Vroeger schreef men brieven. Tegenwoordig wordt er alleen nog maar gesmst! Goede vrienden Melle en Elon schrijven elkaar op Hardhoofd wekelijks brieven over zaken die anders alleen in het holst van de nacht op een godverlaten kruispunt in de stad ter sprake komen. Deze week Elon's tweede brief over de besluiteloosheid van een generatie zonder idealen." /> Vroeger schreef men brieven. Tegenwoordig wordt er alleen nog maar gesmst! Goede vrienden Melle en Elon schrijven elkaar op Hardhoofd wekelijks brieven over zaken die anders alleen in het holst van de nacht op een godverlaten kruispunt in de stad ter sprake komen. Deze week Elon's tweede brief over de besluiteloosheid van een generatie zonder idealen." />
Asset 14

Beste Melle II

Dit is de reactie op Melle's brief van vorige week.

Amsterdam, 2 oktober 2009

Hey Melle,

Ja ja ja. Je hebt natuurlijk wel gelijk. In al die dingen die je altijd zegt. Je hebt er gelijk in dat je mij gelijk geeft dat Amsterdam kneuterig is en je hebt gelijk in de zorgen die wij delen om het feit dat Nederland zich in deze groeiende wereld steeds verder achter de dijken verschanst. En je hebt natuurlijk gelijk dat, nog meer dan al het andere, niet Amsterdam, maar wij langzaam veranderen. Wij gaan niet meer op zoek naar nieuwe plekken. En ja, we worden steeds minder jong.

Sterker nog, ik word ouder en wel volgende week. Ik heb m’n studententijd schreeuwend voorbij laten trekken zonder mijn gêne weg te drinken en de Voetboogsteeg onder te kotsten. Ik besteed liever een kwartier aan het zoeken naar de sneltoets op mijn computer om dat dakje boven de e van gêne te kunnen typen. En over een paar maanden studeer ik misschien wel af. En dan neem ik misschien wel een baan. Gelukkig schrijf ik het, want elke keer dat ik het zeg, moet ik al een beetje overgeven. En daarna begint pas het echte klagen.

Eerlijk gezegd weet ik wel dat er maar weinig dingen dankbaarder en eervoller zijn dan in je eigen levenonderhoud te kunnen voorzien, verantwoordelijkheid te nemen voor jezelf en werkelijk geëmancipeerd te zijn. Had iedereen op deze godverlaten planeet maar de luxe en de vrijheid om zonder dank of schuld in hun eigen levensonderhoud te kunnen voorzien. Het probleem is dat ik veel te verwend ben om dat echt te kunnen bevatten. Laten we eerlijk zijn. Volgende week wordt ik 25 en in die 25 jaar heb ik nauwelijks anders gedaan dan mezelf te verrijken ten koste van anderen. Mijn ouders en de overheid hebben als gewillige schapen in mij geïnvesteerd, in de hoop dat die investering zich ooit uit zou betalen. En tot overmaat van ramp sputter ik nog tegen ook.

Maar het uitbetalen van die investering door mezelf nuttig en dienstbaar te maken voor de samenleving heeft niet per se iets te maken met het idee van een baan; en alhoewel we beide termen door elkaar gebuiken, is ‘baan’ toch ook niet hetzelfde als ‘werk’. Waar slaat dat woord eigenlijk op? Impliceert ‘baan’ dat je op weg bent in een bepaalde richting, zoals een glijbaan of een baan om de aarde? De term ‘werk’ verwijst naar een bezigheid die los staat van enige lange termijn context. Een baan daarentegen, moet op termijn ergens toe leiden; dat je van die ene baan overstapt naar de volgende baan, een betere baan, en dat je zo steeds verder komt. Maar het gaat helemaal nergens naar toe. Je komt helemaal niet echt verder en wat maakt de volgende baan eigenlijk beter? Een beter salaris? Een hogere positie? Een secretaresse en auto met chauffeur? Het maakt allemaal geen drol uit. En dat non-existente drolletje is waar onze generatie zich druk om maakt.

