Als er al zoiets bestaat als Nederlandse humor, dan moet het absurdisme zijn. De dada-avonden van Theo van Doesburg, Toon Herman’s onzichtbare perzik, Wim T. Schippers, Jiskefet, Hans Teeuwen, Karel Sneep en zijn Lachcommando, Vrienden van de Scheepvaart: Nederland houdt van nonsens.
Ronald Snijders, tot nu toe vooral bekend als jazzfluitist en als presentator van het onvolprezen tv-programma ‘De Staat van Verwarring’, kan nu aan dit rijtje worden toegevoegd. In zijn eerste avondvullende voorstelling leest Snijders voor uit eigen werk. ‘Verkeerde benen’ bestaat in zijn geheel uit ultrakorte absurdistische sketches. Een aantal is afkomstig uit ‘Binnenland 1’, zijn ‘fictief nieuwsprogramma’ voor Radio 1.
Er zit geen enkele lijn in de show. Er zit ook geen boodschap in, geen dubbele lagen: Snijders brengt puur, onversneden absurdisme. Daarin verschilt Snijders van zijn voorgangers. Hij schuwt het intellect van Jiskefet of de onderliggende woede van Hans Teeuwen. Snijders vermijdt ook cabaret-clichés zoals uitgekiende timing, punchlines, performance of emotionele lading.
Als er al emotie uit de show spreekt, dan is het zijn onvoorwaardelijke liefde voor absurdisme. Snijders is -op het monomane af- toegewijd aan zijn missie om zo droog mogelijk de meest van de pot gerukte beelden te scheppen. In tegenstelling tot bijvoorbeeld ‘Radio Bergeijk’ lijkt zijn voorkeur voor radiogesprekken meer een geschikte vorm voor zijn gekte dan een parodie op radio.
Als concept klinkt dit wellicht studentikoos of flauw. Maar het is juist Snijders’ radicale benadering die hem, in combinatie met het fantastische materiaal, zo bijzonder maakt. Hij dwingt de luisteraar om zich tot het uiterste te concentreren op zijn absurde beelden. Van een spanningsboog is geen sprake, Snijders brengt zijn teksten een uur lang in moordend tempo.
Ronald zelf is de saus over zijn eigen werk. Hij is charismatisch en goed gekleed, hij praat als een vriendelijke leraar. Hij is de laatste persoon uit wiens mond je iets vreemds zou verwachten.
Het vraagt een hoop van de menselijke geest om continue Snijders’ spervuur aan gestoorde beelden te volgen. Op den duur wordt dit dan ook een bedwelmende bezigheid, met als gevolg dat de show naast hilarisch ook enigszins psychedelisch aandoet. Dit maakt ‘Verkeerde Benen’ uniek en onmisbaar.
Wie nooit meer een motbui wil zien zonder aan duizenden slecht dichtgedraaide kraantjes te denken, kan naar Theater Het Perron in Amsterdam.
Ronald Snijders – Verkeerde Benen
7 januari 2010, 21u
Entree: 10 euro
Theater Het Perron
Egelantiersstraat 130
-Lucky Fonz III (1981) is een singer/songwriter uit Amsterdam en vertolker van Engelstalige folkballades. In december 2006 won hij de finale Singer/Songwriter van de Grote Prijs van Nederland. Lucky Fonz is het bekendste lid van de Amsterdam Songwriters Guild. Hij heeft al drie succesvolle albums op zijn naam staan: Lucky Fonz III, Life Is Short en A Family Like Yours. Zijn eerste theatershow 'Ik ben een idioot, maar ik spoor niet', ging in 2009 in première.-
