Asset 14

À la recherche du temps romantique

De Vlaamse theatermaakster Julie Cafmeyer gaat schaamteloos op zoek naar de liefde. En spaart daarbij niemand, ook zichzelf niet. 'Ik doe alles voor een ja'.

Ik ben iemand die liever ‘ja’ dan ‘nee’ zegt.

‘Ja’ is gewoon meegaan, jezelf laten versieren, jezelf laten leiden zonder na te denken, jezelf laten verslinden. ‘Nee’ is discipline, kritisch zijn, grenzen stellen, niet te snel tevreden zijn, jezelf het beste gunnen.

Maar wanneer ik naar mijn date kijk die voorzichtig van zijn Duvel nipt in een veel te klein Antwerps café, vrees ik dat het vanavond toch op een ‘nee’ zal uitdraaien. Die ‘nee’ zal dan uiteraard niet van mijn kant komen. Want als ik ‘nee’ denk vind ik dat zo’n triest, eenzaam en onromantisch gegeven dat ik tot alles in staat ben om het verhaal toch een positieve wending te geven. Ik heb namelijk een hartstochtelijk verlangen naar verbinding.

Dus ondanks weerzin, vermoeidheid en teleurstelling in de man in kwestie, zal ik blijven drinken, blijven praten, blijven proberen tot we over een onderwerp precies hetzelfde denken, elkaar een lachje van herkenning schenken en onszelf kunnen wijsmaken dat dit hét is. Om elkaar daarna compleet verdoofd uit te kleden en vervolgens ons oude leven (met een extra desillusie) weer op te nemen. In psychologische termen noemen ze dit verschijnsel ‘destructief gedrag.’

Het motief van de date in kwestie is vaag, aangezien hij me na twee Duvels bekent dat hij smoorverliefd is op een Noors meisje dat hem na enkele weken vertier en plezier zonder verklaring heeft gedumpt. Hij was speciaal voor haar als verrassing op Oudejaarsdag naar Oslo gevlogen, waar ze samen zouden klinken op hun liefde voor het nieuwe jaar. In plaats van haar prachtige verschijning kreeg hij een smsje: "Sorry, ik hou niet van verrassingen en ps: ik wil niet meer." Het nieuwe jaar bracht hij door in een tweederangs suite in plaats van een houten hutje aan een prachtig meer.

De man tegenover mij is dus geen bereidwillige tijger, maar een gekwetst vogeltje. De kansen naar een ‘ja’ dalen exponentieel, maar genegen zet ik mijn gezicht op ‘empatisch luistervermogen’ en lach er teder en begripvol bij. Dit ziet hij als een teken om al zijn liefdesverdriet over mij heen te storten. Mijn blik dwaalt af naar een man met bruin golvend haar aan de bar. Ik vraag me af, wat als ik nu het lef heb om op te staan, om ‘nee’ te zeggen en om naast een nieuwe vreemde plaats te nemen? Maar ik zwijg, ik luister vol mededogen. Ik mag niet opgeven, ik ben zijn troost.

Illustratie: Anouk Vercouter

Het gekwetste vogeltje probeert in de lucht te blijven door gal te spuwen over het Noorse meisje. Hij maakt zich druk en gedraagt zich als een slachtoffer. Hij vindt het onrechtvaardig dat hij zonder pardon bij het vuil is gezet. Hij beweert dat mensen zich aan morele codes moeten houden, dat mensen verplicht zijn om elkaar op een ethische manier te dumpen.

Nu is het mijn beurt: ik moet de boel hier opfleuren dus grijp ik naar spirituele waarheden. Ik zeg hem dat we op het gebied van de liefde allemaal prutsers zijn, dat we allemaal maar iets proberen, en dat er veel theorieën zijn, maar dat alleen de praktijk ons rest. En dat we daarom moeten proberen liefdevol te zijn, zodat we de ander in al zijn onhandigheden en gebrekkigheden kunnen begrijpen. Mijn date fronst en reageert verwonderd: "Kies jij nu de kant van dat Noorse meisje?" Ik zeg: "Er is toch geen waarheid, het enige wat je kunt doen is je gedachten zo manipuleren dat je er gelukkig van wordt." Hij kijkt naar mij alsof ik een mislukt verlichte meditatieve trut ben die elke avond kruidenthee drinkt en haar kinderen later Ulania en Aenghus zal noemen en neemt nog een slok van zijn Duvel.

Hij zegt dat ik een gebrek aan ego heb, dat ik over me heen laat lopen door zo te denken. Er is werkelijk niets in zijn visie dat me aanspreekt. Maar gelukkig ben ik gewillig. En gelukkig overwintert mijn verlangen zelfs de kilste vorst. En gelukkig ben ik tot alles bereid, als ik maar even kan versmelten.

Dus laat ons zwijgen, laat ons vergeten, laat ons verder dolen, laten we elkaar troosten, laten we elkaar vannacht trakteren op bier en verdriet. Ik zal u niet meer berispen, ik zal niet meer slaan, ik zal zalven, ik zal u naar de mond praten. Straf mij, ik zal niet meer rebelleren, ik zal knikken en gehoorzamen, ik zal me uitkleden. Ik doe alles voor een mooi verhaal, ik doe alles voor een ‘ja.’

Dus buig ik mijn hoofd naar hem zodat ik hem kan kussen. Zodat we deze rampzalige nacht zo snel mogelijk in ons archief kunnen klasseren, zodat we ons eindelijk kunnen ontspannen op deze vermoeiende, complexe wereldbol.

Ik leg mijn hand zo teder mogelijk op zijn wang. Hij kijkt mij aan: "Sorry, Julie, ik denk dat ik hier nog niet klaar voor ben" en loopt kritisch en gedisciplineerd naar zijn eigen huis.

En ik, ik wandel met een gebroken poot en een gescheurde vleugel de volgende kroeg weer in.

Mail

Julie Cafmeyer

Anouk Vercouter maakt tekeningen vanuit haar Wunderkammer/atelier in Gent (BE). Waar kunst en schoonheid zich doorheen de kunstgeschiedenis hebben losgekoppeld, zoekt Anouk de verhouding op tussen schoonheid en gruwel.

Hard//hoofd is gratis en
heeft geen advertenties

Steun Hard//hoofd

Ontvang persoonlijke brieven
van redacteuren

Inschrijven
test
het laatste
Was dit nou een flirt?

Was dit nou een flirt?

Als de Amsterdamse Carrie Bradshaw schrijft Marthe van Bronkhorst over de schemerflirt: een net te lange blik, een ambigu compliment, een hand die 'per ongeluk' de jouwe aanraakt. Lees meer

In gesprek met Jacqueline Peeters

In gesprek met Jacqueline Peeters: ‘Schilderen is denken en doen’

Aucke Paulusma gaat in gesprek met Jacqueline Peeters over haar nieuwe tentoonstelling. ‘Ik hoop dat ze in mijn werk iets van die spanning zien tussen wat zichtbaar is en wat verborgen blijft, en dat ze voelen hoe ik dat proces van schilderen benader.’ Lees meer

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Terugblik op de schrijfworkshop: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?'

Op 25 mei organiseerde Hard//hoofd een schrijfworkshop met het thema: 'Hoe schrijf je over mannelijkheid?' Tijdens deze middag hebben de uitgekozen deelnemers onder begeleiding van één van de vier hosts uit het netwerk van Hard//hoofd de tijd gekregen om ideeën uit te wisselen, hun eigen tekst aan te scherpen en te reflecteren op hun eigen schrijfproces. Samen met de hosts kijken we terug op een verdiepende, inspirerende dag vol uitwisseling en reflecties. Lees meer

Dit maakten onze kunstverzamelaars en magazineabonnees mogelijk in 2024

Dit maakten onze kunstverzamelaars mogelijk in 2024

Kunstverzamelaars dragen bij aan onze missie om nieuw talent te ondersteunen en een vrije ruimte te bieden. We leggen graag uit hoe we de donaties in 2024 hebben besteed. Lees meer

Als je écht kinderen wilt redden

Als je écht kinderen wilt redden

Shashitu Rahima Tarirga kwam 33 jaar geleden via interlandelijke adoptie naar Nederland vanuit Ethiopië. Na een reis naar Ethiopië maakt ze nu een afweging tussen haar leven hier en het gemiste leven daar. 'Weegt een westers paspoort op tegen het moeten omgaan met de trauma’s van scheiding en achterlating? Weegt een leven hier op tegen onbekendheid met je leven daar?' Lees meer

Water landt zachter

Water landt zachter

Via een staalarbeider en een PVV-stemmer onderzoekt Angelika Geronymaki zichzelf. Kan ze, zonder het doen van aannames, de ander leren kennen? Lees meer

nuclear family

Queerkroost

In een briefwisseling over queer ouderschap zoeken Eke Krijnen en Lisanne Brouwer naar steun, herkenning en een houding om de maatschappelijke discriminatie buiten het gezinsleven te houden. Lees meer

Informatiehonger

Informatiehonger

We verslikken ons in data, maar blijven gulzig drinken. In dit essay onderzoekt Paola Verhaert hoe onze honger naar informatie — ooit gevoed door boeken, nu door eindeloze datastromen — ons hoofd én onze wereld begint te verzwelgen. Waar ligt de grens? En merken we het als we die overschrijden? Lees meer

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

De talkshow is dood, lang leve de talkshow

In deze colum geeft Marthe Bronkhorst je een van haar geheime toverzinnen om vervelende talkshowgasten de mond te snoeren. 'Is dat zo?' Lees meer

:Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

Naar een taal die consent fucking overbodig maakt: brieven over consent

In haar laatste brief aan Alara buigt Yousra zich over taal: hoe taal seksueel geweld normaliseert en hoe taal inwerkt op onze erotische verbeelding. Geweldloze verhoudingen scheppen via taal is voor haar zowel een kwestie van nieuwe talen schrijven als oude of bestaande talen herinneren. Lees meer

Comme tu veux

Comme tu veux

In de bruisende souks van Marrakech leert Aisha Mansaray haar vader – de ultieme hosselaar, de praatjesmaker in zes talen, en de filosoof in een (illegale) taxi – beter begrijpen. Lees meer

:De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

De kunst van vertrekken – Deel II: Macht en onmacht

In het tweede deel van deze essayreeks over kunststakingen schrijft Lara den Hartog Jager over kunstenaars die worstelen met systemen van macht en de vraag of hun kunst verandering teweeg kan brengen. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter 1

De archivaris en haar dochter: Morgen zal alles anders zijn

‘Even eufy checken.’ In ‘Morgen zal alles anders zijn’ dicht Bareez Majid over de eindeloze keuzes en opties die een dag voortbrengt. Een dag die getekend wordt door de sluimerende aanwezigheid van de videofeed van een beveiligingsapp. Lees meer

Kind van lelijke huizen

Kind van lelijke huizen

Om haar heen ziet Anne Schepers dat de kinderen uit ‘mooie huizen’ die wél een financieel vangnet hebben eerder de stap naar freelancewerk kunnen maken. Ze staat voor de keuze: lijden voor de kunst of doen wat de maatschappij verantwoordelijk acht? Lees meer

:Een reeks foto’s: brieven over consent

Een reeks foto’s: brieven over consent

Voor Alara Adilow voelt het alsof er altijd hiaten overblijven na het schrijven van een antwoord op een brief, en ze vraagt zich af of ze daarom steeds midden in de nacht wakker wordt. Ze denkt na over hoe de zachte aanrakingen niet alleen voor haar lichaam helend kunnen zijn, maar ook voor onze gewelddadige maatschappij, waar pestgedrag en leedvermaak machtsgrepen zijn. Lees meer

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

De staat ontvoerde mijn oudoom naar het front. En wie weet straks ook mijn broer?

Marthe van Bronkhorst vraagt zich op 4 mei bij de herdenking af of we wel weten wat oorlog is en waar het begint. Lees meer

Bleekzucht en bloedarmoede

Bleekzucht en bloedarmoede

Menstruatie is stil en onzichtbaar. We kijken weg en gaan door. Maar wat als dat niet langer kan? Wat als het bloed de samenleving binnenstroomt en ons verdrinkt? Esther De Soomer onderzoekt hoe de maatschappij dan reageert. Lees meer

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

Beeldmakers gezocht voor papieren uitgave over seksueel consent

HALFNAAKT en Hard//hoofd zoeken acht beeldmakers (fotografie, illustratie, keramiek, textiel, etc.) die samen willen werken aan een publicatie over seksueel consent. Meedoen? Reageer vóór 20 mei. Lees meer

:De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

De archivaris en haar dochter: Een anatomie van opa's dochter

In ‘Een anatomie van opa’s dochter’ reconstrueert Bareez Majid de verschillende deeltjes die samen een moeder maken. Een moeder die door een ziekte in de war is, en veel dingen vergeet – soms zelfs haar eigen kinderen. Lees meer

:Hoe te dromen:  Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Hoe te dromen: Over slaap, verlangen en dromen over een betere wereld

Als Stella Kummer ’s ochtends wakker wordt, bespreekt ze in bed haar dromen met haar vriend. Terwijl ze aan hem vertelt wat er die nacht in haar droomwereld is omgegaan, denkt ze na over dromen over de wereld. Begint het veranderen van de wereld niet eigenlijk gewoon in bed? Lees meer

Steun Hard//hoofd en verzamel kunst!

Hard//hoofd is een vrije ruimte voor nieuwe schrijvers en kunstenaars. We zijn al vijftien jaar gratis toegankelijk en advertentievrij. Zo’n vrije ruimte is harder nodig dan ooit. Steun de makers van de toekomst; sluit je vóór 1 juli aan als kunstverzamelaar en ontvang in juli je eerste kunstwerk, een unieke print van kunstenaar Lois Cohen!

Word kunstverzamelaar