp.

Terwijl we Jens naderen vertelt Jøran voor de zoveelste keer over de vloek van Jens. Dat is toch een beetje het ding met trauma’s. Als iemand je vriend wordt, dan komt het trauma op een gegeven moment wel naar boven en dan deel je een intiem moment. Maar als je iemand al wat langer kent, dan ben je gedwongen om het verhaal keer op keer te horen, en even beleefd te knikken als de eerste keer. Iemand het gevoel geven dat hij zich herhaalt, vind ik een van de meest onaardige dingen om te doen en vooral in het geval van een trauma kan je iemand maar beter uit laten praten. Soms lijkt muziek de enige plek in mijn leven waar herhaling nog een beetje welkom is.

‘Jens is zeventien en staat voor een pasgeboren kind. De familie staat ernaast met een pannetje kokend water. Er zijn veertien kinderen in de familie en iemand moet brood op de plank brengen. Als je een pannetje kokend water over het gezicht van een kind gooit, dan wordt het nou eenmaal een betere bedelaar. Voorbereiden is het halve werk. Over zeven minuten kookt het water. Gelukkig is Jens jong en dom. En als je jong en dom bent, dan maak je dappere keuzes die je als wijs man nooit zou maken. Hij pakt het kind en rent naar zijn motor. Jens brengt het tweehonderdzeventig kilometer verder. Ze zal nooit haar familie kennen. Ze is opgegroeid met een aardige baan bij een advocatenkantoor en denkt dat ze een beschermengel heeft (dat is ‘Jens-good-or-bad, you tell me’, zo noemt hij zichzelf), maar ze kent hem niet. Dan sterft de advocaat die elk jaar naar Jens schrijft om te vertellen hoe goed ze het wel niet doet. Ze zal hem nooit leren kennen en ze zal haar familie nooit vinden. Jens heeft het meisje van verminking gered, maar een familie heeft een dochter en de bijbehorende inkomsten verloren. En zodra Jens kinderen krijgt, dan zal hij beseffen dat hij hij geen held meer is, maar een monster. Hij vraagt me elke dag of hij een monster is of niet, maar ik heb geen kinderen, dus voor mij blijft Jens een held, in ieder geval, totdat ik kinderen krijg.’

Mail

Niels Gerson Lohman

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

een interview met Abel Kamps

Interview met Abel Kamps: 'Ik hou ervan als mijn werk meer een ervaring wordt en minder een object.'

Aucke Paulusma gaat in gesprek met kunstenaar Abel Kamps: Hoe verweef je absurditeit of humor in je kunst, en welke rol spelen deze elementen in het creëren van de impact die je werk op de toeschouwer heeft? Lees meer

Jonathan de slakkenman

Jonathan de slakkenman

'Hij zag simpelweg hoe de slak zich terugtrok in zijn huisje wanneer het zich onveilig achtte. Vanwege hun gedeelde lot, voelde Jonathan zich geroepen om de naaktslak ook een toevluchtsoord te bieden.' In dit korte verhaal van Ivana Kalaš neemt Jonathans slakkenfascinatie langzaam zijn leven over. Lees meer

:Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Armoede, de bedpartner die je verlangen indringt: brieven over consent

Alara Adilow blikt terug op haar jongere zelf en ziet hoe onwetendheid en zelfdestructie haar afsneden van zorg en liefde, tot feministische en postkoloniale denkers haar aanraakten en haar openstelde om naar zichzelf en de wereld te kunnen kijken. Lees meer

Het insectenhotel

Het insectenhotel

‘Ik kan wel voor je krimpen.' Dieuke Kingma onderzoekt in een kort verhaal vol spinnenpoten en keverschildjes of je de ruimte die je inneemt in een relatie ook weer terug kan geven. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer