Asset 14

Niet in de koffietent

Alles vijf sterren: Amstelveen, een kroeg en klassieke muziek 1

Wat moet je echt doen, lezen, beluisteren of zien? Om je te helpen geven leden van de Hard//hoofd-redactie iedere week antwoord op één simpele vraag: 'wat maakt je blij?'.

The Wire: hardste rap en tederste poëzie
✩✩✩✩✩
Ruby Sanders

'In de marketing staan tegenover de 'early adopters' de zogenaamde 'laggards': mensen die iets nieuws pas wanneer het alweer bijna uít de mode is, omarmen. Zo overweeg ik momenteel om Netflix te nemen (vooral omdat mijn schoonzusje een vierde persoon nodig heeft om een abonnement te delen). Maar voordat ik daaraan begin, kijk ik de fenomenale serie The Wire, die liep van 2002 tot 2008 en gaat over misdaad, corruptie, media en politiek in de Noord-Amerikaanse stad Baltimore. Sinds The Sopranos heb ik niet meer zó vaak buiten het kijken om aan fictieve personages gedacht. Omar, McNulty en Stringer (Idris Elba!) dwalen door mijn hoofd. De dialogen zijn de hardste rap en de tederste poëzie ineen. Er laat bij zijn heeft als groot voordeel dat er altijd wel wat prachtigs op je wacht. Nog één seizoen te gaan.'

Veronica Mars: kinderen van het millenium
✩✩✩✩✩
Daan Steinebach

'Eén van de favoriete onderwerpen in het almaar uitdijende corpus aan Millenial-essayistiek is de invloed op onze generatie van twee series: jaren-negentig-sitcom Friends, en Lena Dunham’s onvolprezen ego-document Girls. Nou is de eerste, als je het mij vraagt, de kapitalistische verbeelding van een klasseloze samenleving (als je het negeert, is het er niet): welgestelde New Yorkse eind-twintigers spenderen een aanzienlijk deel van hun kennelijk oneindige vrije tijd in een oh zo Amerikaanse (lees, met alle respect: afzichtelijke) koffietent en leven zich uit in onverschilligheid, navelstaren en desinteresse. Girls is zich daarentegen maar al te bewust van seksisme, klasse en kapitalisme, maar dan omdat deze eveneens hangende, artistieke twintigers verbolgen zijn over het feit dat ze die Friends-koffietent niet kunnen betalen (dat ben ik ook, trouwens).

Daartussenin verdient Veronica Mars een plaats aan het pantheon – de serie uit halverwege de jaren nul over high school-studente maar eigenlijk hyperintelligente private investigator Veronica in small town, extreem-rijk-tegen-echt-arm Californië. Verteld als een film noir misdaaddrama navigeert de (verfrissend, voor een vrouw uit Hollywood) intelligente Veronica de sociale complexiteit van klasse, ras en seks. Op momenten is het cliché, maar misschien juist daardoor wel herkenbaar als representatie van de echte wereld – en eindelijk niet in een koffietent.'

Savannah Bay: bruisende, lokale boekhandel
✩✩✩✩✩
Yentl van Stokkum

'Een van de mooiste dingen in de wereld vind ik de kleine, lokale boekhandel. Iedere zichzelf respecterende stad heeft er wel een. Meestal verstopt in een zijstraat van het bruisende centrum en over het algemeen uitgerust met betrokken personeel dat van lezen houdt. Mijn aller-lievelings onder deze lievelingen is Savannah Bay. Verstopt in de Telingstraat, in het Centrum van Utrecht, begon Savannah Bay in 1975 onder een andere naam als feministische boekhandel. Vandaag de dag specialiseert de winkel zich in boeken over genderstudies en homoseksualiteit. Soms lees ik artikelen over hoe veel mensen meer mannelijke dan vrouwelijke schrijvers lezen. Zelf denk ik dat het aan Savannah Bay te danken is dat mijn boekenkast voor het merendeel bestaat uit spannende hedendaagse vrouwelijke schrijvers. Los daarvan is het een heerlijke, bruisende en prachtige parel.'

Beeld: still uit Veronica Mars

Mail

Redactie

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
Lees meer
test
het laatste
:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Auto Draft 9

Dat het was

Hoe ga je om met herinneringen die te pijnlijk zijn om onder ogen te komen? Olivier Herter maakt het publiek getuige van een versnipperd landschap van herinneringen. Vloeiend, stemmig en ogenschijnlijk zonder plot wordt geprobeerd woorden te vinden, waar geen woorden voor te vinden zijn. Dit verhaal werd eerder op toneel gebracht door t Barre Land. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

De archivaris en haar dochter: De eeuwige lijsten

‘Ik wil geen literatuur van je maken.’ Hoe berg je je moeder in je schrijven, zonder haar essentie te bevriezen? Bareez Majid dicht in woord en beeld over ‘soon-to-be-dead-mothers’ en onderzoekt hoe hun lichamen functioneren als vergankelijk archief. Lees meer

Nog een keer: baas in eigen buik! 1

Nog een keer: baas in eigen buik!

Je zou zeggen dat het abortusrecht in Nederland vanzelfsprekend is, maar is dat eigenlijk wel zo? Een abortus is wettelijk gezien namelijk nog steeds strafbaar. Jihane Chaara neemt je mee in de politieke geschiedenis van het verworven abortusrecht in Nederland, die gepaard gaat met weerstand tegen dit recht op zelfbeschikking, maar ook met veel feministisch verzet en solidariteit. Lees meer

Auto Draft 8

Een transformatie van verlangen: brieven over consent

Wat als we consent en verlangen zélf als de voorwaarden van bevrijding en sociale rechtvaardigheid zien? Yousra Benfquih licht toe hoe genot-activisme ons niet alleen toelaat om ons tegen de dingen te verzetten, maar ook om te onderzoeken waar we naar verlangen. Lees meer

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

Iemand die me bij de hand neemt en me zegt hoe het moet, alles

'Ik verlang zo erg naar een inspirerend figuur die logica ontdekt in de willekeur van wat ons allemaal overkomt. Die tegen me zegt: "Marthe, zó is het, en de rest is bullshit".' Lees meer

Auto Draft 7

Moederland

Zelfs in de Italiaanse zon lukt het niet altijd om donkere gedachten op afstand te houden. Roos Sinnige laat ons meedrijven op de ongrijpbare stroom die dan ontstaat. Lees meer

Mijn naam roept 1

Mijn naam roept

Hodo Abdullah beschrijft hoe de geschiedenis van Somaliland haar ook veel over haarzelf leerde. Hoe komt het dat het geloof in henzelf, de veerkracht en de trots van de Somalilanders zo verankerd zit in hun DNA? Wat geeft hun de kracht om door te gaan? Lees meer

:Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent! 1

Oproep: Reageer op de briefwisseling over seksueel consent!

Ben je vrij in je verlangen? Op welke manieren kunnen en willen we elkaar aanraken? Reageer vóór 2 juni op de brieven van Yousra Benfquih en Alara Adilow. Lees meer

zonderverdergroet

zonder verdere groet

Rijk Kistemaker doet niet aan groeten. Rijk schrijft gedichten terwijl hij bezig is met andere dingen, zoals het opladen van een gehuurde Kia en huilen. Laat je meevoeren op zijn poëtische gedachtestroom. Lees meer

Lees Hard//hoofd op papier!

Hard//hoofd verschijnt vanaf nu twee keer per jaar op papier! Dankzij de hulp van onze lezers kunnen we nog vaker een podium bieden aan aanstormend talent. Schrijf je nu in voor slechts €2,50 per maand en ontvang in september je eerste papieren tijdschrift. Veel leesplezier!

Word trouwe lezer