Het probleem is dat wij stiekem niets meer hebben om voor te vechten. We hebben het zo makkelijk, dat we ons niet meer hoeven af te vragen wat goed is, of wat belangrijk, wat voor ons de moeite van het opofferen waard is. Want zeg nou zelf, heb je iemand van onze generatie ooit iets zien opofferen, iets zien opgeven? Heb je ooit iemand met diepe overtuiging en vast geloof ergens voor zien gaan? Nee, wij verschuilen ons liever achter die bewering dat iedereen recht heeft op zijn of haar mening en je niet kunt beoordelen wat goed of fout is, want wat voor ons goed is, is misschien wel fout voor een ander. Lafayette en Che Guevara zouden in de wereld van vandaag voor gek zijn verklaard. Idealisten, die durven te pretenderen dat hun waarden universeel zijn en dat ook nog eens met het zwaard in de hand gaan lopen uitdragen? Gatverdamme! Ze zijn nog erger dan de neo-conservatieven. Ze zijn nog erger dan de Talibalibanban. Heb je daar wel eens bij stilgestaan?

En wij, Melle? Wij zijn de generatie van de besluiteloosheid. We hebben zoveel keus, terwijl zo weinig ons echt raakt, dat we langs de kant blijven staan. Aarzelend, wachtend op het ideale moment om het water in te springen en actief vorm te geven aan de wereld waar we deel van uitmaken. Maar het punt is, dat dat moment nooit komt.

En toch fladdert onze generatie maar een beetje rond, wachtend op de juiste kans. We studeren een beetje hier, pruttelen in een bestuurtje daar en werken een beetje in de rondte; niet omdat we er echt in geloven, maar omdat we denken dat het ons mettertijd wel zal brengen waar we wel in durven te geloven. En na verloop van tijd worden we dan zelf een cliché en lachen we onze ambities beschaamd weg.

Mel, ik geloof dat ik je in al die jaren maar een keer met klem heb verzocht onmiddellijk een boek te lezen. Weet je nog? Ik begin steeds beter te begrijpen waarom. Net als Holden Caulfield doen we maar wat. We hebben geen idee waarom of voor wie. En heel soms, denken we in al onze stompzinnigheid opeens dat we de geest hebben en het allemaal begrijpen. Dan schudden we iemand wakker om ons belachelijk te maken met het beste van alle slechte ideeën: ‘I’d just be the catcher in the rye and all.’ Ja, precies, de vanger in het graan. Heel goed.

Groetjes,
elon

p.s.: Ik heb laatst een collecteur van de nierstichting weggestuurd, omdat ik aan tafel was, en omdat ik toch geen nierziekte heb. Begrijp je wat ik bedoel?
p.p.s.: Hoe komt er stof aan de binnenkant van mijn lampenkap?

- volgende week het antwoord van Melle -

Mail

Elon Heymans

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Automatische concepten 71

We hebben een probleem met de derde helft

Een voetbalwedstrijd stopt officieel misschien op het veld, maar Marthe van Bronkhorst merkt in de trein dat het slinkse spel doorgaat. Lees meer

Mycelium

Mycelium

Wat als schimmelsporen zich met iedere adem dieper in je longen graven? Met ‘Mycelium’ won Olga Ponjee de juryprijs van Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Bösendorfer

Bösendorfer

Bij Snelders blinkt de piano van het poetsen en de handen van de vijftigjarige eigenaar zijn door ouderdom stram geworden. Wat gebeurt er als een twintiger op bezoek komt om de Bösendorfer te bezichtigen? Met ‘Bösendorfer’ won Nick De Weerdt Het Rode Oor 2023, de erotische schrijfwedstrijd van Vlaams-Nederlands huis deBuren. Lees meer

Een villa voor het onbekende

Een villa voor het onbekende

Floris Tesink bezocht het FOMU, waar Grace Ndiritu door associatieve combinatie een expositie invulde. "Dit conflict tussen de fotografie en de ruimte brengt je op een plek die niet te begrijpen is, maar toch verslavend voelt voor degene die zich hieraan overgeeft." Lees meer

Zeker weten dat hij een super goede vader wordt

Zeker weten dat hij een supergoede vader wordt

Eva wil blij zijn voor haar vriend, die na een halfjaar weer van zich liet horen, maar merkt dat het haar moeite kost. Lees meer

