Asset 14

Sexy naampie

SEXY HAS A NEW NAME Althans, dat staat op de felroze zadelbeschermers waar alle fietsen achter het druilerige CS mee getooid zijn. Onder de slagzin staat dat je maar lekker lingerie, speeltjes en olie moet komen kopen. Ik vraag me af hoeveel mensen met een klamme bips van hun natgeregende zadel daadwerkelijk langs zullen fietsen en zie de gruizig ogende Seksshop Miranda in mijn oude straat voor me. Een perfect gekozen naam binnen het seksshop-genre, is het niet? Miranda. Seksshop-seks. Net als Brenda naar mijn mening, of Juanita. Dames met glimmers en glans, niets aan de hand behalve goeie jetsers, veel kant en plastic. Een seksshop zal vast nooit Grieteke heten, of Marjan of Kristien. Wacht. Kristien misschien wel, zeker op z'n Frans - Christine! Christine le Duc! Seks!

Wat ís eigenlijk een sexy naam? overpeins ik op mijn roze zadelbeschermer. Laatst las ik dat Nikki de meestgebruikte pornonaam is, wat ik gelijk aan mijn vriendin Nicole berichtte, die ik altijd Nikki noem omdat ik dat juist zo’n lieve naam vind. Wat bleek: ook haar vriend prijkte boven aan de pornolijsten. Zou dat toeval zijn? Wat maakt een naam eigenlijk aantrekkelijk? In feite niets natuurlijk want het zijn maar letters, maar hoe vaak ben ik nou serieus verliefd geweest op iemand met een naar mijn smaak afgrijselijke naam? Ok ok ok. Ik ben weleens verliefd geweest op een Frans (ik, gehaast verontschuldigend na iedere introductie: “Ja maar ik noem hem nooit Frans hoor ik noem hem altijd Maurits eigenlijk is hij ook helemaal geen Frans vind je ook niet ja he gek he?”). En op een Dries. Feromonen versus namen: 2-0. Toch durf ik te stellen dat zoiets relatief niet zo heel vaak voorkomt, oftewel dat de meeste mensen toch voornamelijk naar liefjes vissen binnen hun eigen naamspectrumvijver. Hoe vaak heb ik jongens bijvoorbeeld niet horen zeggen dat Merels of Julie’s (of Nina’s of Sara’s) altijd zulke leuke chicks zijn? En durf ze eens ongelijk te geven!

Foto: Gabor Roozen.

Ik besluit tot een mini-onderzoek naar mijn persoonlijke liefdesnamengeschiedenis en zo kom ik er allereerst achter dat het Meertens Instituut werkelijk een fantastisch apparaat heeft om een dagdeel aan te verkwanselen: de voornamendatabase. Hier kun je zien in welke streken van het land een bepaalde naam het meest voorkomt, hoelang deze naam al gebruikt wordt en hoe populair hij is (en is geweest). Wat leer ik zoal? Om te beginnen dat meisjesbaby's in ieder geval al vanaf 1880 Laura worden genoemd. Bij jongensbaby’s doet Laura het slechts goed als tweede naam. Wij, de meisjesLaura's, zijn vooral populair in Amsterdam, Rotterdam en Groningen (ha! ik kom uit alledrie!) en er is één gemeente - als ik de verspreidingskaart moet geloven - waar de laatste vijf jaar geen enkel Lauraatje is geboren: Rozendaal (de gemeente die alleen door Vlieland en Schiermonnikoog wordt verslagen in lage inwoneraantallen; bekend van de Kappelenberg, jeweetwel).

Ook leer ik van het Meertens Instituut dat de naam Dylan - ik noem maar even een afschuwelijke naam (sorry Dylan) - pas vanaf 1963 wordt uitgegeven in Nederland. En qua populariteit piekt in 1993, wanneer ook 2 Unlimited, René Klijn en Haddaway hun hoogtijdagen beleven. Staat dit naambeeld model voor mijn verhouding tot mannennamen: hoe recenter hun piek, hoe lelijker ik deze namen en bijbehorende tronie van hun dragers vind (en dus hoe kleiner de kans ze terug te vinden tussen mijn verliefdheden)? Mijn theorie gaat inderdaad op voor de Brandon waar ik nooit verliefd op ben geweest (in Nederland vanaf 1980 en hij piekt in 1992 samen met Dr. Alban, Snap! en Double You). Voor de door mij nooit beminde Remco (vanaf 1960 met een piek in 1975 met ZZ Top, The Eagles en Black Sabbath) gaat hij ook op. Een zekere Melvin (1970, en alweer een piek in 1993). Een zeer slecht mannenjaar wat mij betreft, 1993 - het leeftijdsaspect ervan nog buiten beschouwing gelaten.

Ik ga helemaal los op deze pagina. Mijn exen en jammerlijk misgelopen exen gaan er één voor één doorheen, te beginnen met mijn eerste grote liefde Don-Diëgo. De ten tijde van ons aanstaande huwelijk zevenjarige Don-Diëgo, die (ook ten tijde van ons aanstaande huwelijk) elke dag in een blauw geblokt jurkje liep, blijkt de enige uitzondering: hij heeft zo’n prachtig pompeuze naam dat er niet eens een tabel voor gemaakt is. Als ik de grafieken analyseer komt er een specifiek soort naam naar voren waar ik steeds als een blok voor gevallen ben. Don-Diëgo dus buiten beschouwing gelaten bleken het namen die al gestaag populair waren vanaf 1880, die in de periode van de Wederopbouw aan een langzame opmars begonnen en hun hoogtepunt bereikten iets voor mijn geboorte, in de jaren zeventig. Sexy heeft, waar het mijn smaak betreft, een eeuwenoude naam.

Mail

Laura van der Haar is archeoloog en schrijver.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer