Asset 14

Raw jeans baby

Column: Raw jeans baby

Hard//hoofd heeft een nieuwe columnist! Na het open einde van Kasper van Royen hebben we eindelijk een geschikte opvolger gevonden. Wij verwelkomen dichter, (toneel-)schrijver, winnaar van de Lowlands Schrijfwedstrijd 2016 en docent Duits Iduna Paalman. Om de woensdag zal zij haar woorden laten dansen op onze website, met illustraties van Tsjisse Talsma.

Mijn neefje werd geboren in een unwashed spijkerbroek. Het was een badbevalling dus het water kleurde direct paars van het bloed en de blauwe verf. De vader van mijn neefje, mijn broer, schepte behoorlijk op. ‘Ik wist dat dit zou gebeuren, ik wist alleen niet dat het zo mooi zou zijn.’ De moeder, mijn schoonzus, leek ook tevreden. ‘Ik vind ‘m echt stoer zo’, zei ze, ‘anders dan al die andere baby’s.’

Op kraamvisite lieten wij ons vertellen dat unwashed jeans, ook wel untreated, rigid of raw denim, precies was wat de baby aan omhulling nodig had. Raw denim was in staat naar de baby te luisteren zoals mensen dat niet konden. ‘It allows the wearer’, zei mijn broer die lesgeeft op een fashioninstituut, een eigen jeansmerk runt en zowel met zijn studenten als met zijn denimgezellen in het Engels converseert, ‘to personalize the pants for his unique shape, with creases and fade marks forming to his body type.’ Het leek of mijn neefje ons even bevestigend toeknikte.

Het baby’tje sliep en dronk goed en ook zijn stoelgang kwam al snel op gang. De spijkerbroek bleek op de groei en veerde dus mee als er een luier onder moest worden gepropt. Er was een oma die gymschoentjes breide, ikzelf kwam aan met een wollen hemdje en zo werd de broek opgenomen in een natuurlijk geheel. Maar toen ik na een paar weken eens op mocht passen en voorstelde het broekje mee te wassen met een boel rompertjes en spuuglappen vloog mijn broer op. ‘Wassen?’ zei hij, ‘ben je helemaal krankzinnig geworden?’ Raw denim bleek zelfreinigend en onder geen enkele voorwaarde geschikt voor de wasmachine. Een wasbeurt zou alle magie verdrijven. De kleine keek me met een opgetrokken frons aan. Jezus, leek hij te zeggen, dat weet ik zelfs.

Mijn neefje groeide en begon zijn gelaatstrekken te ontwikkelen. Als mijn broer hem ontwerpen voor nieuwe broeken liet zien was het alsof ze een druk gesprek voerden waarin ze discussieerden en elkaar advies gaven. Er werd een hele raw garderobe voor de baby aangelegd; een mobile met figuren van spijkerstof en een denim kruipdekentje vormden de kopstukken. Het rauwe blauw overstemde alle andere kleuren in huis.

Op een dag – mijn broer was met zijn gezellen naar een weverij in Pisa om stoffen te checken – ging ik theedrinken bij mijn schoonzus. Ik zag al in de deuropening dat er iets niet in de haak was.
‘Het lukt me niet meer’, zei ze toen we op de bank zaten. Ze wreef met haar handen langs haar slapen en over haar oogleden. Mijn neefje lag in een wiebelwagen onrustig de pasvorm van zijn broek te controleren. ‘Die denim achtervolgt me. Het is een monster, een donkere tunnel, het slokt me op. ’s Nachts is het niet de baby, maar die verduvelde spijkerbroekjes die god weet waarom op de stoel liggen te krijsen.’
‘Je bent jezelf kwijt’, zei ik.
‘Ik word geleefd, ik voel me versleten, kapot. Het neemt ons over, het drijft ons uit elkaar.’ Ze nam een slok thee, haar hand trilde. Ik stond op en liep naar mijn neefje, zijn gezichtje vertoonde een blauwige gloed. ‘Er is een oplossing’, mompelde ik. Ik trok de broek van zijn beentjes en rukte de mobile weg. Er daalde al direct een vreemd soort rust op hem neer. Ik opende de trommel van de wasmachine en samen met alle andere raw denim gooide ik het broekje naar binnen. Ik voegde wasmiddel toe, draaide de knop naar veertig graden en drukte op start. Mijn schoonzus keek sprakeloos toe. Het water werd rochelend aangevoerd, de was lag weerloos als geschoten wild op een hoopje achter het glas.

Mail

Iduna Paalman (1991) is al bijna vier jaar columnist voor Hard//hoofd. Haar poëziedebuut ‘De grom uit de hond halen’ verscheen in het najaar van 2019 bij Querido. Ze won er de Poëziedebuutprijs 2020 mee. Ze publiceerde onder meer in De Gids, De Revisor, De Groene Amsterdammer en NRC Handelsblad.

Tsjisse Talsma gaat het liefst met zijn schetsboek de wereld rond.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
We zijn tenminste allemaal nog mensen

We zijn tenminste allemaal nog mensen

Een zaterdag begin november, op perron 5 van Utrecht Centraal. Het is rond vijven en het perron ziet zwart van de mensen die net als ik naar Amsterdam willen. Ik zet me schrap voor het moment dat de trein arriveert en ik me tussen de lange stroom mensen naar binnen moet zien te wurmen. Als... Lees meer

Column: Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Dat heet ‘een gesprek voeren met elkaar’

Als een vriendin van Eva op date gaat met een man waarmee Eva zelf al eerder afsprak, is ze erg benieuwd naar haar bevindingen. Lees meer

Column: Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Het glas wijn waar ik zin in heb bestaat niet

Twee jaar geleden vroeg Eva nog aan een collega waarom ze niet dronk. Inmiddels laat ook zij de alcohol links liggen en is ze zelf degene die wordt bevraagd. Lees meer

(Ont)hechting

(Ont)hechting

Als Aisha op proef intrekt bij haar geliefde en haar eigen gekoesterde plek achterlaat, is het net het alsof ze een onvaste vorm aanneemt. Lees meer

Hypnose

Op een dag breng ik alle wereldleiders onder hypnose

Een betere wereld begint bij een andere gedachte en daarom besluit Marthe van Bronkhorst hypnotiseur te worden. Lees meer

Column 1

Je opnemen in mijn testament

Een lugubere ontdekking tijdens een boswandeling doet Eva nadenken over wat we achterlaten voor onze nabestaanden als we overlijden. Lees meer

Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

Zeggen dat ik schrijver ben

Zeggen dat ik schrijver ben

Voorafgaand aan een netwerkevenement besluit Eva dat het maar eens afgelopen moet zijn met haar heimelijke schrijverschap. Lees meer

Geesten uit mijn datingverleden

Geesten uit mijn datingverleden

In de digitale wereld komt Aisha haar ex-dates nog regelmatig tegen. Ze posten sportschoolselfies, krijgen een puppy, of een baby. Hoe zou het zijn als ze met hen samen was gebleven? Lees meer

‘Sexy, dat beenhaar’

‘Sexy, dat beenhaar’

Ongeschoren vrouwenbenen zijn voor sommige mannen 'een dingetje'. Maar Eva is wel klaar met al dat gedoe, en in het café waar ze zit blijkt ze daarin niet de enige. Lees meer

Mijn roodbewangde gezicht 2

Mijn roodbewangde gezicht

Het bekijken van jeugdfoto's dwingt Eva te reflecteren op één van haar onbewuste mechanismen: blozen. Lees meer

:De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

De on//smakelijke week: De smakelijke aarde

Sinds vorig jaar voelt Aisha soms de behoefte om zand te eten. Ze gaat op zoek naar waar dit vandaan komt en hoe cultureel bepaald is wat we eetbaar vinden. ‘Is mijn zandbegeerte niet gewoon een hunkering naar verbinding naar iets dat ik ergens ben kwijtgeraakt?’ Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst! 

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe kunstenaars en schrijvers. Wij zijn bewust gratis toegankelijk en advertentievrij. Sluit je ook aan bij Hard//hoofd en zorg dat wij talent een podium kunnen blijven bieden. Als je je vóór 31 december aanmeldt als kunstverzamelaar, ontvang je in januari al je eerste kunstwerk!

Word kunstverzamelaar