In mijn droom besta ik uit pixels

In mijn droom besta ik uit pixels

Terra van Dorst keek maandenlang naar livestreams van pleinen en stranden. Dit vertaalde ze naar gedichten over een straat waarin ze haar ouders vindt, een man die haar een sjaal wil verkopen waar je in kan wonen en de zee. Het resultaat is de bundel 'in mijn droom besta ik uit pixels' waarmee ze deze zomer afstudeerde bij de opleiding Creative Writing aan ArtEZ. Lees meer

Ondraaglijk gewicht

Ondraaglijk gewicht

Een opmerking van een kennis activeert bij Aisha een stroom van onzekere gedachten. Waarom wordt ons zelfbeeld zo beïnvloed door externe standaarden? Lees meer

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Essay en Opinie

Hard//hoofd zoekt een nieuwe Chef Essay en Opinie!

Hard//hoofd zoekt vanaf 1 november een enthousiaste en assertieve kritische denker (x/v/m) die de redactie wil komen versterken als Chef Essay en Opinie! Lees meer

Pulpa

Pulpa

Ileen Rook schreef een afstudeernovelle over autoriteit, de supermarkt en een teveel aan tanden. Wie is Aline, waar komen al die tanden vandaan en hoe kan ze grip krijgen op een realiteit die steeds verder van haar verwijderd raakt? Lees meer

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echt subsidies zijn’?

Wat dondert het of fossiele subsidies ‘echte subsidies’ zijn?

‘De grootste catastrofe in de geschiedenis van de mensheid is niet het moment voor afleidingsmanoeuvres.’ Lees meer

Wegwerpliefde

Wegwerpliefde

Liefde overwint niet alles, en zeker niet het kapitalisme, merkt Marthe van Bronkhorst. Lees meer

Stuur je pitch in voor ‘Sorry’, het vierde Hard//hoofd Magazine! 1

Stuur je pitch in voor ‘Sorry’, het vierde Hard//hoofd Magazine!

We zijn weer op zoek naar nieuwe inzendingen van literaire virtuozen, opiniërende vedetten en visuele vagebonden. Stuur uiterlijk zondag 8 oktober een pitch naar magazine@hardhoofd.com onder vermelding van ‘Magazine 4: Sorry’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 7

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel vier. Lees meer

Une Belle Histoire

Une Belle Histoire

Als Aisha haar moeder vertelt over haar vakantieplannen in Bretagne reageert ze nuchter. ‘Dan kun je gelijk wel tante Ans uitstrooien’. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 6

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel drie. Lees meer

Bibi Dumon Tak in Zomergasten

Bibi Dumon Tak was in veel opzichten een perfecte Zomergast

De vierde Zomergast van 2023 nam vanaf het eerste fragment de regie, maar schrijver Bibi Dumon Tak verloor haar kijker (en presentator) geen moment uit het oog. Marte Hoogenboom zag in haar de ideale Zomergast, die er niet op uit was briljant of eloquent over te komen. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen 3

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel twee. Lees meer

Khadija Arib in Zomergasten

Kat-en-muisspel tussen Arib en Maassen in Zomergasten

Net als andere zomers bespreken we ook dit jaar de grootmoedige, strijdbare en soms stroeve gesprekken die in Zomergasten worden gevoerd. Marthe van Bronkhorst over het gesprek tussen zomergast Khadija Arib en Theo Maassen: Arib de machtige, tevreden kat, Maassen een nieuwsgierig muisje. Lees meer

Zomercolumn: Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

Tussen swipes en onverwachte ontmoetingen

In een zinderende zomerhitte deelt Stefanie Gordin, in een reeks van vier columns, haar persoonlijke gedachten en ervaringen over liefde, identiteit en kwetsbaarheid. Dit is deel een. Lees meer

:De aankondiging: De kunst van vertrekken (deel 1)

De kunst van vertrekken: de aankondiging

Voor kunstenaars is het essentieel om zichtbaar te zijn voor publiek. Maar wat gebeurt er als een kunstenaar zich terugtrekt of zelfs helemaal stopt met het maken van kunst? In deel 1 van de serie ‘De kunst van het vertrekken’ kijkt Lara den Hartog Jager naar de kunst waarmee sommige kunstenaars afscheid nemen uit de kunstwereld. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier! 

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we voortaan twee keer per jaar verschijnen en daardoor nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in maart je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer